مرکز خبر- روز چهارشنبه ١۵ فروردین‌ماه، بیش از ٣۵۵ فعال سیاسی، فعال صنفی، فعال دانشجویی، زندانیان سیاسی سابق و فعال حقوق زنان در واکنش به صدور ۶٠ سال حبس برای ١١ فعال حقوق زنان اهل گیلان بیانیه‌ای صادر کرد و خواستار لغو تمامی احکام صادر شده علیه فعالان گیلان و توقف فشار و آزادی بی‌قیدو شرط آن‌ها شدند.

در این بیانیه که به امضای بیش از ٣۵۵ فعال سیاسی، فعال صنفی، فعال دانشجویی، زندانیان سیاسی سابق و فعال حقوق زنان از جمله الهه صدر، فریبا بلوچ، المیرا بهمنی، پرستو فروهر، جلوه جواهری، دینا قالیباف، رها ثابت‌سروستانی، رها عسکری‌زاده، ژینا مدرس‌گرجی، شیوا عاملی‌راد، عالیه مطلب‌زاده، مرسده قائدی، مطهره گونه‌ای، مینا کشاورز، نگین شیخ‌السلامی وطنی، نوشین کشاورز، هستی امیری و... رسیده است، صدور احکام سنگین برای فعالان حقوق زنان در گیلان (زهره دادرس، متین یزدانی، شیوا شاه‌سیاه، نگین رضایی، زهرا دادرس، یاسمین حشدری، فروغ سمیع‌نیا، آزاده چاوشیان، سارا جهانی، جلوه جواهری و هومن طاهری) را یکی از مهمترین نمونه‌های ادامه یافتن مبارزه و سرکوب جمهوری اسلامی عنوان کرده و گفتند: ما به‌خوبی می‌دانیم که صدور احکام فله‌ای حبس، تبعید و بدتر از آن، پرونده‌سازی‌های امنیتی برای فعالان حقوق زنان زندانی در زندان‌های سراسر کشور، چیزی جز وحشت حکومت از عاملیت سیاسی زنان و نقش پررنگ آنان در ایجاد تغییرات بنیادین نیست.

 

متن کامل بیانیه‌ی این فعالان و کنشگران به شرح زیر می‌باشد:

اکنون که بیش از یک سال از آغاز جنبش ژینا گذشته است، بر خلاف آنچه ادعا و آرزوی سرکوبگران بود، مقاومت زاده‌شده در آن لحظه برگشت‌ناپذیر تاریخی به شکل‌های مختلفی امتداد خود را می‌یابد، جمعیت‌های کوچک و بزرگ می‌سازد و صدای خود را علیرغم همه‌ی فشارها بلند می‌کند. متأسفانه به تبع این امتداد، سرکوب و بازداشت و صدور احکام سنگین برای کسانی که تلاش بی‌دریغ خود را در این راستا صرف می‌کنند نیز ادامه دارد. احکام سنگینی که به تازگی برای فعالان حقوق زنان در گیلان (زهره دادرس، متین یزدانی، شیوا شاه‌سیاه، نگین رضایی، زهرا دادرس، یاسمین حشدری، فروغ سمیع‌نیا، آزاده چاوشیان، سارا جهانی، جلوه جواهری و هومن طاهری) صادر شده است یکی از مهمترین نمونه‌های ادامه یافتن مبارزه و سرکوب است.

از تجربه‌ی سال‌ها فعالیت فمینیستی آموخته‌ایم که تلاش برای یافتن یکدیگر و ساختن فضاهایی برای همدلی و هم‌اندیشی تنها راه زنده نگه داشتن صدایی است که از دل وضعیت روزمره‌ی ساکنان جغرافیای ایران بیرون آمده و واقعاً هدف و ادعایی جز بهتر کردن زندگی آن‌ها نداشته و ندارد. باور داریم که فعالان حقوق زنان در گیلان که حالا با اتهامات آشنا و پرتکرار به سال‌های طولانی حبس محکوم شده‌اند، از وفادارترین افراد به همین هدف بوده‌اند. آن‌ها در با هم بودنشان، یکی از امتدادهای حقیقی «ژن، ژیان، ئازادی» را ساخته‌اند تا اجازه ندهند حاصل دهه‌ها مبارزه و تلاش جمعی، صدها جان عزیز و سال‌ها بازداشت و زندان و تبعیدهای اجباری یا خودخواسته از دست برود.

 در کنار تجربه‌های ارزشمند تاریخ مقاومت، ما از این کنشگران نیز همبستگی، همدلی و ایستادن در کنار یکدیگر را آموخته‌ایم و می‌آموزیم. اگرچه تأثیر سال‌ها نفی و سرکوب جنبش فمینیستی را نمی‌توان انکار کرد، اما با قطعیت می‌توان گفت که این‌ها هیچگاه موجب توقف ما نشده‌اند.

پس می‌خواهیم بار دیگر صدای جمعی خود را در برابر نیروی سرکوبگر بلند کنیم و بگوییم که باور داریم احکام صادرشده علیه این افراد، در واقع فعالیت بی‌دریغ و پافشاری بر خواسته‌های جمعی را نشانه گرفته است. اما به‌خوبی می‌دانیم که صدور احکام فله‌ای حبس، تبعید و بدتر از آن، پرونده‌سازی‌های امنیتی برای فعالان حقوق زنان زندانی در زندان‌های سراسر کشور، چیزی جز وحشت حکومت از عاملیت سیاسی زنان و نقش پررنگ آنان در ایجاد تغییرات بنیادین نیست. از این رو، «احکام حبس» هرگز به نقطه‌ی پایان برابری‌خواهی و مبارزه‌ی فعالان زنان، بدل نشده است.

 ما، جمعی از فعالان حقوق زنان و کنشگران مدنی و سیاسی، خواستار لغو همه‌ی این احکام، توقف فشار بر این کنشگران و تداوم آزادی آن‌ها به صورت بی‌قیدوشرط هستیم.