اعتراض زنان افغان به سکوت جامعهی جهانی در مقابل طالبان
زنان معترض افغان از فرار به دلیل ترس از طالبان خبر داده و بیان کردند که جامعهی جهانی صدای عدالتخواهانهی آنها را نمیشنود.

مرکز خبر- اعضای جنبش اتحاد و همبستگی زنان افغانستان روز سهشنبه ٣٠ خرداد ماه، با تجمع اعتراضی در یک مکان بسته در شهر کابل، اعلام کردند که چنانچه سازمان ملل و جامعهی جهانی مستقیما وارد عمل نشود، وضعیت زنان افغانستان با برپایی نشستها تغییری نخواهد داشت.
زنان معترض افغانستان با تاکید بر اینکه جامعهی اعضای ۵۳مین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد باید موضع مشخصی در برابر طالبان اتخاذ کنند، افزودند که انتظار دارند که به عنوان نتیجهگیری از این نشست با یک میکانیزم مشخص و موثر برای دفاع از حقوق عامهی مردم، بهویژه زنان و دختران افغانستان اقدام کنند.
هاجر آزاده، عضو جنبش اتحاد و همبستگی زنان افغانستان خاطرنشان کرد که به دلیل عدم حضور نمایندهای از میان زنان معترض افغانستان در این نشست، وضعیت واقعی زنان و دختران تحت ستم طالبان بهصورت کامل بازگو نشده است.
وی همچنین از سخنان مدینه محبوبی در حمایت از طالبان به شدت انتقاد کرده و با تاکید بر اینکه زنان افغانستان در مدت ٢٢ ماه گذشته «انواع و اقسام» شکنجهها را تحمل کرده و بازداشت شدهاند، خطاب به مدینه محبوبی گفته است: اگر زندگی تحت پرچم طالبان را دوست داری، بیا به افغانستان تا بفهمی طالبانیکه تو از آنها حمایت میکنی، کشور را به زندانی برای زنان و دختران تبدیل کردهاند.
یکی دیگر از اعضای این جنبش، با اشاره به فرار زنها از ترس طالبان، از افزایش ازدواجهای اجباری و به ویژه افزایش کودک همسری در افغانستان خبر داد و اعلام کرد که نیروهای طالبان به اجبار زنان و دختران را وادار میکنند تا به عنوان همسران دوم، سوم و حتی چهارم آنها تن بدهند.
او همچنین با تاکید بر طالبان «هر روز به محدودیتها بر حقوق زنان و دختران اضافه میکند» اظهار کرد که از ترس افشا شدن هویت و بازداشت از سوی نیروهای طالبان، مخفیانه زندگی میکند و مدام محل زندگی خود را تغییر میدهد.
این زنان از جامعهی جهانی میخواهند که بیشتر از این به طالبان اجازه ندهند تا «پا روی گلوی» مردم، بهویژه زنان افغانستان بگذارند و حتی حق «نفسکشیدن» را از آنها بگیرند.
همچنین از سایر زنان میخواهند که در برابر طالبان سکوت نکنند و به دادخواهی و مبارزات خود علیه این گروه، تا رسیدن به حقوق شان ادامه بدهند.