«مانیفست "ژن، ژیان، ئازادی" را سرمشق مبارزات خود قرار دهیم»

سرگل میرزایی با اشارە بە اینکە هشت مارس امسال با انقلاب ژینا و شعار "ژن، ژیان، ئازادی" تفاوت بسیاری با سال‌های قبل دارد می‌گوید: تنها سکولاریزم می‌تواند دین را که به واسطەی آن زنان به بردگی کشانده می‌شوند از حکومت جدا کند.

مرکز خبر - زنان در ایران برای فعالیت‌های اجتماعی و مدنی خود متحمل هزینه‌های روحی و جسمی زیادی هستند و برای ادامه فعالیت‌هایشان مجبوربه ترک سرزمین خود می‌شوند تا در شرایطی مهیا برای ارزش‌ها و اهداف خود تلاش کنند، سرگل میرزایی نیز از آن دسته زنانی است که ادامه ستم‌های چندگانه جمهوری اسلامی را تاب نیاورده و به عنوان فعال حوزه زنان و فعال اجتماعی به حزب کومله پیوسته است، وی دوری از وطن و عزیزانش را به منفعل بودن ترجیح داده و دست از ارزش‌های خود نکشیده است.

اکنون در آستانه هشت مارس به عنوان زنی که سال‌ها مبارزِ راه آزادی و برابری است با وی گفت‌وگویی داشتیم.

سرگل میرزایی در ابتدای سخنان خود می‌گوید: هشت مارس تاریخی طولانی دارد و سال‌ها است که مورد توجه فعالان حقوق زنان و حقوق بشری است که با هدف برابری زن و مرد و فرصت‌های برابر تلاش می‌کنند و هرساله این روز را گرامی می‌دارند.

 

«زنان کورد در طول تاریخ دچار انواع ستم‌ها بوده‌اند و فرصتی برای ابراز خود نداشته‌اند»

این فعال حقوق زنان می‌گوید: مانند تمام کسانی که مسئله زن را مهم و ضروری می‌دانند در زندگی من نیز مسئله زن، مسئله‌ای حیاتی است و سرلوحه تمام فعالیت‌هایم بوده و همیشه سعی داشتم تا نقش خود را به عنوان یک زن کورد در این زمینه به درستی ایفا کنم و با روحیه‌ای خستگی ناپذیر برای تحقق برابری تلاش و مبارزه کنم و عقیده دارم به عنوان یک کورد رسالت بیشتری داریم زیرا همیشه زیر بار ستم حکومت‌های اشغالگر بوده‌ایم و دچار ستم مضاعف ملی(کورد بودن) و جنسی(زن بودن) بوده‌ایم و ظلم بیشتری از جانب حاکمیت بر ما تحمیل شده است. از این رو به دلیل نوع زیست سیاسی‌ای که داریم مبارزه بخشی از زندگی ما بوده و زنان کورد همیشه با سرکشی علیه تمام ستم‌ها مبارزه کرده‌اند و حضور پررنگی در تاریخ مبارزات داشته‌اند به طوری که در دل این مبارزات انقلاب ژینا و مانیفست ژن، ژیان، ئازادی سربرآورد و مرزهای کوردستان را درنوردید و به تمام ایران رسید و همچنین در سراسر دنیا طنین‌ انداز شد و به زبان‌های زنده دنیا ترجمه شد و آنها نیز به این باور رسیدند که این شعار نه تنها برای ایران که می‌تواند الگویی کاربردی برای کل دنیا باشد.

به همین دلیل به عنوان یک زنِ کورد هم مفتخر به این هستم که این مبارزات به دست زنان کورد رقم خورد و هم ابراز تاسف می‌کنم چون زنان کورد همیشه در طول تاریخ دچار انواع ستم‌ها نظیر نسل‌کشی، انفال و... بوده و هیچ وقت شرایط مناسبی برای ابراز وجود خود پیدا نکرده‌اند تا آن طور که باید توانایی خود را به کار گیرند که نه تنها به نفع خود بلکه به نفع جامعه و به نفع مردانی است که خود نیز قربانی سیستم مرد سالار هستند.

 

«دموکراسی جامعه‌ای رنگین به ارمغان می‌آورد و در آن اقلیت و اکثریت فرصت‌های برابر دارند»

سرگل میرزایی از هشت مارس‌‌هایی که  در ایران حضور داشته می‌گوید: زمانی که در ایران بودم از همان روزی که با هشت مارس آشنا شدم به مناسبت آن در برنامه‌ها و در جمع‌های دوستانه شرکت می‌کردم و بر سر مسئله زن به بحث و گفت‌وگو می‌نشستیم و اگر آزادانه نمی‌توانستیم در این باره حرف بزنیم اما در جمع دوستان از خشونت‌ها و آزارها صحبت می‌کردیم و راهکارهایی ارائه می‌دادیم که یکی از دستاوردهای آن بالا رفتن سطح آگاهی ما بود تا امروز بتوانیم تخصصی‌تر در زمینه زنان نظر بدهیم و به گفت‌وگو بنشینیم. تا اینکه روژهلات(کوردستان ایران) را ترک کردم و به عضویت حزب کومله در آمدم و بقیه فعالیت‌های خود را در آنجا ادامه دادم و روزهای هشت مارس را طبق سیاست این حزب که به عقیده من شیوه درستی در رابطه با زنان است و آن را آوانگار می‌دانم، به انجام رسانده‌ام و بر این باورم که سیاستی که در آینده بتواند حامی مطالبات و خواست زنان از جمله سکولاریزم(جدایی دین از دولت) باشد فکریت چپ است، زیرا تنها سکولاریزم می‌تواند دین را که به واسطەی آن زنان به بردگی کشانده می‌شوند از حکومت جدا کند و همچنین دموکراسی که می‌تواند جامعه‌ای رنگین به ارمغان بیاورد و اقلیت و اکثریت به مانند هم در جامعه مشارکت داشته باشند و از فرصت‌ها به یک اندازه بهره‌مند باشند.

 

«زنان در جنبش‌های کارگری، دانشجویی و.. حضور یابند و حقیقت خود را بیابند»

این فعال حقوق زنان افزود: هشت مارس یادآور ایستادگی در برابر سرکوب و ستم‌ علیه زنان است و حضور زنان در این روز جانی دوباره می‌بخشد به مبارزه زنان و جنبش آزادیخواهی، زنان باید از جنبش‌های دیگر مانند جنبش کارگری، دانشجویی و سایر جنبش‌ها حمایت کنند و در کنار تمام اقشار آسیب دیده برای مطالبات برحق آنها بایستند زیرا در جریان این مبارزات است که حقیقت خود را می‌یابند، اگرچه شاهد حضور زنان در بسیاری از مشاغل هستیم اما این به این معنی نیست که شرایط برای فعالیت واقعی زنان مهیاست، بلکه زنان شاغل نیز محدود و برده‌ی جمهوری اسلامی هستند، علاوه بر این‌ها زن کورد تحت ستم ملی نیز قرار دارد بنابراین باید بخشی از جنبش‌ها و مبارزات باشد تا به مدد آن به خود و حقوق خود عالم و آگاه شود.

 

«مبارزه با سیستم سرمایه‌داری و جدایی دین از حکومت در رهایی زن نقش کلیدی دارند»

وی در ادامه از همراه بودن حزب کومله با هشت مارس چنین می‌گوید: من فکر می‌کنم بیشتر از چیزی که شرایط اجازه بدهد حزب کومله توانسته سیاست‌های مربوط به مسئله زنان را پیش ببرد و آن‌ها را به اجرا درآورد و سعی در آگاه‌سازی افراد و بخصوص مردان کرده است تا فرهنگ مرد سالاری را کمرنگ کند، هرچند هنوز هم به آن نقطه که می‌خواهیم نرسیده‌ایم زیرا این فرهنگ و تفکر مرد سالاری آنچنان رشد کرده و ریشه دوانده که در چنین جامعه‌ای امکان اینکه قدرت از مردان گرفته شود وجود ندارد مگر با سرکار آمدن نظامی دموکرات و رنگارنگ، حضور زنان پذیرفته شود و زنان قدم به قدم بتوانند پیش بروند تا آنجا که فرهنگ مردسالاری کمرنگ و کمرنگ‌تر شود.

وی معتقد است در سیاست‌ حزب کومله مبارزه با سیستم سرمایه‌داری که نقش اساسی در به کالا گرفتن زنان را ایفا می‌کند و همچنین جداسازی دین از حکومت، نکات کلیدی و اصلی را بازی می‌کنند که در آینده می‌تواند کمک شایانی به رهایی زن داشته باشد.

 

«تاریخ مبارزان دیروز و امروز به یک اندازه خونین است و هردو متقبل هزینه شده‌اند»

وی مقایسه‌ی بین فعالیت‌های گذشته و امروز را اینگونه بیان می‌کند: به باور من شباهت‌ها و تفاوت‌هایی در مبارزات گذشته و امروز دیده می‌شود، هر دو تاریخ خونینی دارند مبارزان گذشته از لحاظ فرهنگی ساختارشکنی و سنت شکنی کرده‌اند و متحمل هزینه‌های زیادی بوده‌اند و از طرف حاکمیت هم زندانی و شکنجه شده‌اند و در نهایت اعدام و تیرباران شده‌اند و در میدان مبارزه نیز پراکتیکال و در جنگ تن به تن جانشان را از دست داده‌اند، و مبارزان امروز نیز فعالان سیاسی و مدنی هستند که در میدان مبارزه حضور دارند و می‌بینیم که آن تاریخ خونین بار دیگر در حال وقوع است و آن حاکمیت که ملت کورد را همیشه سرکوب کرده امروز بی‌رحمانه‌تر به سرکوب جوانان و مبارزین می‌پردازد و با شکنجه در زندان‌ها به جای جواب به خواست‌های آنان در پی نابودی و حذفشان برآمده است. و تفاوت‌ها در نوع آگاهی و تفکر مدرنی است که شاید در گذشته به زحمت از جانب مردم پذیرفته می‌شد در حالیکه امروزه به سبب وجود فضای مجازی و ارتباط با دنیای  بیرون، پیوند جوانان با هم‌نسلان خود بیشتر و بیشتر شده و مطالبه و انتظار آنها به اندازه چیزی است که می‌بینند و همان را برای خود نیز  می‌خواهند بنابراین زمینه پذیرش دموکراسی به معنای یک زندگی انسانی و برابر را دارند و برایشان قابل هضم‌ است.

 

«مانیفست "ژن،ژیان،ئازادی" را سرمشق مبارزات خود قرار دهیم»

سرگل میرزایی در ادامه به مقایسه هشت مارس امسال با سال‌های قبل می‌پردازد: هشت مارس امسال با انقلاب ژینا و شعار "ژن، ژیان، آزادی" تفاوت بسیار زیادی با سال‌های قبل دارد، این انقلاب تنها در کوردستان و ایران نبود و همچنین تنها مطالبه زنان نبود بلکه خواست تمام جامعه بود و همه به این باور رسیدند که تا زن آزاد نباشد جامعه آزاد نمی‌شود و همچنین تغییر زیادی در کنوانسیون جهانی داشت تا آنجا که رژیم جمهوری اسلامی به دلیل آشکار شدن ماهیتش در کنفرانس‌های حقوق بشری راه داده نمی‌شود و برای اثبات اینکه ژینا را نکشته هزاران ژینای دیگر را نابود کرد و این خود مدرک بزرگی است که برعلیه او، و آن جایگاه‌هایی که رژیم ایران سال‌ها با ریاکاری به دست آورده بود مانند عضویت در کنوانسیون جایگاه زن در جهان، بعد از کشتن ژینا از دست داد و من به این باور دارم که تغییرات مثبت دیگری نیز در راه است و حکومت ایران امتیازاتش را یکی یکی از دست خواهد داد و هشت مارس امسال می‌تواند کمک بزرگی باشد، و ما باید بهره‌برداری بزرگی از این روز داشته باشیم و خواست و مطالبه خود را به عنوان یک زن، به‌خصوص زن کورد که به الگوی زنی مبارز در سراسر جهان مبدل گشت، به صورت درست مطرح کنیم و همچنین آن مبارزه تاریخ‌ساز را بیشتر بازگو کنیم و درباره‌ی آن بنویسیم و در معرض بحث و گفت‌‌وگو قرار دهیم.

 

«فردای آزادی زنان نقش مهمی در اداره امور و تصمیمات سیاسی داشته باشند»

سرگل میرزایی به عنوان فعال زنان اظهار داشت: ژن، ژیان، ئازادی مانند مانیفست و ماهیت انقلاب ژینا را سرمشق مبارزات خود قرار دهیم و در راه یادگیری، تلاش و مبارزه‌ی خود مصمم باشیم و بیشتر از قبل با حضور زنانه خود از پلتفورم‌های امروزی و مدرن استفاده بکنیم که کمک به اتحاد و سازماندهی و کانالیزه کردن خواست‌های ما دارد و بتوانیم آن چیزی که مد نظر داریم را تئوریزه کنیم  و گفتمانی مشترک در میان زنان بسازیم  و هیات‌های دیپلومات برای دیپلوماسی و لابی‌گری تشکیل دهیم تا بتوانیم پیام‌های خود را از طریق آن به سیاستمدارها برسانیم و در فردای آزادی زنان نقش مهمی در اداره امور و در سیاست داشته باشند.

وی در پایان با آرزوی موفقیت برای انقلاب ژینا  می‌گوید: در برابر شهیدان این انقلاب سر تعظیم فرود می‌آورم و دست لرزان مادران و پدران شهدا را می‌بوسم و برای ملت کورد و برای زنان آرزوی موفقیت و پیروزی دارم.