ملاله، رزا، ويدا، ليلا و ناديا پنج زن سنت شکن در جهان
نمونه‌هاى زيادى از زنان وجود دارند که با به خطر انداختن زندگى خود، باعث از بين بردن تعصب‌هاى بى‌مورد يا به ارمغان آوردن آرامشى کوچک در گوشه‌اى از دنيا شده‌اند. ملاله، رزا، ويدا، ليلا و ناديا از جمله این زنانند.
مرکز خبر- به گفته‌ى شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد يک سوم زنان در جهان تحت خشونت قرار دارند، يعنى ٣٠ درصد از زنان با خشونت‌های فیزیکی، جنسی و روحی از جمله قتل، تجاوز، محدودیت در رفتار یا رفت و آمد، قطع ارگان جنسی و ازدواج اجباری روبرو می‌باشند. که به علت خودداری اغلب زنان از ثبت شکایت، تاکنون آمار دقيقى از خشونت عليه زنان وجود ندارد.
در طول تاريخ ممنوعيت‌ها و محدوديت‌هايى براى زنان در جهان به شيوه‌هاى متفاوت وجود داشته است، که به صورت قانون، آيين‌نامه، بخش‌نامه، عرف، سنت يا دستورات مذهبى اجرا شده‌اند. زنان با وجود تمام ممنوعيت‌ها و خشونت‌هايى که عليه آن‌ها صورت مى‌گيرد، باز هم در جهان توانسته‌اند سنت‌شکنى کنند و تاريخ را به اسم خود بنويسند ، حتى اگر تهديد به مرگ يا ترور شوند.
ترور ملاله يوسف زى دختر پاکستانى و دريافت جايزه‌ى صلح نوبل
ملاله يوسف زى، زن ٢٢ ساله‌ى پاکستانى است، به دليل گزارش دادن از زندگى زنان و دختران در پاکستان، در وبلاگ خود، چندين بار توسط گروه تروريستى طالبان تهديد به مرگ شده بود، تا اينکه در سال ١٣٩١ توسط اين گروه ترور نافرجام شد.
ملاله با به خطر انداختن زندگى خود و ترور نافرجامش، برنده‌ى جايزه‌ى صلح نوبل شد، همچنين فعال حقوق بشر، حقوق کودکان و عضو کمپین تحصیل دختران در کشور پاکستان است و توانست با نوشتن کتاب 'منم ملاله' صداى ٦١ کودک از تحصيل بازمانده، همچنين سختى زندگى دختران و زنان سرزمينش را به گوش مردم جهان برساند.
رزا پارک 'مادر جنبش حقوق مدنى در عصر مدرن'
رزا پارک متولد سال ١٢٩٢ شهر توسکى، مليت‌آفريقايى-آمريکاى داشت، به دليل مخالفت‌هايش با تبعيض نژادى عليه سياه پوستان به 'مادر جنبش حقوق مدنى در عصر مدرن' شهرت يافت. در سال ١١٧٩ قوانينى توسط ادارات محلى آمريکا عليه سياه پوستان تصويب شد، که در تمام اماکن عمومى اعم از؛ دستشویی، سیستم های حمل و نقل عمومی و حتی کافه‌ها، سياه پوستان و سفيد پوستان بايد از هم جدا باشند.
يکى از قوانين تبعيض نژادى مربوط به اتوبوس‌ها نيز مى‌شد و سياه پوستان حق نشستن در چهار رديف اول صندلى‌ها را نداشتند، اين قوانين بارها از طرف رزا رد شده بود، تا اينکه رزا در سال ١٣٣٤ از در جلويى وارد اتوبوس شد و اين کارش موجب نارضايتى راننده و تهديد شدنش شد، اما رزا توجهى نکرد، در نهايت راننده پليس را خبر کرد و رزا دستگير شد. رزا به دليل بى‌قانونى متهم شد و از آن روز به مدت ٣٨١ روز سياه پوستان مونتگومری از اتوبوس استفاده نکردند، تا اينکه در سال ١٣٣٥ حکم تبعيض نژادى در اتوبوس‌ها لغو شد.
ويدا موحد دختر خيابان انقلاب
ويدا موحد زن ٣١ ساله‌اى تهرانى است، که در اعتراض به حجاب اجبارى در ايران، چهارشنبه ششم دى ماه ١٣٩٦، در تقاطع خيابان انقلاب اسلامى با وصال شيرازى در تهران در ميان مردم روسرى خود را برداشته و بروى چوبى قرار داد، حرکت اعتراضى ويدا در شبکه‌هاى اجتماعى منتشر شد و سبب دستگيريش در همان روز شد.
با پيروزى انقلاب اسلامى ايران زنان و دختران ايرانى بايد حجاب اسلامى خود را رعايت نمايند و اگر کسى غير اين کار را انجام دهد، توسط پليس دستگير مى‌شود. ويدا آغازى براى اعتراض زنان و دختران ايرانى از جمله: : نرگس حسينى، اعظم جنگروى، شاپرک شجرى‌زاده، مريم شريعت‌مدارى، همراز صادقى بود و اين افراد هم بعد از ويدا نيز به دليل اعتراض به بى‌حجابى دستگير شدند.
اعدام اولين زن کرد، ليلا قاسم به دست رژیم بعث
لیلا قاسم در سال ١٣٣١ در روستاى مسفا از توابع شهر خانقين، تحصيلات خود را از سال ١٣٣٨ آغاز نمود، دوران ابتدايى و متوسطه را در شهر خانقين به اتمام رساند و در سال ١٣٤٩ وارد دانشگاه بغداد شد و در رشته‌ى ادبيات تحصيل نموده است، ليلا عضو فعال اتحاديه‌ى دانشجويان کردستان بود.
در سال ١٣٥٣ به بهانه‌ى فعاليت سياسى براى حزب دمکرات کردستان و مخالفت با رژيم بعث صدام حسين در دانشگاه بغداد دستگير شد و در زندان ابوغريب در سلول انفرادى زندانى شد، وى هيچ کدام از يارانش را در بازجويى بعثى آشکارا نکرد و در نهايت در سال ١٣٥٣، ساعت ٧ بعدظهر به همراه چهار يارش جواد مراد هموندى، حسن محمد رشيد، نريمان فواد مستى و آزاد سليمان ميران اعدام شدند.
قتل ناديا انجمن، بانوى غزل افغانستان به دست همسرش
ناديا انجمن متولد سال ١٣٥٩ شهر هرات افغانستان است، که در زمان حکومت طالبان توانست هنر شعر و نويسندگى را در کارگاه سوزن طلايى به شيوه‌اى متفاوت بياموزد و به اولين بانوى غزل افغانستان شهرت يابد. ناديا در زمانى که زنان و دختران اجازه‌ى بيرون رفتن از خانه و تحصيل را نداشتند، به صورت خصوصى در خانه و به شيوه‌اى پنهانى در مدرسه تحصيل مى‌کرد.
با از بين رفتن حکومت طالبان ناديا وارد دانشکده شد و در رشته‌ى ادبيات و علوم انسانى فارغ‌التحصيل شد، در زمان تحصيلش با فريد مجيدنيا کارمند دانشکده‌ى هرات ازدواج کرد، مجيدنيا مانع از فعاليت‌هاى ناديا و شرکت کردنش در جلسات نقد ادبى و شعر خوانى دانشکده مى‌شد و همين سبب شد که ناديا در سال ١٣٨٤ به دست همسرش به قتل برسد.