"زنان آفریقایی: شکستن زنجیرها و بازتعریف قدرت در دنیای مدرن"

زنان آفریقایی، امروزه در حال تعریف مجدد نقش خود در جامعه، به چالش‌کشیدن کلیشه‌ها و شکستن موانع هستند.

آفریقا خانه‌ی جمعیتی بالغ بر ۱/۴ میلیارد نفر است که در میان صدها گروه ملیتی با بیش از هزار زبان و فرهنگ، پراکنده شده‌اند و زندگی می‌کنند. نقش زنان در این چشم‌انداز متنوع عمیقاً تحت‌تأثیر فرهنگ خاص هر منطقه است.

برخی از کشورهای آفریقایی مانند آفریقای جنوبی و رواندا پیشرفت چشمگیری در زمینه‌ی برابری جنسیتی داشته‌اند. گابن، نامیبیا و اتیوپی نیز کشورهایی هستند که زنان در آنها نقش مهمی دارند.

در همین حال، به نظر می‌رسد زنان در برخی کشورهای آفریقایی مانند بوروندی، جمهوری آفریقای مرکزی و نیجر که فقیرترین و توسعه‌نیافته‌ترین کشورهای جهان به شمار می‌رود، در دوران ماقبل تاریخ گیر افتاده‌اند.

ناگفته نماند مناطق جمهوری دموکراتیک کنگو، سودان جنوبی، موزامبیک، چاد، اریتره، اتیوپی، مالی و بورکینافاسو، کشورهایی هستند که در آنها زنان قربانی آوارگی اجباری و خشونت جنسی هستند و به عنوان سلاح جنگی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به همین ترتیب، شکاف بین زنان در مناطق شهری و روستایی نیز بسیار زیاد است. در شهرها، پیوستن زنان به نیروی کار روز به‌روز در حال افزایش است، در حالی که در مناطق روستایی منزوی، شیوه‌های مردسالاری سنتی ادامه یافته و فرصت‌های آنها را محدود می‌کند.

زنان آفریقایی نقش اساسی در توسعه‌ی این قاره ایفا می‌کنند و محرک‌های کلیدی برای رشد چندین زمینه هستند. با وجود مواجهه با چالش‌هایی مانند خشونت، نابرابری جنسیتی، فقر و عدم دسترسی به انواع منابع، زنان آفریقا هر روز انعطاف‌پذیرتر می‌شوند و رهبری استثنایی‌تری از خود نشان می‌دهند.

آنها در اقتصاد غیررسمی یا کشاورزی، که اساس بسیاری از اقتصادهای آفریقایی است، پایه‌های مرکزی هستند و عمدتاً مسئولیت تولید و بازاریابی مواد غذایی را بر عهده دارند.

اقداماتی از جمله تامین مالی خرد، ایجاد تعاونی، سرمایه‌گذاری در آموزش زنان یا راه‌اندازی برنامه‌های آموزشی رهبری، بسیاری از زنان را قادر به راه‌اندازی کسب و کار، افزایش استقلال و کمک به توسعه‌ی محلی کرده است.

اگاهی‌بخشی به جامعه بلافاصله منجر به ریشه‌کن‌کردن فقر، بهبود سلامت جامعه و ارتقای سطح آموزش فرزندان می‌شود. همین مساله می‌تواند برنامه‌های لازم برای ارتقای رهبری زنان را به اجرا درآورده و آنها را به رهبری جنبش‌های اجتماعی و سیاسی، مبارزه برای حقوق خود و نمایندگی اجتماعی و سیاسی بیشتر سوق دهد.