جوانا، فعال مدنی ۲۵ ساله که ۷۱ روز را در زندان "حزب دموکرات کوردستان" (PDK) به سر برده است، در این قسمت از صحبت‌هایش از اوضاع زنان در زندانهای این حزب می‌گوید که چگونه سعی می‌کنند اراده‌ی آنها را تخریب و در نهایت یک زن برده و مطیع بسازند.

 

توار پینجوینی

سلیمانی- جوانا از چگونگی دستگیر شدن خود و دو تن از دوستانش می‌گوید که هنگام برگشتن از مراسم سالروز حمله‌ی داعش به شنگال توسط پلیس امنیتی حزب دموکرات کوردستان دستگیر و روانه‌ی زندان شدند.

وقتی به زندان زنان هولیر منتقل می‌شود با مجموعه‌ی ۳۵۰ زندانی زن از ۱۴ تا ۷۰ ساله مواجه می‌شود که در یک بند هستند. در این بین با زنانی برخورد می‌کند که جرم آنها قاچاق و توزیع مواد مخدر بوده اما آنها می‌گفتند که خود مسئولان پایه‌بلند تاجران اصلی مواد مخدر هستند.

وزیر رفاه و امور اجتماعی و نمایندگان مجلس از زندان بازدید می‌کنند اما از بیم اینکه مبادا سخنی از وضعیت اسفناک زندانیان یا رفتار نامناسب ماموران و بازجوها بگویند تحت هیچ شرایطی به آنها اجازه‌ی ملاقات با زندانیان داده نمی‌شود. جوانا می‌گوید درخواست دیدار با یکی از نمایندگان را داشتم اما نماینده‌ی یکی از احزاب اسلامی را ترتیب داده بودند که بدون شنیدن حرفهای من یک کتاب دینی به من داد و من را به سوی خدا و دین اسلام دعوت می‌کرد انگار با یک مرتد روبرو است در حالیکه این موضوع اصلا ربطی به بازداشت من نداشت.

جوانا صریح و واضح به عضو شورای مجلس می‌گوید: "من فعال مدنی هستم، حقم را می‌خواهم و جواز فعالیت در هولیر را دارم. چرا ممانعت می‌شود و یک جواب صریح می‌شنود، فعالان مدنی حق دارند در هولیر فعالیت داشته باشند اما این شامل شما نمی‌شود."

 

"زنان در زندان مورد تجاوز قرار می‌گیرند"

جوانا اینطور ادامه می‌دهد: شکنجه در وهله‌ی اول به شیوه‌ی فیزیکی، کتک زدن با چوب و شلاق، مرحله‌ی دوم شکنجه با برق و نهایتا تجاوز جنسی بود.

زندانی را به یک اتاق خالی هدایت می‌کردند که تحت نظر دوربین‌های امنیتی بود و از او می‌خواستند لخت شود و می‌گفتند هیچ مردی تصاویر دوربین‌ها را نمی‌بیند. اما بعدا فهمیدم اپراتور دوربین‌ها مرد هست. از عمد اینکار را می‌کردند تا شخصیت و عزت نفس زنان دربند را خرد کنند تا به هر چیزی که آنها می‌خواستند اعتراف کند.

جوانا تعریف می‌کند زیر فشار شکنجه بیهوش شده و در مقابل درخواست همبندی‌هایش برای مداوای پزشکی گفته شده بیهوش شدنش بخاطر سابقه‌ی بیمارهای قبلی است و ربطی به شرایط زندان ندارد.

جوانا همچنین می‌گوید یکی از راه‌های جاسوسی کردن از زندانیان، زنانی تحت عنوان فعالین مدنی را وارد بند می‌کردند. آنها سعی داشتن از اعتماد زندانیان سوء استفاده کنند و حرفهای آنها را به ماموران امنیتی و به خارج از زندان درز دهند.

برای من غیرقابل باور بود که یک زن برای نهادهای امنیتی و بر علیه زنان دیگر جاسوسی بکند. حتی مرا نیز تحت فشار قرار می‌دادند تا حرف‌هایی را که آنها می‌خواهند بزنم تا آن را به نیروهای امنیتی و استخباراتی انتقال بدهند.

چندین اتهام به پرونده‌ی جوانا از جمله ماده‌ی ۲۹۸ جعل، ماده‌ی ۴۰۶ قتل و همچنین استفاده از مواد مخدر اضافه کرده‌ بودند. حتی در مدتی که در زندان بوده در تخت خواب او هروئین جاگذاری کرده‌اند تا علیه او مدرک‌سازی کنند که بعدا مسئول بخش اذعان می‌کند که این ماده شکر بوده، و همین دال بر دست داشتن مسئولان حکومتی در خرید و فروش و قاچاق مواد مخدر است.

جوانا عبدالباقی به عنوان یک زن و یک فعال مدنی تصریح کرد تمام فشارها و شکنجه و تعرض جنسی که در زندان‌های حزب دموکرات کوردستان انجام می‌شود فقط در جهت تخریب شخصیت و اراده‌ی زنان انجام می‌شود تا بدینوسیله از زن یک موجود مطیع و برده بسازند.

وی در پایان افزود از تمامی زن‌هایی که در این زندان‌ها بسر می‌برند، می‌خواهم علیرغم شکنجه و آزار و اذیت‌های طاقت‌فرسا قوی باشند و تسلیم خواسته‌های ناحق هیچ کسی نشوند. من به عنوان یک فعال حقوق زنان همچنان بر اهداف خویش مصر بوده و همیشه آماده‌ام تا در هر کجا به زنی ستم می‌شود از او دفاع کنم .