ویدا منصوری

سنه- در دیوانگی مقدس، بهار بدخشان احساسات متنوع و پیچیده یک زن را به تصویر کشیده است؛ لحظاتی از زندگی که ناگزیر در سکوت و خفا سپری شده‌اند، اما در تابلوهایش با فریادی رسا جان گرفته‌اند. دیوانگی مقدس روایت زخم‌هایی است که زنان همواره بر تن دارند؛ داستان عشق، جدایی و تنهایی‌هایی که در آن قضاوت شده‌اند، مجازات دیده‌اند و در نهایت، رها شده‌اند. این تنهایی و رهاشدگی در تصاویرش نمایان است، اما این فریادها نه از سر عجز و ناامیدی، بلکه از جنس برخاستن و امید به آغازی دوباره‌اند.

این تابلوها تنها بازتاب زندگی بهار بدخشان نیستند، بلکه حکایت تمام زنانی‌اند که در مواجهه با ناملایمات، بی‌وقفه ایستادگی می‌کنند و زندگی را با خطوطی عمیق‌تر و نقوشی پرشورتر بازآفرینی می‌نمایند. دیوانگی مقدس، تصویری از زنانی است که با عشق، زخم‌هایشان را مرهم می‌نهند و با نیرویی مضاعف قد برمی‌افرازند. این نمایشگاه، هم‌زمان رنج و قدرت زنان را به مخاطب منتقل می‌کند.

بهار بدخشان دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته مرمت و کارشناسی در رشته گرافیک است. او بیش از ده سال در حوزه تصویرسازی فعالیت داشته و ۲۷ سال است که به تدریس هنر می‌پردازد.

بهار بدخشان در گفت‌وگو با خبرگزاری ما می‌گوید: «معمولاً زنان در جامعه کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند، خواسته‌هایشان را کمتر ابراز می‌کنند، همیشه فداکارند و اغلب به تعلقات خود بی‌توجه می‌مانند. من همیشه دغدغه این مسائل را داشته‌ام. در زندگی شخصی‌ام نیز، بارها به دلیل زن بودن با دشواری‌های زیادی روبه‌رو شده‌ام و به همین دلیل همواره می‌خواستم احساساتم را در آثارم بازتاب دهم. بیش از ده سال است که در حوزه تصویرسازی فعالیت می‌کنم و حدود پنج، شش سال است که به‌صورت دیجیتال نیز کار می‌کنم.»

او درباره آثار نمایشگاه توضیح می‌دهد:«این آثار تصویرسازی هستند و تفاوت آن‌ها با نقاشی در این است که تصاویر برای یک موضوع خاص خلق می‌شوند. مانند کتاب‌های داستان کودکان که کودک با نگاه به تصاویر، مفهوم داستان را درک می‌کند. من این تصویرسازی را برای بزرگسالان انجام داده‌ام و تمامی این آثار به نوشته‌هایی مرتبط هستند که در زیر تابلوها درج شده است. این تصاویر دیجیتال‌اند و با قلم نوری کار شده‌اند. درحالی‌که تصاویر دستی یا تکنیک‌های سنتی مانند آبرنگ، مداد رنگی و ترکیب مواد، منحصربه‌فرد و تک نسخه‌اند، تصاویر دیجیتال قابلیت چاپ چندباره دارند.»

افتتاحیه نمایشگاه با استقبال چشمگیری از سوی زنان هنرمند سنه همراه بود. زنانی که دغدغه‌هایشان را در قالب تصاویر، نقاشی‌ها، عکس‌ها، اشعار و نوشته‌هایشان به نمایش می‌گذارند. در دل این آثار، امید به عبور از ناممکن‌ها موج می‌زند؛ امیدی که با قدرت همراه است. زنانی که با هنرشان، جامعه آرمانی خود را ترسیم می‌کنند و آن را از رؤیا به واقعیت بدل می‌سازند.