سلوا الخطابی علیرغم معلولیت، در زمینه‌ی گرافیک و طراحی اثری برجسته بر جا گذاشت
حنان حارت
مراکش ـ زن جوان مراکشی، الخطابی، علیرغم معلولیت خویش، در زمینه‌ی گرافیک و طراحی اثری برجسته بر جای گذاشت.
سلوا الخطابی از پنج سال پیش با عزم و اراده برای به چالش کشیدن نقص خود و اثبات به خود و اطرافیانش که قادر به غلبه بر همه‌ی مشکلات و موانع است، وارد حوزه‌ی گرافیک و طراحی شد. او به دلیل کمبود امکانات آموزشی و پزشکی برای افراد معلول (افراد با نیازهای ویژه) در مدت کوتاهی ترک تحصیل کرد. برای همین به آموزش شخصی پرداخت تا از این طریق بتواند وارد دنیای کار شود.
«معلولیت در ذهن است، در بدن نیست»
سلوا الخطابی با ناتوانی جسمی از دست و پا متولد شد، اما علائم ناتوانی تا قبل از یک سالگی به وضوح مشخص نبود. راه رفتن و همچنین حرکت دادن دستهایش دشوار بود. سلوا به آژانس ما می‌گوید: «والدین من سعی کردند تا تفاوتی مابین او دیگر فرزندان هم سن او قائل نشوند. همچنین ادامه می‌دهد که کودکی او همانند سایر کودکان عادی بود. به مدرسه می‌رفتم و با دوستانم بازی می‌کردم. من هیچ تبعیضی احساس نکردم و این یک امتیاز مثبت به نفع من بود.»
به گفته‌ی سالوا الخطابی، ساکن شهر سیدی بنور، در غرب مراکش، معلولیت او مانعی برای دستیابی به اهدافش نبود. سالوا الخطابی چنین ادامه می‌دهد: «معلولیت در ذهن بوده نه در بدن. علیرغم معلولیتی که در بدن من وجود دارد، اما توانستم تمام موانع را پشت سر بگذارم تا به اهدافم برسم. توانستم در زمینه‌ی گرافیک و طراحی اثری برجای بگذارم.
«خانواده به من آموخت که چگونه با زندگی روبرو شوم»
خانواده‌ی سلوا الخطابی در شکل‌گیری شخصیت او نقش زیادی داشتند، زیرا والدین او احساس نمی‌کردند او ضعیف است یا از ناتوانی رنج می‌برد یا مجبور است از دید پنهان شود. پدرم مرا تشویق کرد که در مجالس عمومی ظاهر شوم. همیشه می‌گفت سلوا تو هم مانند هر کسی عادی در جامعه هستی، باید خودت را در جامعه اثبات کنی.
وی می‌افزاید: «والدین من دریچه‌ی اطمینان بودند، آنها به من آموختند با جامعه روبرو شوم و خودم را تحمیل سازم. این همان چیزی است که در ساختن شخصیت قوی من که شکست و تسلیمت را نشناسد، کمک کرد.»
«کمبود امکانات آموزشی و پزشکی باعث ترک تحصیلم از مدرسه شد»
سلوا وقتی که به سن مدرسه رسید، پدرش تصمیم گرفت که او را در مدرسه اسم‌نویسی کند. ابتدایی را با امتیازات عالی به پایان رساند، اما بعلت کمبود امکانات مادی و پزشکی ویژه‌ی افراد معلول (افراد با نیازهای ویژه) نتوانست مرحله‌ی متوسطه را به پایان برساند. این باعث شد که ترک تحصیل نموده و در خانه بماند.
سلوا الخطابی هیچ گاه نگذاشت که نگاههای ترحم‌آمیزی که در چشم افراد اطرافش می‌دید، بر او تاثیر بگذارد و در این باره می‌گوید: «درست است که وقتی جوان بودم به چشمان ترحم‌آمیز در چشمان مردم توجه می‌کردم، اما این تاثیری در من نداشت. من معتقدم که این تفاوت دلیل موفقیت است.»
«جستجوی دانش»
علیرغم تمام موانع، سلوا الخطابی اراده و عزمی راسخ داشت و عشق به زندگی او را برای رسیدن به آرزوهایش سخت به تلاش وا می‌داشت. بنابراین شروع به جستجو و نفوذ به اینترنت، سایت شبکه‌های اجتماعی، تلویزیون و کتاب کرد تا خودش را از نو بسازد و پیشرفت نماید. او به طور مداوم در حال تحقیق در زمینه‌ی علوم، ادبیات و زبانها بود. به زبان انگلیسی شناخت پیدا کرد و اکنون خیلی روان با آن صحبت می‌کند.
عشق سلوا الخطابی به طرح‌ها، رنگ‌ها و دنیای رایانه و اطلاعات باعث شد او فکر کند که چگونه می‌تواند این عشق را بدست بیاورد. بنابراین جستجوی او، وی را به سمت طراحی و گرافیک سوق داد و از اینجا بزرگترین سفر چالش برانگیز زندگیش را شروع کرد. سلوا می‌گوید: «من در حال تماشای فیلم‌ها بر روی سیستم عامل YouTube بودم و هر روز چیز جدیدی یاد می‌گرفتم. مُصر بودم تا یاد بگیرم و به هر کسی اثبات کنم که تحصیل و یادگیری تنها به مدارس محدود نمی‌ماند.»
سلوا الخطابی خاطرنشان می‌کند که سفر هزار کیلومتری با یک قدم آغاز می‌شود. نقطه‌ی شروع به طور حتم با پایان متمایز دستیابی به اهداف حاصل می‌شود. بنابراین همیشه برای رسیدن به هدفی که فرد به دنبال آن است لازم است اولین قدم را بردارد، زیرا بدون مرحله‌ی اول کار هیچ کاری وجود نخواهد داشت.
علیرغم انتقاداتی که در ابتدای کار از طراحی‌های سلوا الخطابی وجود داشت، او به خودش اجازه تسلیمیت نمی‌داد. وی در ادامه‌ی سخنان می‌گوید: «در روزهای اولیه، بعد از اتمام یکی از طرح‌هایم، آن را در یکی از گروه‌های شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذاشتم. انتقادات زیادی برای کارم آمد. اگر دختری دیگر در وضعیت من قرار داشت، قادر به ادامه‌ی این کار نبود، اما همیشه به خودم می گفتم عقب نمی‌روم. شکست، کلید موفقیت است و بدون شکست موفقیت نیز بوجود نمی‌آید.»
همانطور که او می‌گوید، او توانسته است بر کار خود تسلط داشته باشد، «با گذشت روزها، من توانستم کار خود را به موفقیت برسانم، و امروز من طراحی‌هایی را انجام می‌دهم که مورد توجه بسیاری از افراد قرار می‌گیرد. حتی «آرم» یکی از ایستگاه‌های رادیویی خصوصی در مراکش را طراحی کردم.»
«نوشتن شعر»
شعر در زندگی سلوا الخطابی جایگاه مهمی گرفته بود، در نتیجه‌ی عشق او به کار داوطلبانه و جمعی، او در انجمن پیشاهنگی مراکش شرکت کرد. در آن زمان که متصدیان استعدادهای خود را یا در آواز، بازیگری، نقاشی و رقص نشان می‌دادند، سالوا تمایل داشت که شعر بگوید و شعرهای خود را در مقابل تماشاگران بخواند. او می گوید: «علیرغم ترس من در ابتدا، اولین شعر من با استقبال مخاطبان روبرو شد. امروز، دعوت‌نامه‌های زیادی از انجمن‌های دیگر دریافت می‌کنم.»
«جایزه‌ی اسکار»
سلوا الخطابی توسط سازمان هنری سازمان ملل متحد و انجمن ستاره‌های بدون مرز، جایزه‌ی اسکار دریافت کرد و اولین دختر مراکشی با نیازهای ویژه بود که به همراه بسیاری از افراد سرشناس جایزه دریافت کرد، همچون هنرمند مصری الهام شاهین، و سعیده شرف، هنرمند مراکشی و می‌گوید: «من افتخار می‌کنم که پیشگامان اسکار را در کنار نام‌های معروف برنده شده‌ام. من این جایزه را فقط متعلق به خویش نمی‌دانم، بلکه برای همه‌ی افراد با نیازهای ویژه می‌باشد.»
سلوا الخطابی همچنین دکترای افتخاری خلاقیت دریافت کرد که در سطح بین‌المللی شناخته شده است و همچنین دارای گواهینامه‌ی افتخاری بالاتر از آکادمی صلح فدرال در آلمان، سازمان بین‌المللی خلاقیت و اتحادیه‌ی برادران برای صلح جهانی است.
وی در پایان سخنان خود پیامی ارسال کرد و گفت: «پیام من بدون استثنا برای همه است. شخص باید نقاط قوت خود را جستجو کند. هر یک از ما چیزی برای تشخیص از دیگری داریم و من به هر کس توصیه می‌کنم که دست از رویاها و آرزوهایشان برندارند. هیچ چیز غیرممکن نیست تا وقتی که زنده هستیم و زندگی با ناامیدی وجود ندارد.»