Navenda Nûçeyan – Înîsiyatîfa Navneteweyî ya Azadî ji Abdullah Ocalan re, Aştî ji Kurdistanê re bi wesîleya 24’emîn salvegara Komploya 15’ê Sibatê daxuyaniyeke bi sernavê “Rastiya sedsalî ya dewleta Tirk: Faşîzma Kedxwar” da û wiha got: “Îro êşeke din li windahiyên mezin, êş û hêrsa ku ji ber erdheja herî mezin a Kurdistanê ya sed salê hat zêdekirin: Salvegera 24’emîn a revandin û girtina Abdullah Ocalan. Çawa ku dewleta Tirk dixwaze wî di zindaneke giravê de bihêle, dixwaze bi deh hezaran mirovên ji pêkhateyên cuda yên etnîkî û olî jî di bin kavilên erdheja dawî de dihêle. Di vê payîzê de heman dewlet wê 100 saliya xwe ya 100 saliya asîmîlasyona bi darê zorê, komkujî û qirkirina çandî pîroz bike.

‘Ev erdhej kurteya komara sedsalî ye’

Erdheja dawîn ku navenda wê Kurdistan bû, kurteya komara sedsalî ye. Ne ku erdhej sedema ev qas mirina mirovan e, sedem ev e ku hikumeta Tirk tu gav neavêtiye. Gelek kes bi saxî di bin kavilan de man û li benda rizgarkirinê bûn. Yên ku sax man, ji xeynî piştgirî û alîkariya kesên din, ji aliyê dewletê ve di vê zivistana sar de terkî mirinê hatin kirin. Destûr nehate dayîn ku saziyên rizgarkirinê yên ku ji her dera dinyayê hatine, mirovan rizgar bikin. Em komên rizgarkirinê neçar man ji herêmê derkevin an jî xebatên xwe bidin sekinandin. Bêyî ku destûr ji malbat û xizmên wan were stendin, zarok hatin birin.

‘Ji bo her cure hewldanên jidil, vegotina heqîqetê pêwist e’

Hê mezinahî û bandora erdhejê baş nehatiye famkirin, lê wê encamên wê yên siyasî û civakî yên mezin hebin. Her hewildanek dilpak ku ji van civakan re sersaxiyê pêşkêşî bike, hewcedariya vegotina heqîqetê dike. Lê tiştekî zelal heye komara sedsalê erdhej ji xwe re kiriye ‘firsend’ û herêma di navbera Hatay, Semsûr û Maraşê ji gelên xwecihî yên ku li dijî polîtîkaya înkar û qirkirinê ya sedsalê li ber xwe didin, ji Ermen, Suryan, Kurd, Elewî, Nûsayrî û Cihûyan paqij dike.

Lê di 100 saliya xwe de komar ji her demê lawaztir e. Versiyona komarê ya AKP'ê pêkhateya herî xirab a mêtingerî, mêtingeriya nû, neolîberalîzm û faşîzmê ye. Ji ber vê yekê erdhej gelekî sembolîk e: mîna xaniyên ku li ser bingehên wêrankirî hatine çêkirin, komar jî li ser qirkirin û asîmîlekirina gelek civak û baweriyan hatiye avakirin.

‘Bi komployê re di şer de derbasî qonaxeke nû hat kirin’

Di 15'ê Sibata 1999'an de bi dîlgirtina Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan re di bin pêşengiya NATO'yê de, di şerê li dijî Kurdan û civakên din de, qonaxeke nû hate destpêkirin. Li pişt vê operasyonê gelek aktorên Ewropa û Rojhilata Navîn û DYA jî hebûn. Ji wê demê ve şerê taybet ê li dijî Kurdan guherî. Berê bi giranî tundî û zordarî û înfazên bê hiqûqî dihatin bikaranîn. Dewlet îro li parçeyên din ên Kurdistanê serî li dagirkeriya klasîk û li herêmên berê yên Osmaniyan dest bi dagirkeriya mêtingeriya nû kiriye. Bi balefirên bêmirov,  gelê Kurd li parçeyên din ên Kurdistanê terorîze dike, penaberan weke stratejiyeke şer li dijî gelê xwe û Ewropayê bi kar tîne, hejmareke zêde mirovan dixe zindanan, çekên kîmyewî bi kar tîne, siyasetmedarên Kurd ên li Ewropayê qetil dike, di demên berxwedanê de çawa bodrûm bombe kir îroj jî mirovan di nav kavilan de terkî mirinê dikin.

Şîbandina erdhej û tecrîd: Mehkûmî mirinê kirine

Rejîma bê hiqûqî ya li dijî Abdullah Ocalan ku bi erêkirina eşkere ya Konseya Ewropayê û organên wê hat “destpêkirin”, îro jî bi awayekî bêexlaqî li dijî gelên Tirkiyeyê tê meşandin. Cezayê giran ê heta hetayê ya ku li Abdullah Ocalan hatiye dayîn -Di rastiyê de cezayekî darvekirinê yê li demê hatiye belavkirin- tecrîta tam a ji cîhana derve ya ev 24 sal in, gav bi gav li dora gelê Kurd û civakên din ên kêmneteweyan hatine avakirin.

Dema ku Abdullah Ocalan di 15'ê Sibata 1999'an de radestî dewleta Tirk hat kirin, dizanibû ku tişta ku hatiye serê wî, wê were serê gelê Kurd jî.Ocalan wê demê got: “Li vir min bi saxî vedişêrin.” Li hemberî destkeftiyên siyasî yên dewleta Tirk destûr da ku Abdullah Ocalan, Kurd û hemû gelên bindest bi saxî bên veşartin. Polîtîkayên li girtîgeha giravê yên li dijî Ocalan tê meşandin û polîtîkayên li dijî gelê Kurd û gelên din yek in. Dewlet mexdûrên erdheja li Kurdistanê mehkûmî mirinê dike, çawa ku Abdullah Ocalan li Girava Îmraliyê mehkûmî mirinê dike, berê cezayê darvekirinê lê dibire û niha jî heta hetayê tecrîd dike.

‘Ev ne qedera me ye’

Ev teqez ne qedera me ye û tiştekî wisa tuneye ku ev polîtîka wê bi ser bikevin. Bi gotina Abdullah Ocalan: "Tişta ku bi destên mirovan hatiye avakirin, bi destên mirovan dikare were guhertin." Ji niha ve ji bin kavilan hêviyek şîn tê, pêdiviya rêxistinkirina ji bo avakirina hevgirtin, ronakbûn û avakirina jiyaneke azad.

‘Dema azadiya Ocalan ê bi dehan salan ji bo vê aştiyê xebitî hati’

Ocalan di axaftina xwe ya parastina dîrokî ya sala 1999’an de bal kişand ser wê yekê ku divê Komara Tirkiyeyê veguhere komara demokratîk. Dema ku di heman salê de erdhejek mezin li rojavayê Tirkiyê rû da, Ocalan û PKKê lez dan vekişîna hêzên PKKê ji Tirkiyeyê. Aştî wekî îhtîmalek rast xuya dikir. PKK îro careke din çekên xwe bêdeng kir. Lê niha piştî erdheja mezin a li Kurdistanê, dewleta Tirk careke din îhtîmala avakirina aştî û pêşerojeke hevpar paşguh dike. Li şûna wê, li herêmên erdhejê dikuje, li derve dikuje, li zindanan dikuje. Pêdiviya herî mezin îro ji bilî alîkariya lezgîn, aştiya li Tirkiye û Kurdistanê ye. Ocalan bi dehan salan ji bo vê aştiyê bênavber xebitî. Dema azadiya wî hatiye.

Ji ber vê yekê di salvegera 24’emîn a revandina Abdullah Ocalan de em banga xwe dubare dikin: Ji Abdullah Ocalan re Azadî, ji Kurdistanê re aştî!”