مرکز خبر- امروز دوشنبه ٢٩ تیرماه، سایه صیدال، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، در پیامی صوتی که در اینستاگرام منتسب به این زندانی سیاسی با انتقاد شدید از شرایط غیرانسانی این زندان، خطاب به مسئولان گفت: «شرافت‌تان کجاست که ما هنوز در این جهنم گرفتاریم؟» او از چهار هفته بلاتکلیفی، فشارهای روانی، و وعده‌های دروغین مسئولان زندان می‌گوید؛ وضعیتی که به گفته او، زندانیان سیاسی را به مرز جنون رسانده است.

به گفته سایه صیدال، او و دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی در هفته‌های اخیر، تحت فشارهای مضاعف و شرایطی توصیف‌ناپذیر قرار دارند. او با اشاره به انتقال اجباری خود و تعدادی دیگر از زندانیان به زندان قرچک گفت: «چهار هفته است که ما را به این شکنجه‌گاه آورده‌اند. جمهوری اسلامی با سیاست‌هایش ما را به مرز جنون رسانده. ما از دل بمباران، بی‌برقی و بی‌غذایی جان سالم به در بردیم. شبی را با وحشت و بدون امکانات اولیه، فقط زنده ماندیم.»

سایه صیدال در ادامه گفت که فردای آن شب، با حضور سنگین نیروهای گارد ویژه و مقامات ارشد زندان، از جمله حیات‌القب، مدیرکل زندان‌ها، مجبور به انتقال اجباری شده‌اند: «ما را با دستبند سوار اتوبوس کردند. همان‌جا به آقای حیات‌القب گفتم: به شرافت‌تان قسم بخورید جایی که ما را می‌برید، مثل همین‌جایی باشد که داریم زندگی می‌کنیم. ایشان قسم خورد و قول داد که طی چند روز آینده برای آزادی قانونی و مرخصی اقدام خواهند کرد. اما حالا چهار هفته گذشته و هیچ اقدامی نشده است.»

این زندانی سیاسی با گلایه شدید از خلف وعده مسئولان، مستقیماً از حیات‌القب پرسید: «شرافت‌تان کجاست که ما هنوز در این وضعیت گرفتاریم؟»

سایه صیدال در توصیف شرایط تحمیلی بر زندانیان سیاسی و عقیدتی افزود: «از همان روز اول، خانم خدادادی، رئیس زندان قرچک و آقای کولیوند، معاون قضایی زندان، به ما گفتند که هیچ تفاوتی با زندانیان عمومی ندارید و در صورت کوچک‌ترین خطا، با شما مثل زندانیان عادی برخورد خواهد شد. تا الان چهار نفر را به سلول انفرادی برده‌اند. شب‌ها چراغ بالای سرمان تا صبح روشن است. فشار روانی و شرایطی که داریم، واقعاً غیرقابل تحمل است و هرچه زمان می‌گذرد، اوضاع بدتر می‌شود.»

این زندانی سیاسی همچنین گفت: تا الان چهار نفر رو بردن انفرادی. شبا چراغ بالای سرمون تا صبح روشنه. فشار روانی و شرایطی که داریم، واقعا غیرقابل تحمله. هرچی زمان می‌گذره، وضعیت بدتر میشه.

به گفته او، معاون قضایی زندان صراحتاً اعلام کرده که زندانیان باید تابع «قانون خودشان» باشند؛ اما سایه صیدال می‌گوید آنچه در زندان قرچک رخ می‌دهد، ربطی به هیچ قانونی ندارد: «حتی اگر شش ماه اعتصاب کنیم، انگار نه انگار. هیچ فایده‌ای ندارد.»

سایه (مهوش) صیدال در روزهای نخست جنگ ۱۲روزه اخیر، در نامه‌ای خواستار آزادی فوری زندانیان سیاسی به دلیل شرایط اضطراری شده بود، اما حاکمیت جمهوری اسلامی به این هشدارها توجهی نکرد و زندانیان را در معرض خطرات جدی قرار داد.