تندیس «فرشته» تجسمی از زیبایی، قدرت و روح بلند زنانه است. این اثر پیام‌آور امید، عشق و رحمت است و یادآور می‌شود که حتی در تاریک‌ترین لحظات، نوری برای راهنمایی وجود دارد.

پیکر زن، با پاهای برهنه در حرکت، پیوند عمیق او را با زمین و طبیعت نشان می‌دهد؛ ریشه‌هایی که او را به زندگی متصل می‌کنند. بال‌های گشوده‌اش نماد توانایی او در رویارویی با چالش‌هاست، در حالی که زلف‌های آراسته‌اش بازتابی از استحکام درونی و وقار اوست. چهره آرام و گیرایش، سرشار از همدلی و نیرویی است که صلح را به اطرافیانش هدیه می‌دهد.

تاجی از گل در دستانش، سمبلی از باروری و شکوفایی است؛ نشانه‌ای از توانایی زن در آفرینش و بخشیدن زندگی، نه‌فقط در مفهوم جسمانی، بلکه در تمام ابعاد هستی. رداء آسمانی‌اش با لطافتی شاعرانه در پی او جاری است، گویی هاله‌ای از آرامش و وقار، که وجودش را دربر گرفته است.