سارا محمدی

جوانرو- خشونت و سرکوب شدید علیه زنان توسط حکومت و دولت ایران که از همان روزهای آغازین روی کار آمدنش آغاز شد، همواره به اشکال مختلفی وجود داشته است و طی سال‌های گذشته و با حضور زنان در اعتراضات و جنبش‌های مردمی این خشونت و سرکوب‌ها، وسیع‌تر و متنوع‌تر شد و تمام عرصه‌های زندگی زنان اعم از خصوصی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را در بر گرفته است. زنان بیشترین و شدیدترین سرکوب را طی ۴۶ سال نظام جمهوری اسلامی متحمل شده‌اند.

کنترل بدن زن، محدودیت تحرک اجتماعی او، ممنوعیت نقش آفرینی سیاسی، اقتصادی، هنری، ورزشی و... همگی زیر لوای قوانین جمهوری اسلامی عملی شده‌اند. در جریان خیزش انقلابی «ژن ژیان آزادی» که زنان رهبری آن را بر عهداه داشتند، خشونت‌های بی پرده و عریان حکومت علیه زنان به خوبی نماینگر این موضوع بود که زنان با حضور خود در خیابان‌ها می‌توانند، انقلاب را رهبری کنند و به همین دلیل بود که جمهوری اسلامی در جریان این خیزش انقلابی، آزادی‌خواهان و به ویژه زنان و اتنیک‌ها و خلق‌هایی را که تحت ستم حکومت مرکزیت‌گرا هدف قرار داده و با شدیدترین شیوه آن‌ها را سرکوب کرد.

قتل عام خلق‌های کورد، بلوچ، گیلک، مازنی، لر و... ، صدور و اجرای احکام اعدام برای معترضان و زندانیان سیاسی، انتقام نظام جمهوری اسلامی ایران از خیزش انقلابی «ژن ژیان آزادی» بود که از کوردستان آغاز شد و سراسر ایران و جهان را در نوردید.

نظام جمهوری اسلامی ایران که همانند ۴۶ سال گذشته با فرافکنی معضلات و مشکلات خلق‌های ساکن ایران درصدد خاموش کردن صدای آزادی‌خواهان و فعالان بود. پخشان عزیزی خبرنگار کورد و مددکار اجتماعی و همچنین شریفە محمدی فعال حقوق کارگری و فعال مدنی را بە اتهام بغی بە اعدام محکوم کرد و وریشە مرادی، فعال حقوق زنان و عضو جامعە زنان آزاد شرق کوردستان به اتهام بغی محاکمه کرده و در معرض خطر حکم اعدام قرار دارد.

در طول تاریخ همواره زنان مورد خشونت، تعرض، سرکوب و آزار و اذیت قرار گرفته‌اند و زنان آگاهانه مقابل حکومت‌ها و نظام‌های مردسالار قد علم کرده‌اند با عناوین مختلفی همچون ساحره، شیطان، افسونگر، جنگ با دین و خدا، سنت‌شکن و... به دار اعدام سپرده شده و یا در زندان‌ها مورد شدیدترین و وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها قرار گرفته و جان خود را از دست داده‌اند. س.خ یکی از زنان میهن دوست ساکن پاوه و فعال محیط زیست، به صدور احکام اعدام برای پخشان عزیزی، فعال مدنی و شریفه محمدی، فعال کارگری و همچنین اتهام بغی علیه وریشه مرادی اشاره کرد و ضمن محکوم کردن صدور چنین احکامی برای زنان آزادی‌خواهی که تمام عمر خود را علیه نظام‌های امپریالیستی، سرمایه‌داری و افکار و ذهنیت‌هایی که این نظام‌های سرمایه‌دار با ایجاد گروه‌های تروریستی در جهان گسترش داده‌اند، افزود: نظام‌های سرمایه‌داری همچون ایالات متحده آمریکا، ایران، انگلیس و کشورهای اروپایی برای ایجاد هرج و مرج در دنیا و فروش تسلیحات خود به گروهک داعش و دیگر نیروهای نیابتی از جمله حوثی‌ها، اخوان المسلمین، حماس، حزب‌الله و... را در خاورمیانه که مهد تمدن و سرشار از ثروت‌ است، ایجاد و مسلح کرده و به جان مردم انداختند. محکومیت زنان آزادی‌خواهی همچون پخشان عزیزی و وریشه مرادی که تمام عمر خود را صرف مبارزه با ذهنیت‌های مردسالار که قتل زنان را مجاز شمرده و با سرکوب زنان بر طول عمر خود افزوده، کرده‌اند، نمایانگر این است داعش، نظام جمهوری اسلامی ایران و کشورهای داعیه‌ی دموکراسی هیچ تفاوتی با هم ندارند و در اصل ایدئولوژی آن‌ها بر پایه و اساس قتل‌عام زنان و سرکوب آن‌ها بنیان نهاده شده‌اند. با آگاه شدن زنان، سرکوب و قتل زنان هم افزایش می‌یابد و صدور احکام سنگین و صدور حکم اعدام برای فعالان زنان، فعالان مدنی و فعالان سیاسی نیز تنها به این دلیل است، حکومت‌های سرمایه‌دار، کاپیتالیسم و مردسالار نمی‌خواهند زنان از حقوق خود آگاه شوند و برابری و مساوات را طلب کنند.

این فعال محیط زیست در ادامه‌ی صحبت‌های خود با اشاره به اینکه حکومت‌های پیشین ایران و همچنین حکومت جمهوری اسلامی همواره زنان آزادی‌خواه و حقیقت‌طلب را مورد هدف قرار داده‌اند، گفت: حکومت جمهوری اسلامی همانند حکومت پهلوی زنان آزادی‌خواه را هدف قرار داده و از همان روزهای آغازین حکومت سرکوب زنان را شروع و با تصویب قوانینی همچون پوشش اجباری، ممنوعیت صدای زنان و حضور زنان با پوشش اجباری مورد تأیید خود زنان را از حضور در عرصه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، هنری، ورزشی و سیاسی محروم کرد. در ادامه‌ی این سرکوب‌ها در ده‌ی ۶٠ هزاران زن آزادی‌خواه و چپ به دار اعدام سپرده شدند و با لشکرکشی به کوردستان سرکوب زنان به اوج توحش خود رسید و در طول ۴۶ سال گذشته این سرکوب‌ها ادامه داشته و زنان آزادی‌خواهی همچون شیرین علم‌هولی به دار آویخته شده و زنانی همچون زینب جلالیان نیز به حبس ابد محکوم شده‌اند. هم‌اکنون نیز برای خاموش کردن صدای آزادی‌خواهی خلق‌های ایران به ویژه خلق کورد که با قتل حکومتی ژینا امینی و سر دادن شعار «ژن ژیان آزادی» که برگرفته از ذهنیت و فلسفه‌ی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان است، آغاز شده و هنوز هم بعد از دو سال این خیزش انقلابی تداوم داشته است. نظام جمهوری اسلامی ایران زنانی همچون پخشان عزیزی و شریفه محمدی را هدف قرار داده است و می‌خواهد خلق‌های ایران را با اعدام زنانی که مظهر زندگی آزاد هستند، بترساند و آنان را از ادامه‌ی اعتراضات خود که به سان آتش زیر خاکستر است، منصرف کند. وی در ادامه با اشاره به اینکه باید برای لغو حکم اعدام پخشان عزیزی و شریفه محمدی کمپین‌های مختلفی در سراسر جهان آغاز شود و فعالان باید مقابل دفاتر سازمان ملل چادر اعتراضی برپا کنند، گفت: هدف قرار دادن پخشان عزیزی و وریشه مرادی برای انتقام از خلق کورد و زنان کورد است و بس. زیرا خیزش انقلابی «ژن ژیان آزادی» از کوردستان و با فریادهای زنان کورد که با صدای بلند «ژن ژیان آزادی» را فریاد زدند و روسری‌های خود را آتش زده و گیسوان خود را در اعتراض و سوگ فرزندانشان و برادرانشان بریدند.  

ن. م معلم بازنشسته و فعال محیط زیست صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و شریفه محمدی و اتهام بغی علیه وریشه مرادی را برنامه و نقشه‌ی جمهوری اسلامی برای سرکوب و ایجاد خفقان در جامعه و انتقام از خلق کورد، که خیزش انقلابی «ژن ژیان آزادی» از کوردستان آغاز شد، عنوان کرد و گفت: صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی، فعال مدنی و مددکار اجتماعی و اتهام بغی علیه وریشه مرادی، فعال حقوق زنان توسط جمهوری اسلامی که بیشتر عمر خود را در جبهه‌های جنگ با گروهک داعش که با افکار متحجرانه، پوسیده و قرون وسطایی خود، زنان را صرفاً به عنوان دستگاه تولیدمثل و رفع نیازهای جنسی خود می‌دانستند و شکست این گروهک که هزاران زن ایزدی را به عنوان کنیز و برده در بازارها می‌فروختند و به آن‌ها تجاوز می‌کردند، انتقام از زنانی است که در مقابل ظلم و ستم بر علیه زنان و ستمدیدگان می‌ایستند و در مقابل ذهنیت زن‌ستیز و مردسالار سر خم نمی‌کنند. صدور چنین احکامی برای این دو فعال به نظر می‌رسد تاوان شکست گروهک داعش است و اهرم فشار حاکمیت برای سرکوب بیشتر زنان و ساکت کردن صدای آزادی‌خواهی زنان.

این شهروند محیط زیست در ادامه‌ی صحبت‌های خود، ضمن محکوم کردن صدور احکام اعدام برای فعالان زن پخشان عزیزی و شریفه محمدی و همچنین اتهام بغی علیه وریشه مرادی با اشاره به چندین نامه منتشر شده از پخشان عزیزی و وریشه مرادی از زندان اوین، افزود: هر شخصی که روحی بیدار و آزادی‌خواه داشته باشد با خواندن نامه‌های پخشان عزیزی و وریشه مرادی می‌تواند روح آزادی‌خواهی، برابری‌طلبی و حقیقت‌طلبی را در وجود این دو فعال کورد مشاهده کند و مانیفست «ژن ژیان آزادی» که خالق آن رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان است را که با روح و قلب این دو فعال یکی شده است را درک کند. این دو زندانی سیاسی در نامه‌های خود نشان دادند که نمی‌شود آن‌ها را از ادامه‌ی مبارزات خود در برابر ظلم و ستم حتی در زندان هم منصرف کنند. به گفته‌ی وریشه مرادی آن‌ها نه از مرگ بلکه از زندگی بی‌عزت و بردگی می‌ترسند. نه تجحر داعش، نه حکومت دیکتاتور جمهوری اسلامی و نه حکومت فاشیستی ترکیه نتوانست آن‌ها را از مبارزه برای زندگی شرافتمندانه و آزاد منصرف کند. نامه‌های وریشه مرادی و پخشان عزیزی نشان می‌دهد که آزادی‌خواهی آن‌ها تنها جرمشان است.

ن.م در ادامه‌ی صحبت‌های خود با اشاره به اینکه در جریان خیزش انقلابی «ژن ژیان آزادی» بیشترین بها را زنان و به ویژه زنان کورد پس داده‌اند، گفت: نظام جمهوری اسلامی ایران که آغاز خیزش انقلابی «ژن ژیان آزادی» و به پا خاستن خلق‌های ایران مقابل ۴۴ سال ظلم و ستم حکومت مرکزگرایشان را از چشم خلق کورد می‌دید، خلق کورد و به خصوص زنان کورد را نشانه گرفت. صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی به اتهام حضور در جبهه‌های جنگ با داعش و آزادسازی کوبانی و شهرهای روژآوای کوردستان و کمک این مددکار اجتماعی به زنان و کودکان آسیب دیده‌ی ایزدی، کورد، سریانی، آشوری‌ها، ارمنی‌ها، ترکمن و اتهام بغی علیه وریشه مرادی به دلیل حضور در جبهه‌های جنگ با داعش و فعالیت وی در جامعه‌ی زنان آزاد شرق کوردستان(کژار) برای انتقام از خلق کورد است. این احکام صادر شده نشان داد که حکومت جمهوری اسلامی که همواره داعیه‌ی برابری خلق‌ها را در ایران دارد، در تلاش است صدای آزادی‌خواهی خلق کورد را به شدیدترین نحو سرکوب کند.

این فعال محیط زیست در پایان صحبت‌های خود از سازمان‌های حقوق بشری آزادی‌خواه، رسانه‌ها و خبرگزاری‌های آزادی‌خواه، فعالان زن که در کشورهای اروپایی زندگی می‌کنند و همچنین از فعالان سیاسی خواست که صدای پخشان عزیزی، شریفه محمدی و وریشه مرادی را به گوش جهانیان برسانند و در ادامه افزود: بسیاری از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین فقط توسط برخی از رسانه‌ها آنقدر بزرگ شده‌اند، که تنها نام آن‌ها در بیانیه‌ها و گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری دیده می‌شود، این در حالی است که نامی از زینب جلالیان با هفده سال سابقه‌ی زندان در زندان‌های مختلف ایران و در تبعید و همچنین پخشان عزیزی که به اعدام محکوم شده و وریشه مرادی که با حکم اعدام روبروست، برده نمی‌شود و این سیاست تفرقه اندازی است. باید صدای آزادی‌خواهی آن‌ها به گوش جهانیان برسد. باید در تمام جهان نام آن‌ها را فریاد زد و برای رهایی آن‌ها از زندان و چوبه‌ی دار کمپین‌هایی گسترده در کشورهای مختلف ایجاد شد. نباید گذاشت صدای کسانی همچون زینب جلالیان، پخشان عزیزی و وریشه مرادی که بانگ آزادی و برابری را فریاد می‌دهند و معنای واقعی شعار «ژن ژیان آزادی» را درک کرده‌اند، خاموش شود. ما باید صدای آن‌ها در بیرون زندان باشیم و راه آن‌ها را تا آزادی‌شان ادامه دهیم.