هندیە العشیبی

بنغازی- زیاده‌خواهی‌های ترکیه در لیبی همچنان ادامه دارد. پس از سال‌ها حمایت از مزدورانی که علیه ارتش ملی لیبی در درنه، بنغازی، براک الشاطی، طرابلس و مصراته می‌جنگیدند، ترکیه چندین پایگاه هوایی در غرب لیبی را تصرف کرد.

اخیرا نیز ترکیه با دولت وحدت ملی لیبی قراردادی امضا کرده که به موجب آن، کنترل بندر الخمس لیبی کە یکی از بزرگترین و مهمترین بنادر لیبی می‌باشد را به مدت ٩٠ سال در اختیار می‌گیرد تا از آن به عنوان پایگاه دریایی نظامی استفاده کند.

امضای این قراردادها خشم و نارضایتی مردم را در خیابان‌های لیبی برانگیخت و مردم از چنین قراردادهایی که به موجب آنها ترکیه حاکمیت و تمامیت ارضی لیبی را نقض می‌کند، انتقاد کردند. 

در این باره، ریما توکا، فعال ٣۵ ساله اهل شهر کوفره در جنوب لیبی تصریح کرد: مداخلات ترکیه در لیبی و خاورمیانه به عنوان اقدامات خصمانه علیه کشورهای آسیب‌پذیری که با بحران‌های سیاسی و اقتصادی روبرو هستند، طبقه‌بندی می‌شود. این مداخلات تهدیدی برای امنیت ملی عرب‌ها و به طور ویژە برای سوریه، عراق و لیبی محسوب می‌شود.

ریما توکا تصریح کرد که «ترکیه طمعی به ثروت کشورهای خاورمیانه و منطقه عربی دارد، بنابراین نسبت به مردم عراق و سوریه سیاست استعمار و تجاوز را دنبال می‌کند و به ثروت عرب‌ها و گاز خاورمیانه طمع دارد.»

ریما توکا در خصوص حضور ترکیه در غرب لیبی اظهار داشت: ترکیه به جذب مزدوران و شبە نظامیان خارجی برای جنگیدن در کنار گروه‌های تروریستی در سوریه و لیبی می‌پردازد تا طرح‌های توسعه‌طلبانه خود را در این کشورها پیاده کند. وی از مردم لیبی خواست تا با برپایی تظاهرات گسترده، مداخله ترکیه در لیبی را محدود و رد کنند و این حضور را نوعی استعمار دانست.

 

 

از سوی دیگر، فعال سیاسی شیم بوفانه ۴۴ ساله از شهر بنغازی، مراحل مداخله ترکیه در لیبی را اینگونه شرح داد: ترکیه پیش از انقلاب ٢٠١١ از راە فعالیت شرکت‌های ترکیه‌ای که پروژه‌های اقتصادی بزرگ مربوط به ساخت و ساز و سرمایه‌گذاری را در دوران رژیم گذشته برعهده گرفتند و از طریق اقتصاد بە لیبی راە پیدا کرد. در سال‌های پیش از انقلاب ٢٠١١ ترکیە با نفوذ فرهنگی به لیبی و جهان عرب، از طریق آثار هنری و تاریخی خود که به تاریخ و گسترش ترکیه در خاورمیانه و سلطه آن بر کشورهایی نظیر لیبی می‌پردازد، زمینه را برای مداخله نظامی مستقیم در امور این کشورها آماده کرد.

شیم بوفانه تصریح کرد: پس از انقلاب و خلأ سیاسی ناشی از آن و شکاف بزرگی که در نهادهای مختلف دولتی رخ داد و هرج و مرج پیش آمده، زمینه مناسبی برای مداخله نظامی و سیاسی ترکیه در لیبی فراهم شد تا رویای استعمار این کشور را محقق کند، چرا که ترکیه لیبی را بخشی از میراث تاریخی خود می‌داند.

وی افزود: ترکیه از طریق این مداخله که هدف آن کشورهای خاورمیانه و جهان است، حضور خود را در لیبی تجدید می‌کند. این مداخله بخشی از یک طرح استعماری دقیق است و در همین راستا ترکیه معتقد است که مردم نباید حق انتخابی مبنی بر خواست خروج ترکیه از کشورشان داشته باشند، زیرا ترکیە آن کشورها را بخشی از میراث نیاکانش می‌داند.

نجاة محمد، فعال سیاسی و۴٢ ساله از شهر تراغن در جنوب لیبی، تأکید کرد که «هرگونه مداخله در امور داخلی لیبی، نوعی استعمار جدید سرزمین لیبی محسوب می‌شود و به شدت رد می‌گردد.»

وی از زنان لیبی خواست تا با همبستگی و هماهنگی، این مداخله رو به رشد سال‌های اخیر را رد کنند و گفت: وضعیت لیبی با سکوت ما در برابر اقدامات ترکیه و مداخله بیگانگان، بدتر خواهد شد.  

وی دولت‌های متعاقب لیبی را مقصر اصلی ورود ترکیه به امور داخلی لیبی دانست و در خلال سخنان خود به قرارداد ٩٠ سالە انتفاعی اشاره کرد که مابین دولت وحدت ملی به ریاست عبدالحمید دبیبه و دولت ترکیه امضا شده و الخمس را به آن واگذار کرد.