اجتماعی

08:30

آوین الحجی، ریاست مشترک کنفرانس اسلام دموکراتیک، با تأکید بر اینکه تمامی ادیان و باورها بر پایه ارزش‌های اخلاقی و محبت استوارند، اعلام کرد که هم‌زیستی در اقلیم شمال و شرق سوریه، بازتابی از احترام متقابل میان ساکنان آن است.

08:48

در غزه، داد و ستد کالا به کالا یک انتخاب اقتصادی نیست، فریاد گرسنگی است. در این نبرد نابرابر برای بقا، زنان خودسرپرست و مادران، خاطرات و اشیای گران‌بهای خود را با اندکی غذا تاخت می‌زنند.

11:23

انقلاب ۱۹ ژوئیه همان اراده‌ای بود که پرده‌ی سیاه را که شهر رقه را پوشانده بود، درید و در آن روحی تازه دمید، پس از آنکه این شهر تا مرز نابودی پیش رفته بود و داعش طعم تلخ نیستی را به مردمش چشانده بود.

08:26

در روزهایی که جنگ و گرانی روان مردم را فرسوده کرده، اسیدپاشی در جوانرو، نه‌تنها چهره‌ی یک زن، بلکه اندک احساس امنیت و امید را هم سوزاند.

08:00

سیما با پرایدی فرسوده خیابان‌ها را می‌گردد؛ هم دنبال مسافر، هم در جست‌وجوی بقا. داستان زندگی سیما انعکاس زندگی زنانی است که هم با فقر و هم دیگر رنج‌هایی کە به آنها تحمیل شده مبارزه می‌کنند.

09:00

مرگ هر هنرمند، صدایی را در غزه خاموش می‌کند. فرانس السالمی آخرینِ این صداها بود. او هنرمندی بود که در حمله‌ی اسرائیل کشته شد، آن هم در حالی که پرتره‌ی یک قربانی دیگر را نقاشی می‌کرد.

09:00

در جوامعی که جنگ و قحطی آن‌ها را فرا گرفته، رنج زن اغلب به مادریِ تحمیلی تقلیل می‌یابد. او از حق طبیعی خود برای انتخاب و تنظیم خانواده محروم است و هنجارهای بی‌رحمانهٔ اجتماعی، جسم و روحش را به فرسودگی می‌کشاند.

08:30

در سودان، خشونت مردان علیه زنان هر از گاهی با جنایت‌هایی هولناک تکرار می‌شود. این خشونت‌ها، که با انگیزه‌های گوناگون به قتل می‌انجامند، وجدان جامعه را جریحه‌دار کرده‌اند.

08:00

در استان کرماشان، زن‌بودن کافی‌ست تا فرصت‌های شغلی از تو سلب شود. بیکاری گسترده، آگهی‌های مشکوک، تبعیض ساختاری و استثمار سیستماتیک، مسیر اشتغال را برای زنان آن‌چنان ناهموار کرده که بسیاری از آن‌ها میان نان و امنیت، دومی را از دست می‌دهند.

12:30

زنی علوی، شاهد کشتارهای سواحل سوریه، آن را نسل‌کشی با هدف پاک‌سازی باوری خواند. شهادتش رنج هزاران قربانی غیرنظامی را آشکار می‌کند.

08:26

بازگشت خانواده‌های عراقی از اردوگاه هُول در سوریه با موانع مهمی چون فقدان اسناد هویتی کودکان، خانه‌های ویران و هراس از انتقام‌جویی روبه‌رو است.

08:00

در سرزمینی که جنگ و فقر، مردم را وادار به کوچ می‌کند، مهاجرت نه انتخاب، بلکه جبرِ تلخِ بقاست. شکیلا محمدی، زنی افغان و مادر چهار فرزند، از رنج‌ سفر ناخواسته‌اش به ایران، تبعیض و بی‌پناهی در غربت، و بازگشت تحقیرآمیز به افغانستان می‌گوید.

12:30

زنان فلسطینی با شکیبایی‌ای بی‌مانند به پیشواز هراسِ فقدان و جراحت می‌روند و هر یک، چون شاهدی بر دردی شکست‌ناپذیر، از زیر آوار سر برمی‌آورد.

09:30

دنیا فرحان علی‌رغم دشواری‌های حرفه روزنامه‌نگاری ورزشی و با وجود فضایی غیرحمایتی در کشوری که از جنگ و بحران‌های پیاپی رنج می‌برد، گام در این راه نهاد.

10:30

در غیاب مراقبت‌های پزشکی و توان‌بخشی روانی و اجتماعی، زنانی که اعضای بدن خود را در جنگ غزه از دست داده‌اند، با رنجی فزاینده دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

08:00

در فرهنگ مردسالار، طلاق برای زنان نه رهایی، بلکه آغاز طرد، تحقیر و طعمه‌شدن است؛ زن «مطلقه» دیگر مقدس نیست و در تیررس تصاحب و آزار قرار می‌گیرد.

09:00

در مناطق محروم تونس، ازدواج زودهنگام همچنان رؤیاهای زنان جوان را به یغما می‌برد. این زنان که از فرصت‌های شغلی و استقلال بی‌بهره‌اند، نه از سر عشق و انتخاب، که برای فرار از فقر جان‌کاه و فشار بی‌امان خانواده، به ازدواج تن می‌دهند.

08:00

زنان کنش‌گر سنه که سال‌ها در حمایت از آسیب‌دیدگان کوشیده‌اند، امروز خود هدف تخریب و خشونت‌اند. چرا جامعه به جای پشتیبانی، آن‌ها را به حاشیه می‌راند؟

11:00

او هنوز خستگی ساخت و آماده‌سازی خانه را از یاد نبرده بود؛ آپارتمانش تنها چند ماه پیش از جنگ آماده سکونت شده بود. اما تنها یک موشک کافی بود تا رویایش را، که پس از سال‌ها تلاش به آن دست یافته بود، در یک لحظه نابود کند و همه خاطرات زیبایش را از بین ببرد.

09:00

در دل کوه‌های بلند شرق افغانستان، جایی که جاده‌ها خامه‌اند و دولت‌ها غایب، زنانی زندگی می‌کنند که ستون‌های خاموش جامعه‌اند؛ نورستان، سرزمین فراموش‌شده‌ای‌ست که صدای زنانش از دل قرن‌ها سکوت و سرکوب برخاسته است.