علت ممنوع شدن رشتەی مچ‌اندازی زنان
علت ممنوعیت رشتەی مچ‌اندازی زنان، کوتاە بودن آستین پیراهن ورزشکاران بە فاصلەی یک سانتی‌متر بین آستین تی‌شرت و ساق است.
مرکز خبر- بە گزارش خبرگزاری زن، دی‌ماه سال ١۴٠٠، مریم کاظمی‌پور معاون توسعه‌ی ورزش زنان وزارت ورزش و جوانان چند رشته‌ی ورزشی از جمله مچ‌اندازی، فیتنس و پاورلیفتینگ را برای زنان ممنوع کرد.
این دستور در حالی صادر شد که در سال‌های گذشته تیم‌های مچ‌اندازی زنان ایران در مسابقات بین‌المللی حاضر شده و حتی توانستند صاحب مدال شوند، زمانی کە این دستور صادر شد توضیح قانع‌کننده‌ای مبنی بر ممنوعیت این رشتەها داده نشد.
مریم کاظمی‌پور در این خصوص گفتە بود: "چنین رشته‌هایی تنها یک مرجع رسمی ندارند و تشکل‌های مختلفی رقابت‌های بین‌المللی برگزار می‌کنند. برخی از این رشته‌ها از نظر فرهنگی و پوشش هیچ تناسبی با ما ندارند، در حالی که هر رشته برای تصویب و شروع فعالیت بخصوص در بخش برون‌مرزی، باید مصوبه‌ی چند کمیسیون و همچنین بخش پوشش را داشته باشد برای این رشته‌ها هیچ‌کدام از این مراحل طی نشده است".
بحث پوشش و مسابقات و آسیب‌های فیزیکی احتمالی دلایل عمده‌ای بودند که توسط وزارت ورزش آورده شد. با این حال اهالی ورزش متوجه نشدند که چطور ممکن است رشته‌ی مچ‌اندازی از نظر فیزیکی یا از نظر پوشش غیر اسلامی آسیب‌زا باشد؟
در واقع، تصاویر حضور زنان ایران در مسابقات مچ‌اندازی نشان می‌داد این رشته باید با اقبال مقامات همراه باشد چراکه ورزشکاران زن با پوشش کامل در مسابقات حضور داشتە و این رشتەی ورزشی هیچگونه تحرکی جز در ناحیه‌ی آرنج تا مچ ندارد.
لباس فرم مسابقات مچ‌اندازی بین‌المللی تی‌شرت آستین کوتاه است. دلیل انتخاب این لباس آن است که آرنج ورزشکار نباید از دید داور پنهان بماند. مساله‌ی آرنج در مچ‌اندازی بسیار اهمیت دارد و یکی از خطاهای رایج در این ورزش اصطلاحا فول‌آرنج است. در قوانین آمده آرنج‌ها نباید از دید داور پنهان باشند و هنگامی که آرنج دست یکی از ورزشکاران از روی زیر آرنجی بالا رود و به اصطلاح با زیر آرنجی دیگر تماس نداشته باشد از سوی داور اعلام فول می‌شود.
ورزشکار زن ایران این امکان را نداشتند که با لباس آستین کوتاه خالی در مسابقات شرکت کنند، بنابراین با هماهنگی مراجع بین‌المللی پذیرفته شد که زنان ایران بتوانند با پوشیدن پیراهن آستین کوتاه فرم که تا روی آرنج می‌آید و پوشیدن یک ساق دست که تا آستین تی‌شرت بالا کشیده می‌شد تمام دست را بپوشانند. به این ترتیب، هنگامی که ورزشکار ایران در حالت عادی قرار می‌گرفت به هیج عنوان نقطه‌ای از دست او دیده نمی‌شد. با این حال در طول مسابقه فاصله‌ای به اندازه‌ی شاید یک سانتی‌متر بین آستین تی‌شرت و ساق دست ایجاد می‌شد و این دقیقا همان نقطه‌ای است که معاون زنان وزارت ورزش را بر آن داشت که حکم به ممنوعیت این رشته بدهد تا ملاحظات لازم را در نظر بگیرند.
هنگام انتشار نامه‌ی ممنوعیت رشتەهای ذکر شدە، مدیران وزارتخانه قول دادند کمتر از چند هفتە مشکل را حل کنند، اما با گذشت نزدیک به ۶ ماه ازاعلام این دستور، نه تنها ممنوعیت لغو نشد، بلکە بە دلیل مخالفت وزارت ورزش با لباس فرم مچ‌اندازی بین‌المللی، این روند ادامه خواهد داشت.