عوارض بیشمار جارسوزی برای خاک و محیط زیست
یک کارشناس کشاورزی از کشاورزان میخواهد که از سوزاندن زمین کشاورزی بعد از برداشت محصول یا به اصطلاح جارسوزی خودداری کنند.
ژوان کرمی
کرماشان - در ماەهای مرداد و شهریور هر سال در اکثر مناطق با پدیدەی رایجی به نام "جارسوزی" از سوی کشاورزان مواجه میشویم. گاهی اوقات در جادەها و حین رانندگی وقتی که از میان مزارع کشاورزی میگذریم، مزارع متعددی را میبینیم که یا در حال سوختنند و منظرەای دلگیر و پر از دود ایجاد شده است و یا پیشتر سوزانده شدەاند و سیاهی وسیعی پهنەی دشتها را فرا گرفتە است.
کشاورزانی که دست به این کار میزنند به شیوەای سنتی بر این باورند که سوزاندن زمین پس از برداشت و خاکستر حاصل از آن موجب تقویت خاک و از بین رفتن آفات میشود. چیزی که ظاهرا هیچ اساس علمیای ندارد و کارشناسان و محققان عقیدەای خلاف آن دارند. آنها عنوان میکنند که جارسوزی نە تنها به سود خاک و زمین کشاورزی نیست، بلکه به شدت به آن آسیب میزند و عوارض متعددی برای زمین کشاورزی و محیط زیست دارد. در همین خصوص با "ھ.گ" کارشناس کشاورزی
گفتگوی کوتاهی داشتیم و وی عنوان نمود:
"جارسوزی یا سوزاندن زمین کشاورزی بعد از برداشت محصول عوراض زیادی برای محیط زیست و زمینهای کشاورزی دارد و به عنوان یک کارشناس کشاورزی از کشاورزان عزیز و زحمتکش میخواهیم از این اقدام خودداری کنند. از عوارض این کار میشود به موارد زیادی اشاره کرد که بر اساس تحقیقات و مطالعات علمی و تجربی اثبات شده است.
به صورت تیتروار به بعضی از این عوارض و مضرات جارسوزی اشاره میکنم:
- افت حاصلخیزی خاک و بازدهی زمین در درازمدت
- از بین رفتن مواد آلی زمین
- از بین بردن حشرات و جانوران زندەای که وجودشان برای زمین کشاورزی و حاصلخیزی خاک ضروری هستند
- از بین بردن هر گونەی جانوری در هر منطقەای پیامدهای دومنیوواری دارد که غیرقابل جبران است
- آلوده کردن هوا و افزایش دیاکسیدکربن
- افزایش گازهای گلخانەای در اتمسفر و گرمایش بیشتر
- کاهش قدرت عملکرد خاک و توانایی جذب عناصر غذایی توسط ریشه
- افزایش مصرف کودهای شیمیایی
- تضعیف ظرفیت نگەداری آب در خاک
- سفت شدن و تضعیف نفوذپذیری خاک
- تضعیف عملکرد میکروارگانیسمهای خاک
- نابود کردن بافت و ساختار خاک و افزایش فرسایش آن
- از بین بردن علوفه و خوراک موردنیاز دامها
- صدمه زدن به سیستم آبیاری و دیگر زیرساختهای کشاورزی
- احتمال سرایت آتش به زمینهای مجاور، مراتع، جنگلها و حتی مناطق مسکونی
همەی این موارد عوارضی هستند که جارسوزی به صورت مستقیم بر کشاورزی و محیط زیست تحمیل میکند و خود این عوارض هم پیامدهای غیرمستقیمی دارند و در بلندمدت موجب کاهش محصول و درآمد کشاورزان، کاهش تولید و بازدهی اقتصادی کشاورزی، از بین بردن فرصت کشاورزی ارگانیک، تهدید امنیت غذایی جامعه، عوارض غیرقابل پیشبینی برای محیط زیست و منابع طبیعی، به خطر انداختن سلامت انسانها و جانداران میشود."