مرکز خبر- محرومیت کودکان از تحصیل اثرات منفی روانی جدی بر روی آن‌ها می‌گذارد که برخی در کوتاه مدت و برخی دیگر در درازمدت از جمله اعتماد به نفس پایین، احساس حقارت، افسردگی، اضطراب و انزوای اجتماعی و فرصت‌های محدود برای رشد و موفقیت و احساس سرخوردگی بر زندگی آن‌ها تأثیر می‌گذارد.

روز دوشنبه ۱۴ آبان ماه، سازمان علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد (یونسکو) در گزارش جدید خود تحت عنوان «گزارش نظارت بر آموزش جهانی یونسکو در سال ۲۰۲۴» اعلام کرد، با وجود چندین دهه پیشرفت آموزشی و تعهدات بین‌المللی، ۲۵۱ میلیون کودک و نوجوان در سراسر جهان از تحصیل باز مانده‌اند.

براساس این گزارش، افغانستان و نیجریه به عنوان کشورهای با بالاترین نرخ محرومیت از مدرسه شناخته شده‌اند؛ به طوری که از هر ۱۰ کودک و نوجوان در این دو کشور، شش نفر از تحصیل بازمانده‌اند.

براساس این گزارش، کودکان و نوجوانانی که در سراسر جهان از رفتن به مکتب محروم هستند شامل ۱۲۹ میلیون پسر و ۱۲۲ میلیون دختر هستند.

این گزارش که به نقش رهبری آموزشی نیز اشاره دارد، نشان می‌دهد که در دهه‌ی گذشته تنها پیشرفت اندکی در دسترسی به آموزش صورت گرفته و از سال ۲۰۱۵ تا کنون درصد کودکان و نوجوانانی که به مدرسه دسترسی ندارند، تنها یک درصد کاهش یافته است.

در این گزارش همچنین به نابرابری‌های جهانی در دسترسی به آموزش پرداخته و بیان کرده است که در کشورهای فقیر، ۳۳ درصد کودکان از آموزش محروماند، در حالی که این میزان در کشورهای ثروتمند تنها سه درصد است.

بر همین اساس، کشورهای جنوب صحرای آفریقا با بزرگترین چالش‌ها مواجه هستند و بیش از نیمی از کودکان محروم از تحصیل در این منطقه زندگی می‌کنند.

یکی دیگر از نکات مهم این گزارش، تفاوت‌های چشمگیر سرمایه‌گذاری آموزشی میان کشورهای ثروتمند و فقیر است.

یونسکو اعلام کرده که در کشورهای با درآمد بالا، برای هر دانش‌آموز حدود هشت هزار و ۵۴۳ دلار هزینه می‌شود؛ اما در کشورهای با درآمد پایین و متوسط، این میزان تنها ۵۵ دلار است.

یونسکو همچنین کاهش سرمایه‌گذاری در آموزش و افزایش نابرابری را از موانع اصلی بهبود وضعیت آموزش در جهان عنوان کرده است و خواستار اقدام فوری و همکاری جهانی برای رفع این موانع و ایجاد فرصت‌های برابر آموزشی برای همه‌ی کودکان شده است.

این گزارش از جامعه‌ی جهانی می‌خواهد که با توجه به چالش‌های یادشده، تلاش‌های بیشتری برای بهبود وضعیت آموزشی و حمایت از رهبران آموزشی به‌منظور ایجاد تغییرات مثبت انجام دهند.

دری آزولای، مدیر کل یونسکو گفت: «آموزش محرک اصلی جوامع مرفه، فراگیر و صلح‌آمیز است. با این حال، اگر ما اقدامات جدی برای دادن فرصت یکسان و منصفانه برای یادگیری و شکوفایی به همه کودکان در سراسر جهان انجام ندهیم، این خطر وجود دارد که آموزش باکیفیت در اختیار عده کمی قرار بگیرد.»