محققان مصری: هدف قرار دادن دانش‌آموزان دختر توسط نیروهای ایرانی جنایت علیه بشریت است
وضعیت در داخل ایران به ویژه پس از موارد اخیر مسمومیت و قتل که آیندەی نامعلومی را برای زنان پیش‌بینی می‌کند و خواستار مداخله‌ی جامعه‌ی جهانی است، بسیار نگران کننده شده است.
اسماء فتحی
قاهره- محققان و نویسندگان مصری تأیید کردند که وضعیت در داخل ایران در سطوح مختلف نگران کننده شده است و نسبت به وضعیت عقب‌نشینی و کاهش دستاوردهای زنان از طریق ظلم و فشارهای بی‌موجه هشدار می‌دهند.
معمولاً از سرکوب، تهدید و ارعاب مخالفان در داخل ایران خبرهای مختلفی به گوش می‌رسد، اما ماجرا با مسموم کردن دانش‌آموزان دختر و هدف قرار دادن صدها مدرسە با حملات شیمیایی در واکنشی تهاجمی که تصاویری از انتقام را به تصویر می‌کشد و ضد انسانی است مسیر پیچیده تری به خود گرفت. این امر مستلزم مداخله‌ی جامعه‌ی بین‌المللی بود و عفو بین‌الملل خواستار تحقیق درباره‌ی این جنایات و مجازات کسانی شد که پشت این تهاجمات بودند.
ایران بە گونەای است کە روزی نیست شاهد داستان‌های مربوط به یورش و کشتار و صحنه‌ی خصمانه‌ای که تمام زندگی عمومی و به ویژه حقوق زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، نباشیم و این موضوعی است که خواستار مقابله و همبستگی بین‌المللی برای امنیت افراد است. امروز دیگر صحبتی از بستن فضای عمومی در برابر زنان و اجبار آنها به پوشیدن لباس‌هایی که برایشان جذابیتی ندارد و حتی تهدید، اجبار و به حاشیه راندن آنها نیست، بلکه صحبت از مسموم کردن کسانی است که مایل به یادگیری هستند.
مجازات دختران به دلیل شرکت در تظاهرات و نپذیرفتن عملکرد رژیم ایران و اعلام نفرت از آن فراتر از حد انتظار بود و همه‌ی کسانی را که به مسئله‌ی ایران اهمیت می‌دهند، به ویژه پس از فشار بر خانواده‌ها و پنهانکاری و تغییر گزارش‌های پزشکی قانونی توسط حکومت جمهوری اسلامی ایران همه را شوکه کرد. در این گزارش با زنان مصری صحبت کرده‌ایم تا دیدگاه آنها را در مورد آن‌چه ایران و روژهلات کوردستان در معرض آن قرار دارد، ارائه دهیم. از جمله اقداماتی که نقض آشکار حقوق بشر است و همگی بر لزوم مداخله‌ی جامعه‌ی جهانی و سازمان‌های آن تأکید کردند زیرا با تکیه بر حرکت داخلی در پرتو این شرایط بسیار خطرناک تأکید کردند.
«ایران در حال عقب‌گرد است و زنان باید دور هم جمع شوند و مقابله کنند»
شیما شواربی، نویسنده، توضیح داد که وضعیت در داخل ایران نشان دهنده‌ی وضعیت بازگشت به عقب و کاهش دستاوردهای زنان از طریق ظلم و فشارهای ناموجه است و خاطرنشان کرد که صحبت از آموزش ندادن دختران تا سن خاص برای خانواده‌هایی که مایل به تغییر این موضوع هستند ضروری است. موضوع گاز اشک‌آور و موارد مسمومیت با انسانیت ناسازگار است و نسبت به وضعیت وحشتناکی در کشوری که برای جان شهروندانش امن نیست هشدار می‌دهد و بر این اساس آن را در سطح بین‌المللی طرد و از نظر سیاسی دچار بحران می‌کند.
وی با تأکید بر اینکه واقعیت زنان در ایران تاسف‌بار، نگران کننده و حتی ترسناک است، گفت: موضوع در این‌جا بیانگر بحرانی است که برای مقابله با آن نیاز به اقدام و همبستگی جامعه‌ی جهانی دارد، زیرا کسانی که در داخل هستند ناتوان هستند و حتی ممکن است نتوانند به تنهایی تغییری ایجاد کنند، به خصوص اگر خطراتی در اطراف آنها وجود داشته باشد و زندگی آنها و خانواده‌هایشان را تهدید کند.
وی معتقد است که انسجام و همبستگی در سطح داخلی ممکن است راهی برای رهایی از این وضعیت باشد و حتی اصرار به آموزش دختران داشته باشد، زیرا این سلاح واقعی آنها برای مقابله با جهل و عقب ماندگی، جلوگیری از حضور همه‌ی زنان در انظار عمومی است. پس باید حضور خود را تحمیل کنند و به حقوق برابری خود باور داشته باشند بدون اینکه هیچ فرمولی که وجود و آرزوهای زنان را تضعیف می‌کند را بپذیرند.
فشار و خشونت باعث طرد بیشتر و حتی جرقه‌ی انقلاب می‌شود
زکیه عبدالحمید، نمایندەی انجمن البدایه در منشیت ناصر، خاطرنشان کرد که زنان در ایران واقعاً تحت فشار شدید قرار دارند و آن‌چه که از آن به عنوان تعرض به آزادی‌ها صحبت می‌شود غیرقابل قبول است و هر فردی حق دارد آن‌چه را که می‌خواهد انتخاب کند و دخالت در انتخاب او غیرقابل قبول است.
وی با تاکید بر اینکە اعمال فشار بر افراد برای دستیابی به اهداف سیاسی یا مذهبی، نتیجه‌ی کاملاً معکوس خواهد داشت و حالت طرد جمعی ایجاد می‌کند، خاطرنشان کرد: انتظار دارد که آینده واقعیت ایران تحت این همه ظلم به زنان باشد و گفت: نقلاب علیه این تصمیمات، فشارها و پیگردهایی که به مرز کشتار رسیده است، دور از واقعیت نخواهد بود.
وی با تأکید بر اینکه خشونت در همه جا تحت هر شرایط سیاسی غیرقابل توجیه است، خاطرنشان کرد که مهم‌ترین راه‌حل‌ها در طرد بین‌المللی و محلی نهفته است و همچنین حمایت از زنان در ایران برای غلبه بر مشکلاتی که می‌گذرانند به یک ضرورت تبدیل شده است، زیرا آنها نیاز به حمایت و پشتیبانی و حمایت رسانه‌ای با برجسته کردن میزان رنج خود دارند، زیرا ممکن است تعداد کمی از این واقعیت ناگوار چیزی ندانند.
«ایران گورستانی شده است برای کسانی که آرزوی حضور و مشارکت دارند، چه زن و چه مرد»
لمیا لطفی، نویسنده و پژوهشگر، مدیر برنامه‌ی سازوکارهای بین‌المللی بنیاد زن نوین، با اشاره به اینکه تعداد قابل توجهی از ورزشکاران به محض عزیمت به مسابقات بین‌المللی با ترس از جان خود و خانواده‌هایشان و با آرزوی عدم بازگشت، درخواست پناهندگی می‌دهند، گفت: بحران روز به روز در حال گسترش است و هدف و آرزوهای ساکنان ایران فرار از چنگال تجاوز و ظلم شده است.
او توضیح داد که تعدادی از زنان سیاستمدار و فعالان حقوق بشر ناپدید شده و با ارسال پیام‌های مضطرب به تعدادی از کشورها، واقعیت وحشتناک خود را بیان کرده و از خطراتی که در معرض آن هستند صحبت کردند و افزود: وضعیت ایران در سطوح مختلف نگران کننده شده است، به ویژه کسانی که تصمیم گرفته‌اند در صفوف جنبشی قرار بگسرند که مخالف حجاب اجباری هستند.
وی معتقد است که جامعه‌ی جهانی باید به این پرونده توجه کند و توجه داشته باشد که ایران از فعالیت‌های حقوق بشری در جهان جدا نیست و ساکنان آن به ویژه زنانی که روزانه در معرض خشونت و کشتار هستند به حمایت نیاز دارند.
«گفتمان سیاسی جعلی، ایران را از کانون پیگیری‌های بین‌المللی خارج کرده است»
لمیا لطفی افزود: کاهش شتاب رسانه‌ای و پیگیری امور داخلی در ایران پس از کشته شدن ژینا امینی یک بحران واقعی است و بنابراین دیگر اطلاعات در دسترس نیست و روح حرکت اجتماعی و سیاسی به طور کلی کاهش یافته است که به دنبال آن عدم پیگیری اخبار ایران همراه شد.
وی تصریح کرد: نامه‌های آرامش سیاسی که منتشر شد نیز در این موضوع نقش داشت، زیرا باعث شد برخی احساس کنند که موضوع در حال حل شدن است و اراده‌ی سیاسی به سمت آزادی بیشتر پیش می‌رود که به واقعیت ثابت شد که این فقط تبلیغات غیرواقعی برای رژیم است و واقعیت این است که زنان هنوز در چنگال ظلم و ستم هستند، بدون اینکه تغییری اساسی ایجاد شده باشد. صحبت از در نظر گرفتن تصمیمات مربوط به محدودیت زنان در انتخاب لباس، رفت‌و‌آمد، کار و ... موضوع را از کانون توجه خارج کرد. با این حال وضعیت واقعاً وحشتناک است، به ویژه پس از مسمومیت دختران که با انتشار تصاویری مبنی بر توهین آنان به نمادهای نظام و برخی رهبران سیاسی صورت گرفت. یک مورد انتقام جویی ناشی از رفتار خصمانه نسبت به آنها که فاجعه آمیز و غیرانسانی است و نیاز به بازدارندگی دارد.
راه‌حل‌ها و نقش جامعه‌ی بین‌المللی
لمیا لطفی تأکید کرد: شرایط سیاسی بسیار دشوار است و نمی‌توان از زنان خواست که ابتکار عمل برای راه‌حل داشته باشند یا فشار بیشتری بر آنها وارد شود، اما این جامعه‌ی بین‌المللی است که باید از طرف آنها این بار را به دوش بکشد زیرا آنها در خطر هستند و موضوع بسیار دشوار است و انتخاب‌ها در جنبش جمعی تقریباً غیرممکن است.
لمیا لطفی در خصوص واقعیت محلی مصر در رابطه با موضوع ایران توضیح داد که بازتاب مسئله‌ی ایران و به طور کلی خاورمیانه مشکل دارد یا می‌توان گفت کسانی که خارج از نظام کشورهای عربی هستند به دلیل سختی زبان و عدم علاقه‌ی رسانه‌ها به آن‌چه در آن‌جا اتفاق می‌افتد، معامله با ایران را دشوار می‌کند. علاوه بر آن شعله‌های تنش‌های مردمی بین دو کشور و گردش ناکافی اطلاعات، عدم ارتباط کافی بین جامعه‌ی مدنی در دو کشور مانع کار روی این موضوع در سطح محلی می‌شود.
وی در مورد حمایت از فمینیست‌ها نیز با اشاره به اینکه حمایت کامل نیست و هر از چند گاهی روی این پرونده کار می‌کند، خاطرنشان کرد: در بحران‌های مختلف انتشار، رد و اعلام حمایت صریح از زنان ایرانی در مسیر نفی خشونت و ظلم وجود دارد. اما این کافی نیست زیرا شرایط ایران بسیار دشوار است و کسانی هستند که به خاطر عقایدشان تهدید به مرگ می‌شوند، بنابراین لازم است این حمایت‌ها در قبال این موضوع به ویژه از لحاظ همبستگی شکلی سازمان یافته به خود بگیرد تا بر تغییر این واقعیت تأثیر بگذارد.
لمیا لطفی در پایان صحبت‌های خود بر ضرورت وجود کارگروهی برای نفی خشونت خامی که زنان در آن‌جا با آن روبه‌رو می‌شوند و ایجاد یک وضعیت فشار بین‌المللی بر حکومت ایران برای اتخاذ تدابیر نزدیکتر به دموکراسی، آزادی و حتی انسانیت برای آینده‌ای امن‌تر، که در آن شهروندان می‌توانند بدون فشار، اجبار یا ترس از کشته شدن، آن‌چه را که برایشان مناسب است انتخاب کنند، تأکید کرد.
