NAGHAM KARAJEH

Gazze- Gazze’de 15 aydır süren İsrail ordusunun saldırıları 19 Ocak’ta yürürlüğe giren ateşkes kararının ardından son bulsa da Gazze Şeridi'nin her köşesinde sizi acı dolu hikayeler karşılıyor. Aylarca süren saldırılarda yakınlarını ve evlerini kaybeden kadınlar, acıyı yüreklerinin en derininde hissediyorlar.

İsrail saldırılarının başladığı 7 Ekim 2023 gecesinde Gazze Şeridi'nin kuzeyindeki Beyt Lahia'da yaşayan Nahla Al-Kilani, 5’i kız 6 çocuğu ile birlikte bombardımanlara rağmen evinde kalmakta ısrar etti. Saldırılar yoğunlaştıkça eşi, 6 çocuğu, gelini ve iki torunuyla birlikte göç etmek zorunda kalan Nahla Al-Kilani, savaşta oğlunu kaybettiğini anlattı.

‘Oğlum bir elveda bakışından sonra gitti’

Nahla Al-Kilani, “Gazze’deki bir barınma merkezine gittik. Oğlum bizi bırakıp gitti ve geri döneceğini söyledi. Ancak içimde bir korku vardı. O gidişinde bir ‘elveda’ bakışı hissettim ama bunun sadece bir duygu ve his olduğunu kendime inandırdım. Savaşın onu benden alacağını düşünmemiştim” diyerek gözyaşlarıyla oğlu ile son anlarını anlattı.

‘Açlık bizim için normal bir hal aldı’

Kampların savaşın cehenneminden kaçan ailelerle dolu olduğunu söyleyen Nahla Al-Kilani, “Açlık artık bizim için normal bir hale gelmişti. Ancak boş boş oturmaktansa ayağa kalkmalıydık. Kadınların direniş kararlılığı beni de ayağa kaldırdı. Merkezde bulunan tüm unları topladım ve ekmek pişirmek için ateş yaktım. Pişirdiğim ekmekleri yerinden edilenlere dağıtırken kendimi daha iyi hissettim. Hepsinin gözünde geçmiş güzel günlerin eksikliğini gördüm” dedi.

Kızının savaşın gölgesinde doğum yaptığını belirten Nahla Al-Kilani, “Kızım Hadeel hamileydi ve doğum yapabilmesi için Al Ehli Hastanesi’ne götürmek zorunda kaldık. Hastane koridorları yerinden edilen insanlarla doluydu. Kızım doğurmak üzereydi ve hastanede tıbbı malzeme eksikliği vardı. 2023 yılının Kasım ayının ortalarında kızım doğum yaptıktan sonra hastaneden çıktı” ifadelerini kullandı.

‘Oğluma veda edemedim’

Barınma merkezine döndüğünde kadınların üzgün bakışlarını fark ettiğini dile getiren Nahla Al-Kilani, “Eşim bana oğlumuzun öldüğünü söyleyince kendimi tutamadım ve göğü delercesine çığlık attım. En acısı ise oğlum 28 Ekim 2023'te katledilmiş ve benden habersiz gömülmüş. Veda etmekten bile mahrum kaldım, onu son kez öpemedim, mezarının hangisi olduğunu da henüz bilmiyorum. Bir anne buna nasıl katlanır?” diye sordu.

‘Raporlara yansıyanlar yaşadıklarımızın küçük bir örneği’

Tüm bu acıların yanında mevsim koşullarının uygun olmadığı bir çadırda yaşam savaşı verdiğini sözlerine ekleyen Nahla Al-Kilani, “Biz sadece yiyecek ve içecek istemiyoruz, her anlamıyla destek istiyoruz. Bizimle ilgilenen kurumlar nerede? Temel ihtiyaçlarımızı karşılayanlar nerede? Savaş her şeyimizi aldı. İnsan hakları raporlarına aktarılanlar kadınların savaş ve çatışmalarda maruz kaldığı ihlallerin küçük bir örneğidir. Gazze'deki kadınların çoğunun psikolojisi bozulmuş. Kadınlar yerinden edilmeyle birlikte kamplarda birden fazla sorumluluklar taşımak zorunda kalıyorlar. Gıda eksikliğinden kötü barınma koşullarına kadar birçok sorun yaşıyoruz” diyerek, yaşadıklarına dikkat çekti.

Oğlunun fotoğrafına seslendi: Affet beni

Barındığı çadırın bir köşesinde oturan ve elinde taşıdığı oğlunun fotoğrafına bakan Nahla Al-Kilani, oğluna şöyle seslendi: “Son anlarında yanında olamadım, kabrini bile bilmiyorum. Beni affet oğlum, affet beni, çünkü savaş benden vedamı bile çaldı.”