هدیل عمر

ادلب- «بلوغ زودرس» به عنوان اختلال هورمونی شناخته شده است که بر  کودکان دختر زیر ده سال تأثیر می‌گذارد، موجب رشد زودهنگام اندام‌های تناسلی می‌شود و به نوبه خود باعث بلوغ پیش از موعد دختران می‌گردد. این وضعیت بر روان و جسم آنها تأثیر معتنابهی دارد.

از شش ماه پیش، رغد کمال، دختر نه ساله‌ای که در اردوگاه‌های روستای اطمه در مرز شمالی ادلب زندگی می‌کند، علائم بلوغ زودرس را تجربه می‌کند. این شرایط که در تغییرات بنیادی اندام‌های بدن او آشکار شده است، زندگی کودکانه او را به زندگی بزرگسالان تبدیل کرده و او را از حقوق اولیه‌ای چون بازی و گذران زندگی عادی محروم کرده است.

رانیا کمال، مادر رغد کمال، می‌گوید که علی‌رغم تشخیص بیماری دخترش، هیچ درمانی دریافت نکرده است، زیرا تأمین هزینه‌های درمانی که آنها را «بزرگ و فرساینده» توصیف می‌کند، برایش مقدور نیست. او ماهانه نزدیک به ١٢٠ دلار برای تزریق هورمون رشد نیاز دارد، مبلغی که حتی نیمی از آن را نیز نمی‌تواند از درآمد خود در کارگاه‌های زراعی تأمین کند.

او می‌گوید که از زمانی که همسرش در اواخر سال ۲۰۱۹، به دلیل اصابت خرده‌های گلوله توپ در محل کارش جان باخت، به تنهایی برای تأمین مخارج چهار فرزندش تلاش می‌کند. او قادر به پرداخت هزینه‌های درمان دخترش نیست، و این ناتوانی فشارهای روحی و جسمی شدیدی بر او وارد می‌کند، زیرا احساس درماندگی می‌کند.

وی تأکید کرد که بیماری دخترش موجب بروز مشکلات روانی شده و او را از بازی و ترک چادر محروم کرده است. به طوری که دخترش دیگر تمایلی به رفتن به مدرسه ندارد، چرا که همسن و سالانش او را مرتباً مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند. این شرایط سخت روحی و اجتماعی باعث شده است که او ترجیح دهد در گوشه‌گیری و تنهایی به سر برد.

فاتن عبد الله، دختر هشت ساله‌ای که در اردوگاه‌های روستای عقربات در شمال ادلب به سر می‌برد، به بیماری «بلوغ زودرس» مبتلا شده است. این بیماری باعث شده که وی دچار افسردگی شدید گردد و به علت شرم از ظاهر و چهره خود در مقابل دوستانش، از جامعه اطراف خود دوری جوید و به گوشه‌گیری روی آورد.

روعة منفوخ، مادر فاتن، می‌گوید که آنها مجبور شدند خودروی خود، که تنها منبع درآمدشان بود، را برای تامین داروهای دخترشان بفروشند. درمان بلوغ زودرس نیازمند تداوم است و نتایج آن تنها در درازمدت آشکار می‌شود. این شرایط آنها را مجبور کرده است تا مسیر درمانی طولانی و دشوار را تحمل کنند، به ویژه که دختر هم تحت درمان روانی و هم درمان بیماری اصلی قرار دارد.

او تأکید کرد که بالا بودن هزینه و کمیابی تزریقات هورمون رشد ممکن است آن‌ها را به دلیل شرایط اقتصادی و معیشتی دشواری که با آن مواجه هستند، مجبور به توقف درمان کند. این مسئله به‌ویژه با از دست دادن تنها منبع درآمد خانواده، که حداقل مواد غذایی اساسی را برای آن‌ها تأمین می‌کرد، بیشتر احساس می‌شود.

این آواره غم و اندوه خود را نسبت به وضعیت فرزندش که شدیداً تحت تأثیر قرار گرفته، پنهان نمی‌کند. این وضعیت به حدی رسیده است که رفتارها، عادات غذایی، الگوهای نوشیدنی و حتی الگوهای خواب فرزندش تغییر یافته‌اند، زیرا او از ظاهر خود که گویی دختری پانزده ساله است، شرم می‌کند.

از سوی دیگر، ایمان عبدالصمد، پزشک متخصص در بیماری‌های زنان و زایمان، ۴۶ ساله، می‌گوید که علت بلوغ زودرس اغلب ناشناخته است؛ اما ممکن است ناشی از شرایط ساختاری نابهنجار، وراثتی، یا نتیجه عوامل روانی و اجتماعی اطراف کودک باشد.

او توضیح داد که بلوغ زودرس مجموعه‌ای از تغییرات جسمی است که به طور پی‌درپی رخ دهد و منجر به کسب نشانه‌های بلوغ جسمی و توانایی باروری در کودک می‌شود. این شرایط موجب بروز ترس و اضطراب می‌گردد، که می‌تواند به مشکلات روانی و جسمی مضاعف برای بیمار منجر شود.

او بیان کرد که طولانی بودن دوره درمان و بالا بودن هزینه‌های آن، بسیاری از والدین را از درمان دخترانشان بازمی‌دارد، که این امر در درازمدت به آسیب‌های جسمی قابل توجهی منجر می‌شود. در صدر این آسیب‌ها توقف رشد و تشکیل کیست تخمدان قرار دارد که می‌تواند به ناتوانی در باروری منجر شود.

بر اساس نظر ایمان عبدالصمد، متخصص بیماری‌های زنان و زایمان، پیشرفت بلوغ زودرس می‌تواند با استفاده از درمان‌های دارویی به تأخیر افتد. این روش درمانی از بروز مشکلات روانی-اجتماعی در دختران جلوگیری کرده و به آن‌ها امکان می‌دهد که زندگی عادی خود را ادامه دهند.