ابتسام اغفیر

بنغازی- در ماه دسامبر در طرابلس پایتخت لیبی اعلام شد فعالیت مجمع زنان برای آشتی ملی به منظور مشارکت دادن زنان در پروژه آشتی ملی مصوب شورای ریاست جمهوری آغاز شد، اما خیلی زود صحبتی از این مجمع که با تمسخر و انتقاد مواجه شد، به میان نیامد کە  آیا نقش زنان  بە حضور در این مجالس کە بە سرعت در حال  محو‌شدن است محدود می‌شود؟ یا نقش عمیق‌تری در آشتی ملی برای آن وجود دارد؟

 

تلاش زنان برای برقراری آشتی ملی در لیبی ادامە دارد

نجوا علی مصطفی، یکی از اعضای مؤسس سازمان ماجدات جنبش ملی در گفت‌و‌گو با خبرگزاری ما گفت: آشتی ملی به معنای گرد هم آوردن مردم لیبی در یک میز گفت‌وگو بدون ذکر پیروز یا مغلوب، برای دستیابی به امنیت اجتماعی برای همه مردم لیبی و ثبات سیاسی برای آنها است. پس از جنگ‌هایی که لیبی پشت سر گذاشت، از انقلاب ١٧ فوریه تا نبردی سنگین و تلفات زیاد، مهاجرت کل قبایل از شهرهای خود و پیدایش اختلافات فراوان بین شهرها و قبایل لیبی، فرصتی برای فرصت طلبانی که به دنبال کنترل منابع لیبی و غارت آن برای ترویج و دامن زدن به جدایی و عدم آشتی ملی هستند بە وجود آمد.

او توضیح داد: بعد از تفرقه‌ای که رخ داد و شکست همه تلاش‌های آشتی ملی، گروهی از زنان خواستار این شدند که در صلح بین مردم لیبی در مناطق مختلف، چه در شرق، غرب و  جنوب، نقش داشته باشند. بسیاری از تحقیقات علمی با هدف بررسی علل و مکان‌های درگیری انجام شد و ما با زنان زیادی ملاقات کردیم و به صحبت‌های آنها گوش دادیم تا از نزدیک به مصائب آن‌ها نگاهی بیندازیم و بیاموزیم که چگونه پروژەی آشتی ملی را از طریق آنها به پیش ببریم.

نجوا علی خاطرنشان کرد: اولین دیدار توسط فرماندهی کل سازماندهی شد و زنان زیادی در آن حضور داشتند ما با تمام قبایل لیبی ملاقات کردیم و در این دیدارها بر چگونگی توقف خونریزی در لیبی و کار جدی روی آشتی ملی متمرکز شد و هدف این بود کشور را متحد کردە و به فرهنگ تساهل برسیم کە چگونه با یکدیگر زندگی کنیم و فرهنگ پیروز و مغلوب را کنار بگذاریم. پس از اتمام جلسات، کار ما ادامه یافت و مجامع زیادی را تشکیل دادیم که شامل گروه بزرگی از زنان و جوانان بود تا منشوری تهیه کنیم که قرار بود به طرف خصوصی واگذار شود تا آن را در محل اجرا کنیم اما اجرا نشد.

او تأکید کرد که راه حل در تشکیل یک نهاد ویژه برای آشتی ملی است، هرچند کمیته‌های متعددی از خود وجود دارد، اما چیزی ارائه نکردند و تریبون‌هایی وجود دارد که گروهی از زنان در آن شرکت می‌کنند و به آنها کمک می‌کنند، اما خروجی‌های واقعی این کمیته‌ها مشخص نشده است.

وی خاطرنشان کرد: تلاش‌های زنان در آشتی ملی تا زمانی که لیبی یکپارچه و امنیت و صلح حاکم شود، ادامه دارد و تا زمانی که در لیبی اختلاف و تفرقە باشد امنیت وجود نخواهد داشت و ثروت کشور غارت می‌شود و ما بە آن نتیجەی مطلوب نمی‌رسیم. هدف، برگزاری انتخاباتی است که ما برای ثبات بیشتر لیبی بر آن تکیه می‌کنیم.

«زنان سنگ بنای اتحاد مجدد لیبی هستند»

 

به نوبه خود، مبروکا الفرجانی، از اعضای سازمان الماجدت، می‌گوید: زنان سنگ بنای اتحاد مجدد لیبی هستند و آشتی ملی صورت نخواهد گرفت مگر اینکه زنان مانند پایه و ستونی محکم در آن باشند. تمام تلاش‌هایی که خواستار آشتی بودند، روی کاغذ بود.

وی با تأکید بر برگزاری هرچە سریعتر انتخابات توضیح داد: آشتی ملی مبتنی بر اهمیت حفظ بافت اجتماعی لیبیایی‌ها و اتحاد مجدد آنها است، در صورت عدم بازگشت آوارگان خواە در داخل و یا خارج از کشور، خروج مزدوران از لیبی، رفع قیومیت لیبی در قطعنامه‌های ٧٠ و ٧٣، و گفت‌و‌گوی لیبی-لیبی، آشتی ملی محقق نمی‌شود.

مبروکا الفرجانی با اشاره به اینکه تلاش برای به حاشیه راندن نقش قبیله بزرگترین نکته در تجزیه لیبی است، خاطرنشان کرد: قبایل نقش بزرگ و قابل اعتمادی در لیبی دارند، بنابراین ما به نقش واقعی قبیله در آشتی ملی نیاز داریم.

وی در پایان سخنان خود توضیح داد که سیاست در لیبی یکی از دلایل عدم توافق مردم لیبی با یکدیگر و همچنین مداخلات خارجی است که هر روز اختلاف را تثبیت می‌کند.