سلیمانی

در نتیجه سقوط رژیم بشار اسد در سوریه و حضور گروه‌های تروریستی در مناطق آزاد شده از جمله تحریر شام، مرحله جدیدی برای آینده سوریه کە فرهنگ‌های متفاوت است پیش‌بینی می‌شود و این سوال مطرح می‌شود که آیا در میان سیستم‌های خودگردان دموکراتیک که همه گروه‌ها و فرهنگ‌ها را در زیر یک چتر جمع می‌کند و در مقابل گروه‌های تروریستی مانند تحریر الشام که پیشینه‌ای از اسلامگرایی افراطی دارند، مردم سوریە کدام یک را انتخاب می‌کنند؟

برای رسیدن به پاسخ این سوال و وضعیت منطقه، همچنین اهمیت همکاری و پشتیبانی از مردم روژاوا، گفت‌وگویی با کژال محمدرشید، فعال سیاسی، داشتیم.   

 

«ابتدای تغییرات با جنگ غزه آغاز شد»

کژال محمدرشید، در مورد تحولات ۵۳ ساله رژیم در سوریه و تغییرات مهم در منطقه خاورمیانه صحبت می‌کند و می‌گوید: مدتی است که شاهد تغییرات در خاورمیانه هستیم و این تغییرات را به وضوح در گفتمان نتانیاهو و مقامات آمریکایی مشاهده کرده‌ایم. ابتدای این تغییرات با جنگ غزه آغاز شد و نتیجه‌ی آن پایان رژیم بشار اسد بود. با این حال، باید انتظار داشته باشیم که در آینده تغییرات بیشتری را مشاهده کنیم؛ زیرا این تحولات ارتباطات زیادی با کشورهای عراق، ایران، اردن، ترکیه، اسرائیل و دیگر کشورهای منطقه‌ای دارند که تأثیرات زیادی در این منطقه دارند.

 

«خلق کورد برای مقابله با حملات به نیروهای خود متکی است»

این فعال سیاسی در ادامه سخنان خود اشاره می‌کند که سقوط رژیم بشار اسد باید به عنوان یک تحول اساسی در نظر گرفته شود و می‌گوید: به دلیل سرکوب‌های شدید و زیاد در سوریه، گروه‌های افراطی مردم را نمایندگی کرده‌اند که این نمایندگی‌ها واقعی نبوده و شامل گروه‌هایی مانند القاعده، جبهه‌النصره و در حال حاضر گروه‌های تحریر الشام است. تغییر دیکتاتور ممکن است خوشایند باشد، اما در چنین وضعیتی، سوریه با نگرانی‌هایی در مورد آینده روبه‌رو است. ما می‌دانیم که گروه‌های تحریر الشام با پیشینه‌ای که دارند، یک گروه افراطی اسلامی هستند. این در حالی است که در شرایط کنونی سوریه، آنها و نیروهای کورد، دو قدرت اصلی هستند و تفاوت‌های زیادی در رویکردهایشان دارند، چرا که کوردها در سوریه بر اساس اصول دموکراتیک عمل می‌کنند و زندگی خود را به شیوه‌ای متفاوت پیش می‌برند. بنابراین، تعامل با حکومت جدید سوریه نیازمند احتیاط و دقت است. از سوی دیگر، حملات ترکیه یک موضوع حساس و تهدیدآمیز است. ما همیشه می‌دانیم که خلق کورد برای مقابله با این حملات به مردم و نیروهای خود متکی هستند اما در این شرایط، دیپلماسی اهمیت ویژه‌ای دارد. تا کنون روابط دیپلماتیک کوردها به خوبی پیش رفته و بر اساس واقعیت‌ها و وقایع، تعاملات مؤثری با دیگران داشته‌اند.

 

«ترکیه در طول تاریخ دشمن فاشیست ملت کورد بوده است»

کژال محمدرشید، با بیان اینکه دولت ترکیه در تحولات سوریه نقش مهمی دارد، می‌گوید: ترکیه از گذشته دشمنی فاشیست و نژادپرستانه با ملت کورد داشته است. مشاهده می‌کنیم که زندان‌های ترکیه پر از کوردهایی است که از سیاست‌های دولت ترکیه ناراضی هستند و دستگیری اعضای حزب دموکراتیک نمونه‌ای از این دشمنی‌ها است. دولت ترکیه فوبیای کورد دارد، اما یکی از دلایل اصلی ادامه حملات این کشور، سیستم دموکراتیک در روژاوای کوردستان است که همچنان سعی داشته آن را نابود کند. به دلیل عضویت ترکیه در ناتو، این کشور می‌تواند به راحتی تا چندین کیلومتر وارد خاک کشورهای دیگر شود، بنابراین ترکیه در حال حاضر خواستار پیشروی به عمق ۳۰ کیلومتری خاک روژاوای کوردستان است، که به معنای اشغال خاک این منطقه است.

او همچنین افزود: موضوع دیگر این است که دولت ترکیه نمی‌خواهد کوردها به مرزهای دریای مدیترانە دست پیدا کنند و خطوط تجاری ابریشم که می‌تواند از کوردستان عبور کند و به دریای مدیترانه برسد، در عمل اجرایی شود؛ چرا که این امر می‌تواند کوردها را به یک اقتصاد قدرتمند تبدیل کند و ترکیه را محروم و منافع آن را تهدید کند.

 

آینده‌ی سوریه جدید و تهدیدهای آن برای زنان

کژال محمدرشید، به وضعیت زنان در سوریه جدید اشاره می‌کند و می‌گوید: ما می‌دانیم که ترکیه دولتی است که ضد زنان عمل می‌کند و گروه تحریر الشام نیز باید در روند تغییرات خود به حقوق زنان و کوردها توجه کند. اما برای کسی مثل من، اعتماد به این گروه‌ها سخت است، زیرا هیچ‌گاه این گروه‌ها در یک مسیر دموکراتیک عمل نکرده‌اند. بنابراین، برای خلق کورد، وجود جامعه‌ای دموکراتیک و نقش زنان در آن بسیار حیاتی است. همچنین، دولت ترکیه بسیاری از حملات خود را با هدف سرکوب زنان پیشرو که در راستای آزادی و برابری در جامعه تلاش می‌کنند، انجام می‌دهد.

 

«این حملات با هدف از بین بردن سیستم خودمدیریتی در روژاوای کوردستان انجام می‌شود»

کژال محمدرشید، در مورد اهداف حملات به روژاوای کوردستان توضیح می‌دهد که این حملات برای از بین بردن سیستم خودمدیریتی دموکراتیک در روژاوا طراحی شده‌اند و سیستم بین‌المللی جهانی نیز از آن حمایت نمی‌کند. در عین حال، اقدامات آمریکا برای حفاظت از کوردها و این سیستم نیست بلکه آمریکا در حال تمرکز بر منابع نفتی در روژاوای کوردستان است و در تلاش است تا با ماندن در منطقه خاورمیانه به توازن قدرت بین نیروهای منطقه‌ای برسد. بنابراین، اگر آمریکا از روژاوای کوردستان حمایت نکند، در نتیجه، توازن نیرو در برابر چین، روسیه، ترکیه و ایران از دست خواهد رفت. بنابراین علی‌رغم ادعاهای ترامپ درباره خروج از خاورمیانه، خروج از روژاوا بعید به نظر می‌رسد.

 

کژال محمدرشید، در صحبت‌های خود به اهمیت همبستگی مردم کورد اشاره می‌کند و می‌گوید: در حال حاضر، روژاوای کوردستان در یک بحران قرار دارد و اگر از حمایت باشور کوردستان برخوردار می‌بود، این مسائل کمتر بودند. مقامات اقلیم کوردستان اگر به طور کامل با وضعیت روژاوای کوردستان همراە شوند، می‌توانند نقش موثری ایفا کنند. هر دو حزب حاکم در باشور کوردستان وابستە بە منافع ایران و ترکیه هستند، اما به عنوان یک کورد آزادیخواه و شرافتمند، از دیگر بخش‌های کوردستان حمایت نمی‌کنند. سیاست‌های اقلیم کوردستان در حال حاضر راه آزادی را از خود نیز بسته است، ولی با تمام کمبودها و محدودیت‌ها، هنوز اقلیم کوردستان می‌تواند از روژاوای کوردستان حمایت کند. مردم باشور کوردستان از نظر روحی، معنوی و از نظر منابعی که در اختیار دارند، ارتباطی نزدیک با روژاوای کوردستان دارند و اگر فرصتی برای مبارزه پیش آید، آماده‌اند تا در آنجا بجنگند.  

 

کژال محمدرشید، در پایان سخنان خود به ضرورت حمایت از روژآوای کوردستان به عنوان یک عامل مهم اشاره می‌کند و می‌گوید: مردم ملیت‌های مختلف در سوریه هم‌اکنون به یک قیام دیگر نیاز دارند تا گروه‌های تندرو را کنترل کنند، قیامی که باید توسط خود مردم آغاز شود. باید علیە دخالت‌هایی کە در کشورشان انجام می‌شود قیام کنند