زنان سویداء در تلاش برای ساختن سوریه‌ای دموکراتیک و مدنی
وضعیت سوریه نامشخص است. به نظر می‌رسد اوضاع پس از برگزاری «کنفرانس گفتگوی ملی» که تقریباً همه را کنار گذاشت، رو به وخامت می‌رود. با این حال، زنان سویداء در تلاشند تا با رهبری زنان، آینده‌ای بهتر بسازند.
روشيل جونيور
سویداء- زنان سویداء دیگر تماشاگر صحنه سیاسی نیستند. آنها به بخشی فعال از این صحنه تبدیل شده‌اند. این زنان با مشارکت خود بر اتحاد مبارزات زنان و لزوم یکپارچه‌سازی تلاش‌ها از طریق ارتباط با تمام زنان سوریه تأکید می‌کنند.
شهر جرمانا در دمشق اخیراً شاهد تنش امنیتی بود. براء نعیم، فعال سیاسی، درباره این رویداد می‌گوید: «این تلاشی مذبوحانه برای ایجاد فتنه بود. به لطف خردمندی بزرگان جرمانا، این آتش سریع خاموش شد. این شهر همواره محل همزیستی تمام خلق‌ها بوده است. هرگونه صحبت از حمایت اسرائیل از ساکنان آن، سخنی دور از واقعیت است.»
او تأکید می‌کند هدف اسرائیل ثبات منطقه نیست. اسرائیل تنها به دنبال منافع خود است و می‌خواهد با اظهارات گمراه‌کننده، آتش جنگ‌ها را برافروزد.
براء نعیم معتقد است بزرگترین بازندگان این آشوب، جوانان هستند. آگاه‌سازی جوانان ضروری است تا فریب توهم حمایت اسرائیل و وعده‌های دروغین را نخورند. او می‌گوید: «تنها راه، اتکا به خود و حمایت معنوی از یکدیگر، به‌ویژه در میان زنان است.»
درباره کنفرانس گفتگوی ملی اخیر، براء نعیم می‌گوید: «میزان مشارکت زنان کمتر از آمار رسمی (۲۵ درصد) بود و از ۲۰ درصد فراتر نرفت. با وجود تعداد محدود، زنان شرکت‌کننده از آگاهی و کارآمدی بالایی برخوردار بودند.»
او از نبود مفاهیم دموکراسی و مدنیت در نتایج کنفرانس ابراز نارضایتی می‌کند. هیچ‌یک از این دو واژه در نتایج ذکر نشده بود. این موضوع نگرانی‌هایی را درباره آینده سیاسی سوریه برانگیخته است. او امیدوار است این اشتباهی غیرعمدی باشد. براء نعیم به کمیته قانون اساسی که در حال شکل‌گیری است توصیه می‌کند این مسئله را جدی بگیرند. به اعتقاد او، سوریه جدید باید کشوری مدنی و دموکراتیک باشد که زنان نقشی اساسی در تدوین قانون اساسی آن داشته باشند.
هیام زین‌الدین، فعال دیگر، می‌گوید: «آنچه اخیراً در جرمانا رخ داد، نگرانی و خشم را در سراسر منطقه برانگیخت.» او معتقد است این آشوب تصادفی نبود. این اتفاق پس از اظهارات اخیر بنیامین نتانیاهو رخ داد که نشان می‌دهد طرحی حساب‌شده برای بی‌ثبات‌سازی وجود دارد.
هیام زین‌الدین برخی افراد سست‌عنصر را به دامن زدن به این آشوب متهم می‌کند. این افراد به همان شیوه رژیم پیشین، به دنبال ایجاد تفرقه هستند. او می‌گوید نقش زنان در مقابله با این آشوب برجسته بود. آنها تجمعات اعتراضی برگزار کردند و پلاکاردهایی با مضمون همبستگی ملی نوشتند.
او همچنین معتقد است کنفرانس ملی گامی ضروری بود، اما سازماندهی مناسبی نداشت. دعوت‌نامه‌ها تنها یک روز پیش از برگزاری ارسال شدند. هیام زین‌الدین می‌افزاید: «مشارکت زنان در سویداء مؤثر بود، اما در سایر شهرها پایین بود. این نشان می‌دهد ذهنیت مردسالارانه همچنان بر صحنه سیاسی سوریه مسلط است.»