«نمایندگی مؤثر برای پاسخ به خواسته‌های زنان لیبیایی وجود ندارد»
وفاء هدیه شریف، فعال حقوق زنان، تأکید نمود که زنان لیبیایی پس از آنکه نقش برجسته‌ای در انقلاب سال ٢٠١١ ایفا کردند، از برخی حقوق خود محروم شده‌اند و نمایندگی مؤثری که بتواند به خواسته‌های زنان لیبیایی پاسخ دهد، وجود ندارد.
هندیه عشیبی
بنغازی- زنان لیبیایی در انقلاب سال ٢٠١١ این کشور نقش برجسته‌ای ایفا کردند. آنها در تظاهرات و راهپیمایی‌های انقلابی آن سال مشارکت فعال داشتند و پس از پیروزی انقلاب، برای کسب حقوق خود در تمامی عرصه‌ها به طور جدی تلاش کردند. اما دولت‌های متوالی نتوانسته‌اند آرزوهای آنان را برای تقویت حضور سیاسی و اقتصادی و توانمندسازی بیشتر زنان محقق سازند.
وفاء هدیه شریف، فعال حقوق زنان و مربی صلح و حل اختلافات، اظهار داشت: زنان لیبیایی به تعداد انبوهی در تظاهرات و اعتراضات انقلاب فوریه ٢٠١١ شرکت داشتند و حضور آنان موجب تشویق مردان برای ادامه اعتراضات بود. اما همانند بسیاری از زنان منطقه، زن لیبیایی نیز در ١٣ سال پس از انقلاب از برخی حقوق خود محروم شده و از عرصه‌هایی چون سیاست، اقتصاد و اجتماع دور مانده است. تاکنون نمایندگی مؤثری که بتواند به خواسته‌های زنان پاسخ دهد، وجود نداشته است.
هدیه شریف درخصوص دستاوردهای زنان لیبیایی پس از انقلاب ۱۷ فوریه ٢٠١١ تأکید کرد: زنان در عرصه فعالیت‌های مدنی بسیار موفق بوده‌اند، در حالی که در بخش دولتی چنین موفقیتی حاصل نشده است. هم‌اکنون سازمان‌ها و نهادهای مردم‌نهاد را زنان رهبری می‌کنند. آنها فرصت یافته‌اند تا به زنان در خصوص حقوق‌شان آگاهی دهند و آنها را از لحاظ سیاسی و اقتصادی توانمند کنند تا حضور خود را تثبیت نمایند. امروزه زنان جامعه مدنی لیبی را رهبری می‌کنند و به طور مؤثری بر آن تأثیر می‌گذارند.
وی افزود: مشارکت زنان در جلسات گفت‌وگوی ملی که به منظور متحد کردن تلاش‌ها و جلوگیری از درگیری‌های میان قبایل، شهرها و مناطق مختلف برگزار می‌شود، ضعیف بوده است. این جلسات همچنان به صورت دوره‌ای تشکیل می‌شود.
در خصوص مشارکت زنان در فرایندهای صلح، هدیه شریف تأکید کرد که این فرایندها اگر زنان در آنها حضور داشته باشند، موفق‌تر و پایدارتر خواهند بود. وی با اشاره به نقش زنان در فروکش کردن درگیری‌های مسلحانه در جنوب لیبی، گفت: زنان اهمیت و جایگاه خود را در فرایندهای صلح در لیبی درک می‌کنند، بنابراین ضروری است که طرح‌های صلح با مشارکت زنان آغاز شود.
هدیه شریف به سوءاستفاده‌هایی که پس از انقلاب ٢٠١١ به ویژه در دوران حاکمیت گروه‌های افراطی بر لیبی از زنان شده است، اشاره کرد و گفت: مشاهده می‌شود احساس امنیت زنان پس از سلطه افراطیون کاهش یافته است. این مسئله در دوران شکل‌گیری دولت‌ها بسیار واضح بوده است. وی افزود: خود من نیز در طول فعالیت‌هایم برای صلح و حل اختلافات، لحظات متعددی را تجربه کرده‌ام که احساس امنیت را از دست داده‌ام.
در پایان سخنان خود، هدیه شریف بر ضرورت تدوین قوانین حمایتی واقع‌بینانه برای تضمین امنیت زنان تأکید کرد و گفت: این قوانین باید شامل مجازات‌های بازدارنده و سخت‌گیرانه‌ای باشد که از سوءاستفاده‌های مکرر از زنان، اعم از سوی خانواده، جامعه و یا محیط کار جلوگیری نماید.