کمیته‌ی بین‌المللی قانونی باید به مناطق اشغال شده وارد شود
عضو کنگره‌ی ستار، کانتون حسکه لیلاو حسین جنایات دولت ترکیه‌ی اشغالگر در مقابل زنان در مناطق تحت اشغال را تحلیل کرد و خواستار آن شد تا کمیته‌ی بین‌المللی حقوقی به منطقه‌ی اشغال شده رفته، وضعیت زنان را مورد بررسی قرار داده و آن را گزارش نماید.
سورگل شیخو
حسکه – بعد از اشغال عفرین، سرکانیه و گری‌سپی توسط دولت ترکیه‌ی اشغالگر با همکاری روسیه، آمریکا و رژیم سوریه، وضعیت زنانن رو به وخامت نهاده است. زنان را به قتل رسانده، ربوده وحتی خیلی از زنان مسن در زندان تحت شکنجه‌های شدید جانشان را از دست داده‌اند. سال گذشته سازمان بین‌الملل با بیانیه‌ایی مشخص ساخت که در مناطق تحت اشغال جنایاتی انجام می‌گیرد، اما چگونه جنایتی و از طرف چه کسی انجام می‌شود، بدان اشاره‌ایی نداشته‌اند. روزانه جنایات دولت ترکیه و مزدورانش افزایش می‌یابد اما سکوت در سطح بین‌المللی همچنان ادامه دارد. این مورد هویت این مناطق و بخصوص زنان را با خطرات جدی روبرو می‌سازد. در رابطه با این موضوع لیلاو حسین، عضو کوردیناسیون کنگره‌ی ستار، کانتون حسکه، شمال و شرق سوریه تحلیلاتی انجام و نظرات خویش را با آژانس ما در میان گذاشت.
سکوت جهانیان، به اشغالگران قدرت بیشتری می‌دهد
لیلاو چنین سخنانش را آغاز کرد: "زنان در مناطق تحت اشغال، قبل از اشغال به شیوه‌ایی فعالانه توانسته بودند خویش را سازماندهی کنند، برساخت جامعه را بر اساس آزادی و دموکراسی انجام می‌دادند و داستان‌های تاریخی می‌نوشتند. متاسفانه زنان پیشگام قربانی جنایات دولت ترکیه شدند. بر اساس اطلاعاتی که در دسترس داریم، در مناطق تحت اشغال به صورت روزانه زنان، زنان مسن و کودکان را مورد هدف قرار داده، ربوده و مورد تجاوز قرار می‌دهند. زنان در این مناطق قربانی سیاست‌های پلیدی که بر علیه آنها اعمال می‌شود. همزمان وضعیت افراد مدنی و غیرنظامی بهتر از وضعیت موجود نیست. سیاست اعمال‌شده در عفرین بر علیه زنان کورد، این مورد را بوضوح نشان می‌دهد. از طریق تحمیل چادرهای سیاه، تجاوز به آنان به شیوه‌ی گروهی و رویدادهای دیگر، وحشی‌گری دولت ترکیه و هدف او از اشغال این خاک بخوبی روشن و مبرهن است. نیروهای بین‌المللی بخوبی بر این جنایات واقفند، اما متاسفانه همچنان ساکتند. البته سکوت آنها نیز به اشغالگران نیرو می‌بخشد تا ادامه دهند."
با نهادها و سازمانهای زنان در ارتباط هستیم
لیلاو ذکر کرد که سعی دارند با سازمانهای زنان در خارج از کوردستان و سوریه وضعیت زنان در مناطق تحت اشغال را در میان بگذارند و ادامه داد: "سعی داریم که وضعیت زنان و دشواری و زحماتی که در مناطق تحت اشغال با آن روبرو هستند را با سازمانهای زنان در میان بگذاریم. تلاش داریم که واقعیت این مناطق را از طریق بیانیه و دیدارهای دیپلماسی از طریق نهاد و سازمانهای زنان آشکار سازیم. اما روز به روز جنایات رو به افزایش است و هیچ مکانیزم و موضعی که بتواند مانع از این جنایات شود، وجود ندارد."
داعش و دولت ترکیه دشمن آزادی زنان و جامعه هستند
لیلاو با اشاره به ذهنیت داعش و دولت ترکیه مبنی بر اینکه آنها دشمنان آزادی زنان و جامعه هستند، اظهار داشت: "در طول تاریخ، مقامات و دیکتاتورها سعی کرده‌اند زنان را از بین ببرند، یا اینکه نیروی آنها را نابود سازند. در جنگ دولت ترکیه و داعش، این واقعیت پدیدار شده است، که هر دوی آنها دشمن آزادی زنان و جامعه هستند. آنها در جنگ خود می‌خواهند دستاوردهای زنان روژآوای کوردستان، به ویژه زنان عرب که توجه همه‌ی زنان جهان را به خود جلب کرده و مُهر خود را بر تاریخ آزادی زنان و جامعه زده‌اند، از بین ببرند. تلاش برای توسعه ندادن سیستم زنان و سازمان آنها و الگو نبودن برای زنان در جهان است. اشغالگران می‌خواهند در شخصیت زنان پیشرو و آزاد، انقلاب زنان در شمال و شرق سوریه را شکست دهند."
پشت دولت ترکیه نیروهای هژمونیک وجود دارد
لیلاو با بیان اینکه در پشت کشور ترکیه قدرت‌های سلطه‌طلب مانند روسیه و ایالات متحده وجود دارد، افزود: "دولت ترکیه ممکن است دومین نیروی بزرگ ناتو باشد، اما بیشتر از آن رهنمودهای خود را از قدرت‌های هژمونیک مانند روسیه، آمریکا، ایران و ... می‌گیرد. حملات به عفرین، سرکانیه و گری‌سپی یک بازی بین‌المللی بود. ممکن است چهره‌ی دولت ترکیه در ظاهر پیدا باشد، اما نیروهایی که او را اداره می‌کنند، بسیار زیاد است. ترکیه اگر متفق و برنامه‌ایی نداشته باشد، به تنهایی ممکن نیست بتواند حتی یک گام به کشوری دیگری بردارد."
جنایات بر علیه زنان باید در دستور کار همه سازمانهای بین‌المللی زنان باشد
لیلاو در مورد نگرش زنان در سراسر جهان نسبت به اقدامات خشونت‌آمیز علیه زنان در مناطق اشغالی صحبت کرد و ادامه داد: "سازمانهای زنان در سراسر جهان و در خاورمیانه در نگرش خود نسبت به اقدامات و جنایات دولت ترکیه علیه زنان بسیار ضعیف هستند. سازمانهای زنان باید جنایات دولت ترکیه در مقابل زنان عفرین، سرکانیه و گری‌سپی را به عنوان برنامه‌ی اصلی خود ببینند. زیرا این یک امر معمولی نبوده، زنان روزانه قتل و مورد تجاوز قرار می‌گیرند و زندگی آنها از هم پاشیده است. سازمانهای زنان باید دولت‌های کشورشان را تحت فشار قرار دهند تا از وضعیت و جنایاتی که در حال وقوع است آگاه شوند و بتوانند از چنین اقداماتی جلوگیری کنند. می‌بایستی نیروی چاره‌یابی سازمان‌ها در این حد نبوده، نیرومندتر بتوانند عمل کنند."
باید جنایات اشغالگران به پایان برسد
لیلاو با این پیام به سخنانش پایان داد: "جهانیان نباید شریک جنایات دولت ترکیه باشند در قتل‌عامی که بر علیه خلق‌ها انجام می‌شود. همچنین باید کمیته‌ایی بین‌المللی قانونی وارد مناطق اشغالگری شوند و جنایات آنها ثبت شود. مگر نه جنایات رو به افزایش نموده و مشکلات بیشتر تعمق می‌یابد."