حسنا محمد

شهبا – زندانیان در زندان‌های ترکیه هر روز با نقض حقوق بشر مواجه می‌شوند و علیرغم گزارش‌های ATK، زندانیان بیمار آزاد نمی‌شوند. آیسل توغلوک، سیاستمدار کورد نیز از جمله زندانیان بیمار است که با وجود گزارش ATK آزاد نشده است. برای آیسل توغلوک که وضعیتش روز به روز بدتر می‌شود، زنان کمپین (#AyselİçinGeçOlmadan ) «برای آیسل توغلوک تا دیر نشده است» را در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی کردند. ۶۰۰۰ زن از ۵۲ کشور در این کمپین شرکت کردند و خواهان آزادی آیسل توغلوک شدند. اخیراً بیماران زیادی در زندان‌های محل نگهداری جان خود را از دست داده‌اند. عبدالله بورا، بیمار سرطانی ۸۰ ساله که از ۲۶ سال گذشته در زندان به سر می‌بُرد، علیرغم شرایط وخیم، اما آزاد نشد و در زندان دار فانی را وداع گفت.

فراخوان برای CPT و مقامات مربوطه

لیلا خلیل، خواهر بزرگ هاجر خلیل که در زندان گبزه ترکیه به سر می‌برد، ظلم و ستم به زندانیان را محکوم کرد و گفت: «خواهرم در سال ۱۹۹۵ توسط دولت ترکیه دستگیر و به ۳۶ سال زندان محکوم شد. وقتی مریض می‌شوند و به بیمارستان می‌روند معاینه با دستبند تحمیل می‌شود. وقتی ویروس کرونا شیوع پیدا کرد، مواد تمیزکننده و بهداشتی بسیار کمی دادند. خواهرم در برابر ظلم و شکنجه بر آنها سه بار اعتصاب غذا کرد و به همین دلیل به بیماری‌هایی مبتلا شد. ما به عنوان خانواده‌ی زندانیان، اکنون بازداشت فرزندان خود را نمی‌پذیریم و باید در برابر ظلم و ستمی که آنها تجربه می‌کنند، واکنش نشان داده شود. علاوه بر این، بسیاری از بازداشت‌شدگان با وجود اتمام دوران محکومیتشان آزاد نمی‌شوند. ما از مقامات مربوطه به ویژه CPT می‌خواهیم که شکنجه‌ی دولت ترکیه را متوقف کرده و هر چه سریع‌تر این مشکل را حل کنند.»

«انسان‌ها به خاطر افکارشان دستگیر می‌شوند»

 وکیل سَلوا اجاج با ارزیابی آنچه که بازداشت‌شدگان از نظر قانونی از سر می‌گذرانند، گفت: «افرادی که عقاید خود را علیه حاکمیت موجود در هر کشور بیان می‌کنند و از نظام انتقاد می‌کنند، دستگیر می‌شوند و نظرات آنها پذیرفته نمی‌شود. رژیم‌ها افکار این افراد را خطری برای خود می‌دانند.» وی افزود که زندانیان در زندان‌های ترکیه بیش از سایر کشورها در معرض فشار هستند.

«زندانیان سیاسی باید آزاد شوند»

سَلوا اجاج با ارزیابی وضعیت زنان سیاستمدار و شکنجه‌هایی که مورد آنها قرار می‌گیرد، گفت: «زنان نقش مهمی از نظر اندیشه‌ی آزاد دارند. به همین دلیل است که زنان با بازداشت و شکنجه روبرو هستند. زنان در زندان‌های ترکیه از جهات مختلف به ویژه از نظر روحی و جسمی شکنجه می‌شوند. زنان اغلب به دلیل این خشونت می‌میرند. باید تلاش کرد تا نظام‌های دموکراتیک جایگزین نظام‌های حاکم شود.» سلوا اجاج به عنوان وکیل خواستار آزادی تمامی زندانیان سیاسی و بیان آزادانه‌ی همه‌ی دیدگاه‌های سیاسی شد.

«غذای ناسالم باعث بیماری می‌شود»

فهیمه کوشان، پرستار بیمارستان آورین، وضعیت زندانیان را از نظر سلامتی ارزیابی کرد و گفت: «هزاران زندانی سیاسی کورد در زندان‌های دولت ترکیه بسر می‌برند. انواع شکنجه‌ها بر آنها اعمال می‌شود و روابط آنها با خارج قطع می‌شود. آنها همچنین تحت فشار روانی هستند. غذایی که به زندانیان داده می‌شود ناسالم است و همین امر باعث می‌شود که آنها با مشکلات سلامتی زیادی مواجه شوند. در عین حال، نیازهای بهداشتی برآورده نمی‌شود. با توجه به شرایط نامساعدی که زندانیان در آن زندگی می‌کنند، بیماری‌های پوستی، روده‌ای و داخلی ایجاد می‌شود. در سرتاسر جهان زندانی وجود دارد، اما مانند ترکیه به آنها ظلم نمی‌شود.»

فهیمه کوشان خواستار پایان دادن به ظلم در زندان‌های ترکیه شد.