مرکز خبر – بسیاری از کارشناسان می‌گویند که مهاجران سوری در ترکیه، با افزایش پراکنی‌ها و جنایات در ترس زندگی می‌کنند و از آنها به عنوان اهرم سیاسی برای انتخابات آتی ترکیه استفاده می‌کنند.

ترکیه با ۳.۶ میلیون پناهجوی سوری، بزرگترین جمعیت پناهجوی جهان را در خود جا داده است. نگرش­های خصمانه نسبت به خارجی­ها به دلیل افزایش تورم و هزینه­ی زندگی افزایش یافته و منجر به حملات نژادپرستانه­ی فیزیکی و کلامی شده است.

به دنبال به رکود اقتصادی در ترکیه، نرخ تورم رسمی به ۲۱\۸۰ درصد و نرخ تورم غیررسمی به بیش از ۱۸۱ درصد رسیده است.

بازگرداندان یک میلیون پناهجوی سوری به شمال سوریه با در پیش بودن انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری ترکیه، به موضوعی داغ در سیاست داخلی ترکیه تبدیل شده است.

برخی از چهره‌های اپوزیسیون جناح راست با تعهد بازگرداندن سوری‌ها به وطن خود، از این نارضایتی فزاینده برای جلب طرفدار استفاده کرده‌اند.

هیچ آمار رسمی­ای در رابطه با حملات خشونت‌آمیز به پناهجویان سوری در ترکیه وجود ندارد.

طبق گزارشات ماه ژوئن، دو جوان سوری - سلطان عبدالباسط جبنه و شریف خالد آل احمد - در حوادث جداگانه­ای توسط اوباش خشمگین ترکیه در استانبول به قتل رسیدند.

در روز ۳۰ام ماه می، لیلا محمد، زن سوری ۷۰ ساله، در استان غازی‌عنتاب جنوب شرقی ترکیه مورد ضرب و شتم قرار گرفت و همچنین یک دانش‌آموز ۱۷ ساله توسط مردم خشمگین در خیابان مورد آزار و اذیت لفظی قرار گرفت.

فارس الالی، نوجوان سوری، که اخیراً در استان ­هاتای جنوب ترکیه با ضربات چاقو کشته شده و به یکی از آخرین قربانیان این واکنش‌ها تبدیل شد.

پدر این نوجوان ۱۷ ساله در درگیری‌های سال ۲۰۱۱ سوریه کشته شد، او آرزو داشت پزشکی بخواند و موفق شده بود به یکی از دانشگاه­های پزشکی ترکیه راه پیدا کند. جسد وی اکنون به استان ادلب در شمال غرب سوریه منتقل خواهد شد.

الالی در یک کارخانه­ی رب گوجه‌فرنگی کار می‌کرد. او ظاهراً با یک کارگر زن دچار اختلاف شده و در یک حمله­ی انتقام‌جویانه به قتل رسیده بود.

متین کوراباتیر، رئیس مرکز تحقیقات پناهندگی و مهاجرت ((IGAM، یک اندیشکده­ی مستقر در آنکارا، گفت که محافل خاصی در ترکیه مردم را تحریک کرده و این اقدامات را سازماندهی می­کنند.

او گفت: «امید اوزداغ، رهبر حزب راست افراطی پیروزی متعهد شد همه­ی پناهندگان را اخراج کند، او از سوری­ها به عنوان اهرم سیاسی برای دامن زدن به تنش علیه خارجی­ها در آستانه‌ی انتخابات استفاده کرد.»

وی افزود: «افراد معروف نیز با انتشار اطلاعات نادرست درباره­ی سوری‌ها در رسانه و ترسیم تصویری گلگون و غیر واقعی از استانداردهای زندگی آنها در ترکیه، به تنش‌ها دامن می‌زنند.»

عمر کدکوی، تحلیلگر سیاست مهاجرت در اندیشکده TEPAV مستقر در آنکارا، گفت که خشم عمومی نسبت به سوری‌ها در ترکیه به طرز فزاینده­ای رو به رشد است.

او گفت: «به موازات این خشم عمومی، کینه­ی قدیمی نسبت به سوری­ها همراه با سیاست­های هماهنگ‌سازی مبهم ترکیه در جریان است، هرچه رکود اقتصادی عمیق‌تر باشد، احساس نارضایتی و خشم ترک­ها نسبت به مردم سوریه بیشتر می‌شود.

وی خاطرنشان کرد: مرگ الالی نشان­دهنده­ی خطراتی بود که در صورت عدم کنترل سوتفاهم­های عمومی ممکن است بروز کند.

عامل بازدارنده­ی این مسئله حاکمیت قانون و مجازات متناسب با جرم است. کادکوی افزود: «اخراج سوری‌ها به دلیل اشتراک‌گذاری ویدئو در شبکه‌های اجتماعی و عدم اطلاع‌رسانی به مردم در مورد نحوه­ی مجازات قاتل یا قاتلان فارس، ناعادلانه است.»

کوراباتیر ​​گفت همه­ی گروه‌های سیاسی باید در مانیفست انتخاباتی خود پیشنهادهایی را در مورد نحوه­ی برنامه‌ریزی برای مقابله با وضعیت پناهندگان سوری درج کنند و افزود که بر اساس قوانین بین‌الملل، ترکیه نمی‌تواند به‌طور یکجانبه سوری‌ها را به خانه بازگرداند.

او گفت: «احزاب سیاسی باید پیشنهادات جایگزین خود را پیش از انتخابات ارائه کنند تا در مانیفست ادغام شده، رأی‌دهندگان را متقاعد کنند و به برقراری صلح کمک کنند.»