پروانه کبریت

کابل - طالبان معتقدند که زنان بدون محرم از خانه بیرون نشوند، اما برای زنانی که می­‌خواهند کار کنند، تجارت کنند، چه پیشنهاد دارند، ضربه شلاق، تیر تفنگ یا توافق اجتماعی...؟

زنان افغانستان، در شرایطی که صدای شلیک از ولسوالی­‌ها به گوش می­‌رسد، نمایشگاه سه روزه‌ی صنایع دستی از صبح چهارشنبه ۲۳ سرطان(تیرماه) آغاز و تا عصر جمعه ۲۵ سرطان ۱۴۰۰ تحت شعار "صلح اگر بیاید، ما بهتر می‌­درخشیم" را با حمایت مرکز فرهنگی پل سرخ به راه انداخته‌اند. مسئول مرکز فرهنگی و زنان فعال اجتماعی با برگزاری این نمایشگاه، می‌­خواهند در کنار بهبود یافتن وضع اقتصادی زنان افغانستان، صنایع دستی کشور را نیز رونق دهند.

این نمایشگاه که سه روز می‌­شود برگزار گردیده است، توجه زیادی از شهروندان کابل را به خود جلب نمود. در این نمایشگاه صنایع دستی زنان افغانستان از قبیل لباس­‌های دست­‌دوزی، زیورات دست‌­ساز از سنگ­‌ها، ظروف محلی و محصولات خانگی چون عسل، ترشی، مرچ و... به نمایش گذاشته شده است.

کیا‌رنگ سعادت، مسؤل صنایع‌دستی گلنگار و یکی از برگزارکننده­‌گان این نمایشگاه می‌­گوید، ما این نمایشگاه را به حمایت از صلح که هنوز نامعلوم بوده و سرنوشت زنان در آن مثل یک معما باقی مانده است، برگزار کردیم تا از طریق این نمایشگاه به گوش طالبان، دولت و جامعه­‌ی جهانی برسانیم که زنان خواهان صلح که در آن بتوانند به تمام حقوق و وجایب خود دسترسی داشته باشند، هستند. چنانکه دیگر زنان نمی‌­خواهند آن دوره‌ی سیاه طالبانی دوباره برگردد و خانه‌نشین شوند بلکه می‌­خواهند مثل مردان در جامعه فعالیت کنند.

کیارنگ می‌­افزاید، که حکومت باید در صورت برقراری صلح و در قدرت شریک شدن با طالبان، باید موقف و حقوق زنان را محفوظ نگه دارد و مثل قبل اجازه‌ی کار به آنها داده شود. وی در پیامی برای زنان افغانستان می­‌گوید که هیچگاه تسلیم نشوند و قوی­‌تر از قبل تلاش و مبارز کنید تا پیشرفت کنید.

ضیاء­گل فردوس جهانی، یکی دیگر از برگزار کنند­گان نمایشگاه، مدت چهارده سال می­‌شود در عرصه‌­ی تولید صنایع‌دستی همچون لباس، زیورات و سنگ­‌های قیمتی فعالیت می­‌کند، در ضمن مدت دو سال می‌­شود که تولیدات مواد غذایی از قبیل عسل، مربا، ترشی و زیره را نیز شروع کرده است.

ضیاء­گل می‌­گوید، هدف ما از برگزاری نمایشگاه این است تا نشان دهیم که دوباره به عقب برنمی‌­گردیم. وی می‌­گوید زنان در این دو دهه که بعد از ختم دوره‌ی طالبان توانستند خودکفا شوند و به حقوق نسبی خود دست یابند بنا، نمی­‌خواهیم دوباره این حقوق و آزادی اجتماعی خود را از دست بدهیم.

ضیاء‌گل جهانی بدین باور است که برگزاری اینگونه نمایشگاه‌­ها در ترویج فرهنگ و تولیدات وطنی خیلی کمک می­‌کند که دلیل دیگر از فعالیت صنعتی وی نیز محسوب می‌­شود.

متاسفانه، دغدغه و نگرانی زنان تاجر و کارگر تنها نبود امنیت نبوده بلکه شیوع ویروس کرونا و قرنطینه‌ی چند دوره­ای ضربه‌ی محکم بر وضع اقتصادی هر خانه بخصوص کسانیکه کارگاه یا کاری زیر دست داشتند، وارد کرده است.

زرغونه حیدری، یک تن دیگر از بنیان­‌گذاران مرکز فرهنگی پل سرخ و مسئول برگزاری نمایشگاه صنایع‌دستی زنان افغانستان در حمایت از صلح می­گوید، دلایل زیادی برای برگزاری و حمایت از چنین نمایشگاه­هایی داریم، در نخست می­‌خواهیم نشان دهیم که ما همبستگی داریم، و زنان تنها نیستند ما همیشه در حمایت از آنها آماده هستیم. دوم اینکه در حمایت از صلح این نمایشگاه را برگزار کردیم و درعین حال هدف دیگری از این نمایشگاه بعد مادی هم بود، چون یک و نیم سال است که در قرنطینه به سر می‌­بریم و اکثرا این زنان نان‌­آور خانه­ هستند، در این مدت حتا اینها برای یک نان خشک هم پول نداشتند بنا ما خواستیم که برگزاری این نمایشگاه کمک مالی برای زنان شود.