بهاران لهیب

افغانستان- هر روز، هیبت‌الله رهبر نامرئی طالبان در افغانستان، قوانین جدیدی را برای محدود کردن و سرکوب زنان اعلام می‌کند، در حالی که فقر و بیکاری در این کشور بیداد می‌نموده، بنا به گزارش‌های منتشرشده، ۹۸ درصد مردم افغانستان در فقر زندگی می‌کنند. اما تمام دغدغه‌ی ملا هیبت‌الله و دیگر مقامات طالبان، محدود ساختن زنان است.

چند روز پیش، رهبر طالبان فرمانی صادر کرد که طبق آن پنجره‌های منازل باید کوچک یا بسته شوند تا زنان در داخل منازل‌شان از دید همه پنهان بمانند و نتوانند بیرون را نگاه کنند.

پس از این فرمان، تعداد زیادی از زنان از طریق شبکه‌های اجتماعی اعتراض خود را نشان دادند، ما با گروهی از این زنان معترض که در خیابان‌ها قدم می‌زدند ملاقات کردیم. این زنان از ولایات مختلف کشور گرد هم آمده بودند.

نازیه صفا، یکی از زنان معترض از کابل، در رابطه با فرمان ملا هیبت‌الله گفت: «ترس دولت طالبان از آگاهی زنان بجاست. چون اگر زنان آگاه شوند، هیچ نیرویی نمی‌تواند جلو آن‌ها را بگیرد. بنابراین، طالبان هر روز با فرمان‌های خنده‌آورشان ما را سرکوب می‌کنند.»

شریفه نواب، زنی دیگر از ولایت تخار، اظهار داشت: «هر شب بعد از دغدغه‌های روزانه، به این فکر می‌کنم که باز هیبت‌الله چه فرمانی برای محدود کردن فعالیت‌های اجتماعی ما زنان صادر خواهد کرد. گاهی با مرور این فرمان‌ها نزد خودم می‌خندم و به فکر فرو می‌روم که آیا در این عصر تکنولوژی، افرادی مانند طالبان می‌توانند زنان، که نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می‌دهند، به زندان خانگی محکوم کنند؟»

فرخنده زیبا از ولایت ننگرهار نیز گفت: «جامعه‌ای که تحت سیطره بنیادگرایان و با حمایت نیروهای امپریالیستی است، بهتر از این نمی‌تواند سیاست‌های خود را پیش ببرد. آن‌ها از آگاهی مردم، به‌ویژه زنان، می‌ترسند و فرمان‌های مضحک صادر می‌کنند.»

شکوریه شاه‌ولی از ولایت لغمان و فعال حقوق زنان، چنین بیان کرد: «ما زنانی که زیر یوغ بنیادگرایی از نوع طالبان، جهادی‌ها، داعش، آخوندی، القاعده و دیگر نیروهای تروریستی زندگی می‌کنیم، کاملاً از روش‌های آنان آگاه هستیم. آنان همیشه تلاش دارند با سوءاستفاده از نام اسلام، سیاست‌های خود را پیش برده و به سرکوب مردم، به‌خصوص زنان، ادامه دهند.»

تمامی شرکت‌کنندگان این اعتراض گفتند: «ما با قدم زدن در خیابان‌ها اعتراض خود را نشان می‌دهیم تا بگوییم که با همه سرکوب‌ها به این آگاهی رسیده‌ایم که تسلیم نمی‌شویم. ما برای دستیابی به آزادی خود، گام‌های محکم و استوار برمی‌داریم.»