کوهنوردی؛ تنفس‌گاه زنان مراکشی از فشارهای روزمره
بانوان کوهنورد مراکشی می‌گویند این ورزش به تنفس‌گاهی برای رهایی از فشارهای زندگی و راهی برای خلاصی از مشکلات روزمره تبدیل شده است. آن‌ها کوهنوردی را فرصتی برای خودشناسی، تناسب اندام و ارتقای سلامت روان می‌دانند.
رجاء خیرات
مراکش- زنان مراکشی از قشرهای مختلف اجتماعی و سنین گوناگون به کوهنوردی روی آورده‌اند. این ورزش به آن‌ها کمک می‌کند تا از یکنواختی زندگی و فشار مسئولیت‌های خانوادگی و شغلی رها شوند.
بسیاری از این بانوان که زمانی صرفاً علاقه‌مند به طبیعت کوهستان بودند، امروز به کوهنوردانی حرفه‌ای تبدیل شده‌اند. برخی موفق به فتح قله کلیمانجارو، مرتفع‌ترین قله آفریقا شده‌اند و حتی رؤیای صعود به اورست را در سر می‌پرورانند. آن‌ها معتقدند این موفقیت‌ها تحولی شگرف در زندگی شخصی و خانوادگی‌شان ایجاد کرده است.
از سرگرمی تا حرفه
عایشه دحلان، دبیرکل باشگاه اطلس مراکش می‌گوید: «کوهنوردی ابتدا برایم تنها یک سرگرمی بود، اما علاقه به طبیعت و کوه باعث شد این ورزش به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی‌ام تبدیل شود؛ تا جایی که هر یکشنبه به کوهنوردی می‌روم.»
به گفته او، اسکی نیز به ورزش خانوادگی‌شان تبدیل شده و هر سه فرزندش در این رشته به مقام قهرمانی رسیده‌اند. آن‌ها با وجود مهاجرت از مراکش، همچنان به این ورزش ادامه می‌دهند و در مسابقات ملی و بین‌المللی افتخارآفرینی می‌کنند.
عایشه که اکنون دبیرکل باشگاه اطلس مراکش است، می‌گوید: «زندگی بدون کوهنوردی برایم غیرممکن شده. هر سفر، تجربه‌ای متفاوت و درسی تازه به همراه دارد. گروه ما متشکل از کوهنوردان منظم و مشتاق است که هر بار چیزی نو می‌آموزیم.»
او صعود اخیرش به کلیمانجارو را یکی از ماندگارترین تجربه‌هایش توصیف می‌کند و می‌گوید برای فتح قله‌های دیگر نیز برنامه دارد.
عایشه در پایان تأکید می‌کند: «کوهنوردی فراتر از یک سرگرمی، فرهنگ و دنیایی جذاب است که رهایی از آن ناممکن است. این ورزش به‌ویژه برای زنانی که زیر بار مسئولیت‌های خانوادگی و فشارهای روزمره هستند، فرصتی برای تنفس و تجدید قوا فراهم می‌کند.»
چالش با خود در مسیر صعود
زکیه حجوبی، عضو باشگاه اطلس مراکش، می‌گوید کوهنوردی تحولی اساسی در سلامت جسم و روانش ایجاد کرده و راهی برای رهایی از اضطراب هفتگی است: «لحظه ورود به کوه، تمام انرژی منفی هفته تخلیه می‌شود. صعود به قله، ما را نه با کوه، بلکه با خودمان به چالش می‌کشد.»
او تجربه کوهنوردی را حسی بی‌نظیر توصیف می‌کند که موجب تقویت اعتماد به نفس و افزایش صبر می‌شود. به گفته حجوبی، تأثیر مثبت این ورزش در زندگی خانوادگی‌اش نیز مشهود است.
زکیه از تغییر نگرش خانواده‌اش نسبت به کوهنوردی می‌گوید: «ابتدا با صرف یک تا سه روز در آخر هفته برای کوهنوردی مخالف بودند، اما با دیدن تأثیر مثبت آن بر سلامتم، اکنون مشوقم هستند.»
او کوهنوردی را عاملی برای گریز از روزمرگی و کسب انرژی مثبت می‌داند و می‌گوید بی‌صبرانه منتظر صعودهای آخر هفته است. حجوبی تاکنون به قله‌های متعددی در مراکش از جمله "توبقال"، "سیروا" و "بویلان" صعود کرده و اخیراً نیز موفق به فتح کلیمانجارو در تانزانیا شده است.
"کوهستان، مدرسه زندگی"
ملیکه الزوین کوهنوردی را راهی برای غلبه بر ترس و آموختن صبر می‌داند. به گفته او، این ورزش قدرت جسمی و روانی زنان را تقویت می‌کند و رسیدن به قله، انگیزه‌ای برای مقابله با چالش‌های درونی و بیرونی است.
این کوهنورد می‌گوید: "با وجود خطرات کوهنوردی، لذت منحصربه‌فرد هر صعود بر همه سختی‌ها غلبه می‌کند و هر بار تجربه‌ای متفاوت رقم می‌خورد.»
ملیکه تجربه نخستین صعودش را این‌گونه روایت می‌کند: «ابتدا فقط برای امتحان کردن همراه یک گروه کوهنوردی شدم، اما لذت حضور در کوه و تأثیر شگرفش بر روحیه‌ام، باعث شد به جزئی جدانشدنی از زندگی‌ام تبدیل شود.»
وی در پایان می‌گوید طبیعت به خودی خود آرامش‌بخش است، اما کوهستان مدرسه‌ای برای آموختن صبر و تحمل است. رسیدن به هر قله، انگیزه‌ای می‌شود برای صعودهای بعدی؛ زنجیره‌ای پایان‌ناپذیر.