«افغانستان، آزمون وجدان جهانی‌ست؛ صدای زنان را بشنوید»
یک زن مدافع حقوق زنان، در پیامی هشدار می‌دهد: «سکوت در برابر این جنایت، همدستی با سرکوب است. جامعه جهانی باید بیدار شود و در کنار مقاومت زنان افغان بایستد.»
بهاران لهیب
فاریاب- قتل، زندان، شکنجه، بدرفتاری، توهین، تحقیر و لت‌وکوب زنان در جاده‌ها، بخشی از فرهنگ بنیادگرایانه‌ی طالبان و گروه‌های جهادی است که بیش از چهار دهه در جامعه افغانستان گسترش یافته است. این رفتارها هزاران زن را نابود کرده‌اند. چند روزی‌ست که با شدت‌گرفتن فعالیت‌های افراد امر به معروف، موجی از وحشت برای دستگیری زنان و دختران نوجوان در افغانستان به راه افتاده که درد و فشار گسترده‌ای را بر جامعه تحمیل کرده است. خوشبختانه، زنان مبارز افغانستان باز هم خاموش ننشسته و صدای اعتراض خود را بلند کرده‌اند. به همین دلیل، لیلا فروغ(اسم مستعار)، مدافع حقوق زنان، نظر خود را طی پیامی با ما در میان گذاشته است.
وی می‌گوید: «در روزهای اخیر، شهر کابل بار دیگر صحنه بازداشت‌های گسترده و بی‌رحمانه زنان از سوی طالبان بوده است. این بازداشت‌ها که عمدتاً به دلیل نپوشیدن حجاب اجباری صورت گرفته‌اند، نه‌تنها غیرقانونی، بلکه نشانه‌ای آشکار از سیاست زن‌ستیزانه این گروه بنیادگرا است. زنان، تنها به جرم انتخاب لباس و ایستادگی در برابر محدودیت‌های تحمیلی، توسط نیروهای طالبان از خیابان‌ها، بازارها و وسایل نقلیه عمومی ربوده می‌شوند و به مکان‌های نامعلومی منتقل می‌گردند. در این مکان‌ها، که خارج از نظارت نهادهای قضایی و حقوقی هستند، زنان در شرایط غیرانسانی نگهداری می‌شوند و گزارش‌هایی از شکنجه، تهدید و بدرفتاری سیستماتیک منتشر شده است.»
لیلا به سخنان خود ادامه می‌دهد: «طالبان، همچنان که در ماهیت ایدئولوژیک خود نیرویی ضد زن و مخالف آزادی‌های بنیادین زنان هستند، با اعمال این فشارها تلاش دارند حضور زنان در عرصه عمومی را به کلی خاموش کنند. اما با وجود این موج سرکوب و ارعاب، زنان افغانستان تسلیم نشده‌اند؛ آنان با شجاعت و آگاهی، همچنان به مقاومت مدنی ادامه می‌دهند و با وجود تهدیدات شدید، صدای خود را برای حق، آزادی و کرامت انسانی بلند نگه داشته‌اند.»
لیلا خطاب به نیروها و افراد مترقی در جهان اشاره می‌کند: «در چنین شرایطی، جامعه جهانی موظف است سکوت خود را بشکند و در کنار زنان افغان بایستد. نهادهای بین‌المللی، سازمان‌های حقوق بشری، جنبش‌های مترقی و مردم آزادی‌خواه در سراسر جهان باید به صورت یکپارچه این بازداشت‌ها را محکوم کرده، طالبان را به خاطر نقض آشکار حقوق بشر و کرامت انسانی پاسخگو سازند و از تمامی ابزارهای ممکن، از فشارهای سیاسی گرفته تا حمایت‌های مالی و رسانه‌ای، برای توقف این سرکوب بی‌امان استفاده کنند. هم‌زمان، حمایت عملی از مقاومت زنان افغانستان و فراهم‌ساختن راه‌های امن برای نجات جان زنان در معرض تهدید، باید در اولویت قرار گیرد.»
لیلا در آخر می‌افزاید: «افغانستان امروز، نماد آزمون وجدان جهانی‌ست. تداوم سرکوب زنان، نه فقط یک بحران داخلی، بلکه یک فاجعه انسانی است که پیامدهای آن به مرزهای افغانستان محدود نمی‌ماند. ما از تمام وجدان‌های بیدار می‌خواهیم: صدای زنان افغانستان را بشنوید، در کنار آنان بایستید، و اجازه ندهید تاریخ، سکوت جهانی در برابر این جنایت را فراموش کند.
من، به‌عنوان مدافع حقوق زنان، وظیفه داریم با تمام توان در برابر این سرکوب وحشیانه و سازمان‌یافته‌ی طالبان بایستیم و با صدایی رساتر از گذشته، برای آزادی و کرامت زنانی که در بند این نظام سرکوبگر گرفتار آمده‌اند، مبارزه کنیم.»