افزایش نیازها و غیاب حکومت با توجه به بحران‌ها

با توجه به کمبودها و ناتوانی حکومت در تأمین نیازهای مردم جنوب لبنان به دلیل آوارگی و بحران اقتصادی که کشور از آن رنج می‌برد، سعاد غاریوس به دنبال کمک به آن‌ها با وسایل ساده است.

 

فادیا جمعه

بیروت - غیرنظامیان در روستاها و شهرهای جنوب لبنان از بحران آوارگی رنج می‌برند که علاوه بر فجایع و بلایای ناشی از حملات اخیر اسرائیل به لبنان، بار سنگینی را به همراه دارد و در بحبوحه‌ی این شرایط اسفبار، زنان حضور چشمگیری در کنار مؤسسات بشردوستانه و بهداشتی دارند و در فعالیت‌های بشردوستانه حضور بی‌نظیری دارند.

نمونه‌های زیادی از زنان وجود دارند که با وجود اینکه رنج‌های بسیاری را متحمل شده‌اند، اما حاضر نشدند نقش تماشاچی داشته باشند و در کنار مؤسسات امدادرسانی و کمک رسانی به همه‌ی نیازمندان به ویژه در مناطقی که آوارگان به آن پناه برده‌اند و همچنین شهرهایی که در نزدیکی درگیری‌ها قرار دارند، به فعالیت‌های بشردوستانه پرداخته‌اند. از جمله‌ی این زنان سعاد غاریوس، رئیس انجمن «ما یکی هستیم»، است که مردم، چه در لبنان و چه در خارج از لبنان، به او اعتماد کردند و کمک‌های مالی بسیاری را به انجمن او ارائه کردند تا این کمک‌ها را به آوارگان تحویل دهند. با وخامت اوضاع امنیتی در لبنان، به ویژه در جنوب، فهرست کمک‌کنندگان روز به روز افزایش می‌یابد، اگرچه این امر دولت لبنان را از انجام وظایف خود با توجه به شکست محسوس معاف نمی‌کند.

سعاد غاریوس درباره فعالیت انجمن خود گفت: من از سال ٢٠١۵ در قالب ابتکارات فردی شروع به کار کردم و در آن زمان با گروه‌هایی از فعالان و دوستان به خانواده‌هایی که از شرایط سخت مالی رنج می‌بردند کمک می‌کردم تا اینکه در سال ٢٠٢٠ تصمیم گرفتم مطابق با قوانین مربوط به این موضوع در لبنان فعالیت کنم و بعد از یک سال با ارائه‌ی مدارک رسمی برای انجمنم «ما یکی هستیم» مجوز گرفتم. در این مدت کار من در چند ابتکار متوقف نشد، زیرا در سایه‌ی عدم حضور دولت، عدم کمک به نیازمندان و افزایش مالیات‌ها و قبوض و به دلیل وخامت اوضاع اقتصادی و بحران‌های مکرر و مختلف، تعداد خانواده‌هایی که از شرایط وخیم‌ اقتصادی رنج می‌برند افزایش یافته بود و دولت با این سیاست‌ها اکثریت مردم را به زیر خط فقر رسانده است.»

وی در مورد شروع فعالیت انجمن گفت: «اوایل شروع کار کمی سخت بود تا اینکه شفافیت و اعتبار کار خود و نحوه‌ی جمع‌آوری و توزیع کمک‌ها را به خیرین نشان دادیم و پس از جلب اعتماد آن‌ها، درصد کمک‌ها و در نتیجه میزان کمک‌های ارائه شده افزایش یافت. خیرین در اکثر موارد پیگیر وضعیت کمک‌رسانی به نیازمندان می‌شوند و به صورت مستمر با آن‌ها در ارتباط هستیم.»

سعاد غاریوس در خصوص شرایط آوارگان جنوب لبنان گفت: با شروع جنگ لبنان و ادامه‌ی آوارگی از روستاهای جنوب، ما با بازدیدها و گردش‌های میدانی خود شرایط و نیازهای بزرگ مردم را با توجه به بی‌توجهی و ناتوانی دولت در پوشش آن‌ها، در نظر گرفتیم و علاوه بر نیازهای اولیه مسکن و غذا، زنان، کودکان، سالمندان، افراد دارای معلولیت و بیماران نیازهای دیگری نیز داشتند و این نیازها بسیار بیشتر از جیره‌ی غذایی، پتو، جیره بهداشت شخصی و غیره است.»

وی افزود: «لازم بود هرچه سریعتر و در اسرع وقت به این موارد امدادرسانی شود و براساس اولویت‌ها زنان در صدر فهرست قرار دارند، زیرا بزرگترین قربانیان بحران‌ها و جنگ‌ها هستند و مسئولیت‌های زیادی بر عهده دارند. بنابراین ما باید با رفع نیازهایشان از آن‌ها حمایت کنیم تا ثابت قدم بمانند و خانواده‌هایشان را حمایت کنند. بنابراین معتقدم تخصیص بخشی از کمک‌هایی که او به دلیل آوارگی از دست داده است، باعث می‌شود تا او احساس راحتی و امنیت کند.»

سعاد غاریوس در مورد محتوای کمک‌های ارائه شده گفت: «کمک‌های اختصاص یافته به زنان شامل اقلام بهداشت فردی است و سهم کودکان شامل پوشک، شیرخشک و برخی داروهای اساسی و سهم سالمندان شامل پوشک بهداشتی و داروهای خاص است. ما همچنین توانستیم مبالغ ناچیزی را برای کمک مالی به خانواده‌ها جمع‌آوری کنیم. به ویژه که بسیاری از آوارگان نزد بستگان خود زندگی می‌کنند که آن‌ها نیز از وضعیت بد اقتصادی رنج می‌بردند و آنهایی که اقوام نداشتند مجبور شده‌اند خان اجاره کنند و این مشکلات آنان را بیشتر کرده است، زیرا هزینە اجاره بها و قبوض آب و برق بالاست و با توجه به بیکاری گسترده، قادر به پرداخت آن نخواهند بود.»   

وی در خصوص عدم حضور وزارتخانه‌ها و مسئولین ذیربط گفت: کمک‌های انجمن در مقایسه با نیازهای بزرگ ناشی از آوارگی و عدم نقش‌آفرینی دولت و نهادهای آن بسیار ساده است و برخی از مواردی که دریافت می‌کنیم نیاز به مداخله‌ی وزارتخانه‌های ذیربط دارد که تا به امروز برای تأمین نیازهای مردم و یا حل مشکل آن‌ها مداخله نکرده‌اند، بنابراین خانواده‌های آنها علاوه بر آوارگی، با رنج بیشتری مواجه می‌شوند. با این حال ما منتظر هیچ ابتکاری از سوی دولت نبودیم و توانستیم به بیماران سرطانی و دیالیزی که پس از آوارگ فرصت درمان خود را در شهرهای خود از دست داده‌اند و به سختی به بیمارستان دسترسی دارند، خدمات ارائه دهیم.

سعاد غاریوس در پایان صحبت‌های خود گفت: «بی‌توجهی دولت را در بحران‌های مختلف و عدم کمک‌رسانی به مردم را بر اساس اصولی که انجمن ما براساس آن تأسیس شده است، جبران خواهیم کرد.»