محمدی، گلرخ ایرایی، سپیدە قلیان، فریبا کمال‌آبادی، مهوش شهریاری، ناهید تقوی، فائزە هاشمی، نیلوفر بیانی، سپیدە کاشانی، شکیلا منفرد، شیوا اسماعیلی،  نازنین ساغری، لیلا حسین‌زادە، ارس امیری، نسیم باقری، پریسا رفیعی، یاسمن آریانی، منیرە عربشاهی، آزیتا رفیع‌زادە، فاران حسامی، نازی اسکویی، شکوفە یداللهی، نگین قدمیان، شهناز اکملی، حدیث صبوری، شیوا نظرآهاری، آتنا دائمی، عالیە مطلب‌زادە، حکیمە شکری، صهبا رضوانی، ژیلا مکوندی، شهلا رحمتی، شعلە طائف، ژیلا بنی‌یعقوب، مهدیە گلروم سوسن تبیانیان، عاطفە نبوی، مینا رضائی فرخ، نسیم اشرفی، مریم شفیع‌پور، رضوانە محمدی، و زهرا صادقی نامەای اعتراضی منتشر کردە و گفتەاند: می‌دانیم پرونده‌ی جدید، نه فقط علیه مریم، که طرح دعوا و انتقام دستگاه قضا از دادخواهی است.

 

متن کامل نامە بە شرح زیر می‌باشد:

ما جمعی از دوستان مریم اکبری منفرد و هم‌بندیان سابق او، در آستانه‌ی پانزدهمین سال حبس مریم و هنگامی که در انتظار آزادی‌اش بودیم، با خبر شدیم که دو پرونده‌ی جدید علیه او تشکیل شده است. اتهام مریم این‌ بار حمایت‌های حقوق بشری صورت گرفته از او و همچنین ابراز نگرانی‌ها نسبت به حبس طولانی مدت اوست. اتهامی که هیچ مبنای حقوقی‌ای ندارد.

 مریم از عاشورای هشتادوهشت، بی وقفه در زندان است. دختران مریم خردسال بودند که مادرشان راهی زندان شد و تمام دیدارهای کودکی و نوجوانیشان با مادر، به سالن ملاقات زندان ختم شد. مریم اکبری منفرد پس از یازده سال تحمل حبس در زندان‌های گوهردشت کرج، قرچک ورامین و اوین، از حدود سه سال پیش به زندان سمنان تبعید شده است و خانواده و خصوصا فرزندانش هر هفته برای دیدن او مسافتی طولانی را طی می‌کنند. طبیعی است که در بند بودن مریم و تحمل تبعید، نگرانی‌ها و واکنش‌های حقوق بشری را در مورد او برانگیزد و افراد و نهادهای حقوق بشری خواهان آزادی وی شوند. اعلام جرم علیه او به سبب این واکنشها در هیچ قاعده‌ای نمی‌گنجد. ما شاهدان زنده‌ی مبارزه و مقاومت مریم هستیم. شاهدان شور و سرزندگی او و دغدغه‌اش برای مردم رنج کشیده.

فراموش نمی‌کنیم کە در روزهای فشار و تهدید، دادخواە خون خواهر و برادران خود بود. فراموش نمی‌کنیم که رنج بزرگ زندان و تبعید نتوانست مریم را از دادخواهی خسته و منصرف کند. از این رو می‌دانیم پرونده‌ی جدید نه فقط علیه مریم، که طرح دعوا و انتقام دستگاه قضا از دادخواهی است. ما نگران مریم هستیم ما نگران دختران مریم هستیم که پس از پانزده سال آزادی مادر را انتظار می‌کشند. پرونده‌سازی پس از پانزده سال حبس ناعادلانه، دیگر نه تداوم حبس، بلکه شکنجه مریم و خانواده اوست.

ما خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط مریم اکبری منفرد و توقف روند پرونده‌سازی علیه او هستیم. با صدایی رسا می‌گوییم که دستگاه قضا نمی‌تواند با پرونده‌سازی و تحمل حبس‌هایی بی پایان، دادخواهی را متوقف کند. دادخواهی نه جرم، بلکه خود دادیست بر بیداد. صدای دادخواهی دیگر نه فقط از حنجره مریم از چهارسوی ایران به گوش می‌رسد.