Stenbol – Partiya Wekhevî û Demokrasiyê ya Gelan (DEM Partî) li Stenbolê “Konferansa Aştî û Civaka Demokratîk a Navneteweyî” li dar dixe. Pêvajoya Aştî û Civaka Demokratîk ku Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan di 27’ê Sibatê de dabû destpêkirin, dê di konferansê de tevî tecrûbeyên cîhanê were nîqaşkirin. Ji Baskê heta Efrîqeya Başûr, ji Sinn Feinê heta Ingilistanê, Qazaxistan û Belçîkayê dê gelek kes tev li konferansê bibin. 

Axaftina vekirinê ji hêla Hevseroka Giştî ya DEM Partiyê Tulay Hatîmogullari ve hate kirin ku beşek ji axaftina xwe bi Erebî pêşkêş kir.

Tulay Hatîmogllurari di konferansê de wiha got: "Em banga Birêz Abdullah Ocalan a ji bo Aştî û Civaka Demokratîk pir dîrokî û pir bi qîmet dibînin, nemaze di demekê de ku li herêma me û cîhanê ewqas şer û pevçûn tê nîqaşkirin û îstîsmar zêde dibe. Ev bang ne tenê ji bo Tirkiyeyê gaveke pir girîng e; pirsgirêka Kurd ne tenê meseleyeke navxweyî ya Tirkiyeyê ye, lê ji bo tevahiya herêma me ye. Em hemû dizanin ku 100 sal têgihîştin, klîşe û zilm bi hêsanî bi dawî nabe. Em dizanin ku avakirina civakeke demokratîk ji vir, di vê hawîrdora kaotîk a bi pêşketina cîhanî û herêmî de, pir bi êş û dijwar e. Em pabend in ku di vê rêya dijwar û di vê pêvajoya bi êş de şer bikin û em ê berdewam bikin û bi rûbirûbûna van dijwarîyan, em ê bê guman bi hev re li van axan aştiyê ava bikin.

Gavên wêrektir divê werin avêtin

Ji bo ku avakirina aştiyê mayînde be, girîng e ku gavên wêrektir, şoreşgertir û berbiçavtir werin avêtin. Her wiha girîng e ku her kes girîngiya helwesta Birêz Ocalan ji bo mayîndebûna aştiyê nas bike. Birêz Ocalan siyasetek pêşniyar dike ku tê de çek bêdeng dibin û raman diaxivin. Ev nêzîkatî ku demokratîkbûna Tirkiyeyê ligel çareserkirina pirsgirêka Kurd dinirxîne, ji bo van axan fersendek pir mezin e û divê ev kêliya dîrokî, ev derfeta dîrokî ji hêla her kesî ve were bikar anîn. Em dikarin vê yekê bi heman rengî ji bo zihniyeta dewletê, zihniyeta partiya desthilatdar, muxalefetê û hemî dînamîkên civakî îfade bikin. Ev xalên referansê ne ji bo avakirina neteweyek piralî û demokratîk, û divê em ji wir pê ve biçin.

Jin ne tenê temaşevan in

Jinên delal, em mijarên herî bingehîn ên aştiyê ne. Bêyî jinan maseya aştiyê nabe. Û jin ne tenê temaşevan in; ew mijarên rasterast, avaker û parêzvanên vê pêvajoyê ne. Ji ber vê yekê, bêyî ku şêwaza siyasî ya baviksalar û serdestiya mêran were guhertin, ne mimkûn e ku merov behsa aştiyeke mayînde bike. Têkoşîna ji bo aştiyê ango dijberiya şer, pevçûn û mîlîtarîzmê di heman demê de dijberiya zihniyeta serdestiya mêran e. Û ew hişmendiya avakirina cîhanek e ku jin tê de azad in, bi hev re. Felsefeya 'Jin, Jiyan, Azadî' felsefeyek e ku aştiyê xurt dike. Îro, em dixwazin bangek li hemî aktoran bikin, hem li Tirkiyeyê û hem jî li navneteweyî: Wekî jin, em ê bibin kirdeya aştiyê yên çalaktir. Ji vir, em bang li jinan dikin: Divê em hemû îradeya ku ber bi aştiyê ve diçe xurt bikin. Divê em jiyaneke mirovî û bi rûmet ji bo gel bidin pêşiyê. Divê em hevgirtinek mezintir nîşan bidin û ji bo serkeftina pêvajoya aştiyê û civaka demokratîk bi hêztir têbikoşin. Divê em têkoşîna xwe ya enternasyonalîst li dijî pergala neheq a pergala kapîtalîst-emperyalîst bêtir pêş bixin. Bi van hest û ramanan, ez bawer dikim ku nîqaşên ku em ê îro bikin dê hem raman û hem jî hişmendiya me bêtir pêş bixin û dê beşdarî wê bibin ku em çawa bi awayekî sîstematîk nêzî vê pêvajoyê bibin. Û ya herî girîng, divê em hemû îradeyek hevpar a navneteweyî ji bo têkoşînê derxînin holê."

'Ev pêvajo destpêka rizgariya Tirkiyeyê û gelên herêmê ye'

Piştre Hevserokê Giştî yê DEM Partiyê Tuncer Bakirhan mafê axaftinê wergirt û got: "Ez dixwazim bi kurtasî modela me ya çareseriyê parve bikim. Krîza dewleta neteweyî li Rojhilata Navîn kûrtir dibe; Tirkiye dikare bi veguherîna demokratîk a ku hildibijêre vê krîzê derbas bike. Bi dîtina me, modela siyasî ya nû Neteweya Demokratîk û şêweya wê, Komara Demokratîk e: sîstemek ku gelê xwe wekî sermaye dibîne, ku cudahîyan wekî çavkaniya hêzê dibîne, ne wekî gefê; sîstemek ku ne navendî ye lê bi nenavendîkirinê tê xurt kirin; sîstemek ku ji binî ve radibe, ne ji jor ber bi jêr; sîstemek ku bi destûrî pirrengiyê garantî dike, ne standardîzekirinê. Tiştê ku em di sedsala duyemîn de hewce ne sîstemek e ku hemî nasname û bawerî welatiyên wekhev bin, jin û ciwan azad bibin û refah parve bibe. Ez bawer dikim ku ev konferans dê bingehek girîng ji bo vê pêşerojê deyne û ji vir, ez bang li tevahiya cîhanê dikim: Ev pêvajo destpêka rizgariya Tirkiyeyê û gelên herêmê ye."