«زنان رنجدیده افغان نقاب از چهره طالبان برداشته و آنان را نمی‌بخشند»
آزادە امید از اعضای «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) می‌گوید: زنان ما دریافته‌اند که بدون آموزش و آگاهی، نه آلام و درد خشونت‌های خانوادگی جامعه مردسالار را پایانی است و نه هم زنجیرهای سنگین فاشیزم مذهبی و نوکران امپریالیزم را می‌توان شکست.
شهلا محمدی
مرکز خبر- آزادە امید از اعضای «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) در گفت‌گویی با خبرگزاری ما، مقاومت و مبارزە زنان افغانستان را طی یکسال اخیر مورد ارزیابی قرار دادە و گفت: اگر تمام رژیم‌های مستبد حامی طالبان در جهان دست به دست هم بدهند تا خون جاری از سر و روی طالبان را شسته و آنان را نیرو متمدن و پیشرو نشان دهند، بازهم زنان رنجدیده افغان نقاب از چهره طالبان برداشته و آنان را نمی‌بخشند؛ هر باداری ببخشد، مادران داغداری که جگرگوشه‌های‌شان را در انتحار و انفجار این گروه آدم‌کش از دست داده‌اند نخواهند بخشید.
آزادە امید در مورد مقاومت و مبارزە زنان افغان در طی سال اخیر می‌گویند: اولا نگاهی بیندازیم به شرایط امنیتی، اقتصادی و وضعیت زنان که بە صورت خلاصه می‌توان گفت با وجود ادعای طالبان مبنی بر بهبود اما واقعات دردناک و سخت گریبانگیر توده‌های زن و مرد افغانستان است:
۱.جنایات طالبان هر روز افزایش یافته مردان و زنان زیادی را دستگیر، شکنجه و یا به شکل مرموز به قتل می‌رسانند.
۲.انتحار و انفجاردر مراکز آموزشی به صورت آشکار ادامه دارد، تا جایی که بر هیچ طفل و نوجوان رحم نکرده آنان را به کام مرگ میفرستند و مخصوصا اقلیت‌های قومی و مذهبی مورد هدف قرار گرفته‌اند.
۳. سرقت و چپاول به اوج رسیده و اکثر مردم برای اینکه با طالب خونخوار طرف نشوند از ترس جان شکایتی به جایی نبرده و به دنبال مال خود نمی‌گردند.
۴. رشوه و فساد این «فرشتگان صلح» روزگار مردم تنگدست و فقیر را تیره‌تر ساخته است. حتی قرار اطلاعات نه تنها ادارات دولتی و عدلی بلکه استخبارات و پولیس طالبان با اخذ رشوه از مدعی و مجرم پول بدست میاورد. بسیاری از دختران ربوده شد و به اتهام «بدحجابی» پس از پرداخت پول گزاف از بند رها شده‌اند.
۵. افراد فقیر برای اینکه فرزندان شان زنده بمانند آنان را می‌فروشند تا از یک طرف شکم همان فرزندنشان سیر بماند و از جانب دیگر پول بدست آمده مصارف چندی را تأمین نماید.
۶. جوانان زیادی همه روزه برای حل مشکلات اقتصادی به کشورهای همسایه خصوصا ایران و پاکستان رفته و بالاخره طعمه راه‌های خطرناک و اعتیاد می‌گردند که از آنها چیزی جز یک جسد باقی نمی‌ماند.
۷.محدودیت‌های وضع‌شده بر زنان از ساده و ابتدایی‌ترین قوانین شروع و تا شدیدترین و قرون وسطایی‌‌ترین قوانین خاتمه می‌یابد. همانند عدم دسترسی به حق کار، حق سفر و غیره حقوق؛ قتل، کشتار، شکنجه و تجاوز بر زنان معترض؛ وادار کردن زنان و دختران به اینکه با سران طالبان ازدواج نمایند آن هم بعنوان همسر سوم و چهارم؛ امربە معروف معادل همان گشت ارشاد یکی ازهارترین سگ‌های طالبان است که زنان و جوانان افغان را نمی‌گذارند که آزادانه در شهر و بازار گشت و گذار نمایند و یا کنترل پوشش زنان و ریش مردان و مانع شدن از شنیدن موسیقی و شادی مردم را به عهده دارند.
وی در ادامە و با اشارە بە همگرایی زنان و صیانت زنان جهان کورد و خاورمیانه، اظهار کرد: در چنین شرایط مبارزه و مقاومت زنان به اشکال گوناگون ادامه یافته است. بعضی از دختران به شکل انفرادی مبارزه می‌نمایند و به قوانین طالبی نه می‌گویند اما هستند کسانی که به شکل گروهی و در یک جمع سازمان یافته فعال‌اند. با تهدید و فشار و حملات پی هم زنان آموخته‌اند که باید بیشتر به شیوه‌های گروهی یا جمعی و نیز با رعایت اشد مخفی کاری، امنیت خویش را تأمین نمایند. گرچه اعتراضات علنی و خیابانی کمتر بوده اما کار آگاهی‌دهی، انسجام، تبلیغات سیاسی مخصوصا با استفاده از شبکه‌های اجتماعی، ادامه شیوه‌های کسب دانش از سوادآموزی الی صنوف بالاتر برای دختران نوجوان محروم از مکتب و آن هم بصورت زیر زمینی و همچو فعالیت‌ها کماکان ادامه داشته است. با توجه به آمار بە شدت پایین سواد در میان زنان ما (تنها ۵ فیصد)، زنان ما دریافته‌اند که بدون آموزش و آگاهی نه آلام و درد خشونت‌های خانوادگی جامعه مردسالار را پایانی است و نه هم زنجیرهای سنگین فاشیزم مذهبی و نوکران امپریالیزم را می‌توان شکست.
در این اواخر می‌بینیم که اکثر باداران خارجی این گروه زن‌ستیز با نام‌های گوناگون، بصورت آشکار یا پنهان، طالبان را مبرا از فساد و ضد‌مردمی بودن دانسته، حامی پیشرفت و رفاه مردم جلوه داده سر و کله رهبران این جمع قرون وسطایی از مجامع بین‌المللی بیرون می‌شود. فراوان مردان و زنان تربیت‌یافته سی‌آی‌ای بوده‌اند که مبلغ طالبان و رهبران میهن فروش جهادی گشته و بدین وسیله زمینه‌ی تسلیم‌دهی افغانستان به طالبان را سهل‌تر ساختند. اگر تمام رژیم‌های مستبد حامی طالبان در جهان دست به دست هم بدهند تا خون جاری از سر و روی طالبان را شسته و آنان را نیرو متمدن و پیشرو نشان دهند، بازهم زنان رنجدیده افغان نقاب از چهره طالبان برداشته و آنان را نمی‌بخشند؛ هر باداری ببخشد، مادران داغداری که جگرگوشه‌های شان را در انتحار و انفجار این گروه آدم‌کش از دست داده‌اند نخواهند بخشید.
آزادە امید در پایان صحبت‌های خود گفت: «جمعیت انقلابی زنان افغانستان» (راوا) بدین باور است که طالبان زن‌ستیزترین و خونریزترین دشمن میهن ما است. آنان زنان را تنها وسیله اطفای شهوت مردان و ماشین چوچه‌‌کشی می‌شمرند در حالی که زنان آگاه و به پا خاسته هرگز تسلیم قوانین عصر حجری نگشته و با آگاهی سیاسی و بسیج بیشتر، و در رأس زنان انقلابی و آزادیخواه، ریشه‌های پوسیده فاشیزم مذهبی طالبی و جهادی و داعشی را می‌خشکانند. طالبان و تمامی نیروهای بنیادگرا ادامه عمر ننگین و بقای خود را نه تنها در سرکوب و اسارت تمامی مخالفان و معترضان بلکه در خشکاندن ریشه‌های زندگی و پیشرفت و سعادت مردم سرزمین ما می‌بینند.