بلقیس روشن: در تمام کشورها خشونت و ستم علیه زنان به انواع مختلف موجود است

بلقیس روشن عضو پارلمان دولت پیشین افغانستان، بە مناسبت ۲۵ نوامبر می‌گوید: ما این روز را در حالتی گرامی می‌داریم که در جامعه ما جنایت علیه زنان جریان دارد و دنیا خاموشانه نظاره‌گر این حالت و وضعیت می‌باشند.

بهاران لهیب

افغانستان- بلقیس روشن عضو پارلمان دولت پیشین افغانستان، یکی از زنان مبارز و شجاع می‌باشد که در هر شرایط در کنار مردم افغانستان بە خصوص زنان ایستاده است و یگانه صدایی در پارلمان افغانستان بود که جنایات دولت حاکم و آمریکا متجاوز را افشا می‌نمود.

وی به مناسبت ۲۵ نوامبر پیام به ما فرستاده است، که پیام خود را با گرامی‌داشت از ۲۵ نوامبر روز جهانی «محو خشونت علیه زنان» آغار می‌کند: «ما در حالتی به استقبال این روز می‌رویم که زنان افغانستان نیم نفوس جامعه، از حق انسانی و از حقوق اولیه خود محروم هستند و در کنج خانه‌ها اسیر و زندان دست انسان‌ها هستند که ظاهراً ادعا انسانیت و اسلامیت دارند. طالبی که امروز بر سر مردم افغانستان حاکم ساخته شده‌اند طالبی‌اند که به خاطر نام و حضور‌شان، مردم افغانستان  در طول ۲۰ سال توسط اسلحه‌ها و طیاره‌های آمریکا و ناتو قربانی شدند. اما امروز حاکم مردم افغانستان هستند.

 ما این روز را در حالتی گرامی می‌داریم که نیم نفوس مردم افغانستان از حق تحصیل، حق بیرون شدن از منزل، حق کار محروم هستند، در کشورهای دیگر این روز را به خاطر حقوق برابری با مردان گرامی می‌دارند. اما در جامعه ما از خشونت علیه زنان فراتر رفته است، امروز در جامعه ما جنایت علیه زنان جریان دارد و دنیا خاموشانه نظاره‌گر این حالت و وضعیت می‌باشند و به خاطر رقابت‌ها و مسابقات که بین کشورهای قدرتمندی مانند چین، روس‌ها، آمریکا، ناتو جریان دارد. مردم ما و به خصوص زنان قربانی اصلی این جنگ و مسابقات هستند.»

بلقیس باور دارد که: «ما زنان افغانستان باید این درس را گرفته و آموخته باشیم و بیاموزیم که هیچ کسی به کسی حق رایگان نمی‌دهد حق باید گرفته شود، حق قربانی می‌خواهد، گرفتن حق وحقوق مبارزه پیگیر و جدی می‌خواهد. آن چه که متأسفانه در طول ۴۵ سال جنگ در افغانستان کمتر بین زنان دیده می‌شد اتحاد و آگاهی بود، که این را بدانند ما خود مستقلانه به خاطر حقوق خود در کنار مردانی که باورمند به توانایی استعداد و لیاقت زنان هستند به مبارزه بپردازیم.»

وی بر ستم سرتاسری زنان در جهان اشاره دارد و از تفاوت‌های آن نیز می‌گوید: در تمام کشورها خشونت و ستم علیه زنان به انواع مختلف موجود است و حتی در کشورهای اورپایی و آمریکایی نیز دیده می‌شود. اما در کشورهای بنیادگرازده‌یی مانند افغانستان، ایران، سوریه، لیبی، فلسطین، عراق، پاکستان  و امثال آن بنیادگرایی بلای جان زنان شده‌اند و در اولین پروژه‌های‌شان، در مدارس دینی به پسران آموزش داده می‌شود. دیدن زن و شنیدن صدای پای زن حرام است، زنان فقط برای خدمت به مردان ساخته شده و حاکم مطلق شان مردان هستند. بدتر از آن، اینست که کشورهای ظاهراً ادعا دموکراسی، آزادی برای زنان را می‌کنند. ولی بهترین وسیله  در دست‌شان برای سرکوب و داشتن نوکران آسان و ارزان مذهبیون هستند که در خدمت‌شان قرار می‌گیرند. نمونه خوب کشور خود ما افغانستان و ایران است، در ایران رژیم آخوندی که امروز به صدها هزار مرد و به خصوص زنان ایران را قربانی می‌کنند توسط آمریکا به قدرت رسیده  و در افغانستان همچنین.

وی تاریخ پرتلاطم افغانستان را شرح می‌دهد و می‌گوید: «بعد از تجاوز روس‌ها به افغانستان گفته شد که قیمت مهریه زن ۳۰۰ افغانی است به خاطر نشان بدهند ما حاکمیت مردمی و باور به حقوق زنان داریم و کمترین ارزش را به زنان قایل نشدند بیشترین قربانی را زنان داده‌اند. از سال ۱۳۷۱ الی ۱۳۷۵ جنگ سالاران بنیادگرا به قدرت رسیدند و سگ جنگی‌های که در کابل و تمام افغانستان داشتند اولین قربانی‌شان زنان بودند، حاکمیت دور اول طالبان فقط وسیله برای سرکوب زنان بودند، بعد  در سال ۲۰۲۱ که آمریکا و ناتو مستقیم تجاوز نمود باز هم بیشترین قربانی را زنان دادند. برای فریب مردم خود تحت شعار آزادی زنان به افغانستان آمدند و بیشترین کشتار را نمودند.»