سالانه صدها  نفر از زنان فعال مذهبی اسرائيل، که به گروه "نشوت هاکوتل" یا "زنان دیوار" تعلق دارند با تجمع مقابل دیوار ندبه خواستار تغییر مناسک عبادی در کنار دیوار ندبه می‌شوند، آنها خواستار آنند که چون مردان حق داشته باشند با صدای بلند دعا بخوانند، دعا کردن با صدای بلند در کنار دیوار ندبه در انحصار مردان است، این گروه روز هشتم مارس ۱۹۸۹ تشکیل شده است.

 

سارا ارومیه

دیوار ندبه به بخشی از دیوار باختری یعنی قسمتی از دیوار غربی مسجدالاقصی گفته می‌شود، که برای ادیان ابراهیمی، از تقدس ویژەای برخوردار است. به اعتقاد یهودیان، این دیوار، بخشی از جسم سلیمان نبی است که پس از سالها همچنان باقیمانده است. مسلمانان نیز آن را دیوار براق نامیدەاند، آنها معتقدند که پیامبراسلام، در سفر خود به معراج، مرکب خود را به این دیوار بسته است. دیوار ندبه مقدس‌ترین مکان مذهبی یهودیان است که بر روی تپه موریا در شهر اورشلیم، قرار دارد. ادارەی امور این دیوار به عهدەی یکی از سنتی‌ترین مراجع مذهبی اسرائیل است، که عبادت زنان و مردان را در کنار هم ممنوع می‌داند و فقط بخش کوچکی از دیوار را به زنان اختصاص داده است، در حال حاضر زنان و مردان باید جدا از هم نیایش کنند.

 

گروه "زنان دیوار"

 فعالان مدنی-مذهبی زن در اسرائيل که به گروه "نشوت هاکوتل" تعلق دارند، روز هشتم مارس ۱۹۸۹ تشکیل شد، این گروه بیش از ۲۰۰ عضو دارد  کە به زنان دیوار مشهورند. هدف آنان این است که مناسک عبادی در کنار دیوار ندبه تغییر کند و زنان نیز مانند مردان حق داشته باشند با صدای بلند دعا بخوانند.
این زنان بیش از ٣٢ سال است که در آغاز ماه تقویم یهودی با شال‌هایی بر گردن به کنار دیوار ندبه می‌آیند و با صدای بلند دعا می‌کنند. شماری از آنان به زنان دیگر شال‌های دعا (تالیت) هدیه می‌دهند، شماری با تعظیم کردن به دیوار ندبه با صدای بلند دعا می‌خوانند و شماری نیز به رقص و پایکوبی می‌پردازند.

 

مبارزەی زنان دیوار جنبەی سیاسی دارد

سازمان "زنان دیوار" برای تغییر مناسک مذهبی در کنار دیوار ندبه پافشاری می‌کند و معتقد است که هر کس باید اجازه داشته باشد آنطور که مایل است دعا کند. در این عبادتگاه برای زنان بخش ویژه‌ای در نظر گرفته شده است، اگر چه زنان می‌توانند به هنگام دعاخواندن لبان خود را تکان دهند ولی باید خاموش باشند.

در هشتم مارس سالانه شماری از اعضای گروه "زنان دیوار''  با کیپا (یا کپه، کلاه کوچک یهودیان) و شال‌های دعا (تالیت) در کنار دیوار ندبه به عبادت می‌پردازند. ارتدکس‌ها اقدام اعضای گروه "زنان دیوار" را تحریک‌آمیز می‌دانند، زیرا به اعتقاد آنها پوشیدن شال‌ ویژەی دعا و خواندن دعا با صدای بلند در کنار دیوار در انحصار مردان است.

کشمکش بر سر دعای زنان در کنار دیوار ندبه سال‌هاست که به یک حرکت سیاسی تبدیل شده است، در سال‌های اخیر شمار زیادی از زنانی که انحصار مردان را شکسته و در کنار دیوار ندبه دعا کرده‌اند دستگیر و برخی نیز محاکمه شده‌اند.

آنات هافمن بنیان‌گذار گروه "زنان دیوار" نوشته است؛  ''دیوار ندبه مرکز یهودیت است اما به مکانی تبعیض‌آمیز برای زنان تبدیل شده است. وی می‌گوید: ''ما از طریق دعا کردن و تورات‌ خواندن برای حقوق زنان مبارزه می‌کنیم. کاری که ما انجام می‌دهیم همانقدر انقلابی است که کار یک دختر که برای مقاومت در برابر طالبان می‌خواهد به مدرسه برود''.

 آنات هافمن، رئیس انجمن دوماری‌ها در اورشلیم است، وی قبل از توافقنامەی اسلو در سال ١٩٩٣، رئیس زنان سیاەپوش بود، زنان سیاەپوش یک جنبش بین المللی ضد جنگ با بیش از ١٠٠٠٠ عضو در دنیاست.