«چه آیندهای در انتظار فرزندان ما خواهد بود اگر از تحصیل محروم شوند؟»
شرکتکنندگان در تجمع همبستگی در شهر سویدا سوریه بر ضرورت اتخاذ اقدامات فوری برای رسیدگی به خشونتهای فرقهای که در دانشگاهها رخ میدهد، تأکید کردند :«ما خواهان دانشگاههایی امن هستیم که به حق انسان در آموزش احترام بگذارند.»

سویدا- در هفتههای اخیر، تنشهای فرقهای در دانشگاههای سوریه افزایش یافته است و بسیاری از دانشجویان با نقض حقوق و آزارهایی مواجه شدهاند که بر فضای آموزشی تأثیر گذاشته و آنان را ناچار به ترک مؤسسات آموزشی و جستوجوی امنیت کرده است.
در حالی که موج خشونتهای فرقهای در دانشگاههای سوریه در حال افزایش است و نگرانیها نسبت به آیندهای نامعلوم که دانشجویان با آن روبهرو هستند و حق آنان به محیطی امن برای ادامه تحصیل را تهدید میکند، بالا گرفته است، روز جمعه، ۱۹ اردیبهشتماه، یک گردهمایی همبستگی در میدان «شعله» شهر سویدا برگزار شد. این تجمع با هدف تأکید بر اهمیت حفاظت از حق آموزش دانشگاهی و رد هرگونه تلاش برای تحریکات فرقهای که محیط آموزش عالی و اصول بنیادی آن را تهدید میکند، برگزار شد.
دیما ابو فخر، فارغالتحصیل رشته رسانه و ارتباطات، که به دلیل شرایط بحرانی از دریافت مدرک فارغالتحصیلی خود محروم شده، در حاشیهی این تجمع در مصاحبه با خبرگزاری ما خشونتهای فرقهای در دانشگاهها را محکوم کرد و گفت: «ما در کنار دانشجویانی ایستادهایم که با ترس و وحشت روبهرو شدند و مجبور شدند دانشگاههای خود را ترک کرده و به خانه بازگردند. اینها دانشجویان سیاست نیستند، بلکه دانشجویان علم و فرهنگاند، اما قربانی فشارهای سازمانیافتهای شدهاند که میکوشد آموزش را انحصاری کند؛ و این کاملاً مردود است.»
دیما ابو فخر با اشاره به اینکه آنها پس از به اصطلاح «آزادسازی» امیدهای بزرگی داشتند، و با تاکید بر اینکه خوابگاههای دانشجویی دیگر برای دانشجویان امن نیستند، گفت: «ما فکر میکردیم سوریه با محبت و تعلق خاطر دوباره آباد خواهد شد، اما امروز شاهد جنایات فرقهای هستیم، بهویژه در جنوب سوریه. ما منتظر موضعگیری روشن از سوی دولت بودیم، اما متأسفانه دولت نه تنها آنچه رخ داده را محکوم نکرد، بلکه حتی هیچ اقدامی نیز انجام نداد».
کندا المحیثاوی یکی دیگر از شرکتکنندگان در این تجمعه بر ضرورت اتخاذ فوری اقدامات در برابر خشونتهای فرقهای در دانشگاهها تأکید کرد و گفت: «ما اینجا هستیم تا آنچه بر سر دانشجویانمان در دانشگاهها آمده و تحریکات فرقهای سازمانیافته را که متحمل شدند، رد کنیم. براساس گزارشات منتشر شده حتی برخی از دانشجویان مناطق ساحلی نیز به دلیل ترس از شرایط موجود، ناچار به ترک دانشگاههای خود شدهاند.»
او از دولت جدید خواست فوراً مداخله کند و به شایعات و تخلفاتی که در ذهن دانشجویان نفوذ کرده و آنان را به ترک تحصیل سوق میدهد، پایان دهد. «با ادامه این روند، ما در آستانه پرتگاه قرار گرفتهایم و به بنبستی شبیه به دوران رژیم سابق نزدیک میشویم. اگر با این وضعیت مقابله نشود، سوریه شاهد مهاجرت جدیدی از نخبگان و انزوای بیشتر جوامع محلی خواهد بود، و این چیزی نیست که ما بخواهیم. ما میخواهیم همزیستی اجتماعی حفظ شود و از دانشجویان سراسر سوریه حمایت کنیم.»
بسمه نصار، یکی دیگر از دانشجویان در مورد تأثیر این شرایط بر آینده تحصیلیاش، گفت: «به دلیل تحریکاتی که علیه ما صورت گرفت، من ثبتنامم در دانشگاه را متوقف کردم و بسیاری از همدانشگاهیهایمان در مناطق ساحلی نیز همین کار را کردند. ما خواهان حمایت بینالمللی هستیم که حق آموزش را برایمان تضمین کند و خواستار محاکمه عادلانه برای هر کسی هستیم که در تحریک و دامن زدن به فتنه نقش دارد. ما دانشگاههایی امن میخواهیم، عاری از تحریک و تفرقه، که به حق انسان در آموزش بدون ترس احترام بگذارند.»