«فعال کردن قطعنامه ١٣٢۵ اولین رکن اعطای حق زنان یمنی است»
هشت سال جنگ مستمر در یمن منجر بە تنگ شدن تمامی عرصه‌های زندگی به ویژه عرصه‌ی سیاسی برای زنان شدە و علی‌رغم تلاش برای فعال‌سازی قطعنامه‌ی ١٣٢۵ که رکن اول در اعطای حقوق آنها محسوب می‌شود، هیچ بهبودی در وضعیت آنان رخ نداده است.
فاطمه رشاد
یمن- علی‌رغم نقش مهم زنان در جامعه‌ی یمن و مشارکت آنان در جامعه و ایجاد ابتکارات بسیاری که برای خدمت به جامعه فعالیت می‌کنند و همچنین تلاش برای حل اختلافات و درگیری‌های اجتماعی و کمک برای توسعه‌ی جامعه و ایجاد صلح، اما به شکلی غیرمنصفانه و غیرموجه از مناصب سیاسی کنار گذاشته شده‌اند.
مرام عبدالرحمن، استاد فیزیک دانشگاهی در یمن، به حاشیه راندن زنان یمنی را «حاشیه‌سازی عمدی» خواند و همچنین ذهنیت‌های مردسالارانه‌ای که نقش زنان در کار در خانه و مزارع را تداوم می‌بخشد، سرزنش کرد.
وی از طرف‌ها و احزاب خواستار مشارکت زنان در مراکز تصمیم‌گیری از طریق رساندن صدا و پیام خود به شوراها و مقامات محلی و مشارکت دادن آنها در دوره‌های آموزشی، جلسات و انتخابات شدند، زیرا آنها نقش اساسی در جامعه دارند.
این استاد دانشگاە همچنین بر لزوم فعال‌سازی نقش زنان و توانمندسازی آنان برای پیشگامی در جامعه تأکید کرد، چرا که مردان در جامعه از تصور زنان تصمیم گیرنده می‌ترسند و بر این باورند که این امر نقش آنها را در جامعه به حاشیه می‌برد و این امر نقض آداب و سنن تلقی می‌شود.
نادین عبدالقادر، فعال حقوق بشر نیز به نوبه‌ی خود اهمیت قطعنامه‌ی ١٣٢۵ سازمان ملل را تشریح کرد که به گفته‌ی او یکی از تصمیمات سرنوشت‌ساز برای زنان محسوب می‌شود، «قطعنامه‌ی ١٣٢۵ سازمان ملل متحد یکی از اولین قطعنامه‌هایی است که نقش رهبری زنان را در دستیابی به صلح و امنیت به رسمیت می‌شناسد و مشارکت زنان را در پیشگیری از مناقشه و حفظ صلح در جوامع محلی تضمین می‌کند که در زنان که ضعیف‌ترین حلقه در تمام درگیری‌های سیاسی هستند، منعکس شده است.»
وی بر اهمیت این تصمیم به عنوان ابزار قانونی برای حمایت از زنان در درگیری‌های مسلحانه تأکید کرد و این امر به منزله‌ی تشخیص حقوقی بی‌سابقه‌ای از تأثیر ویژه‌ی درگیری‌ها بر زنان است. از طریق این تصمیم، زنان از قربانیان به تصمیم‌گیرندگان و صلح‌سازان تبدیل می‌شوند و از نظر اجتماعی و اقتصادی توانمند می‌شوند.
وی افزود که مشارکت زنان با مردان در پروسه‌های صلح و راه‌حل‌های سیاسی برای اقدام مؤثر ضروری است، زیرا آنها تصمیماتی اتخاذ خواهند کرد که در خدمت آرمان خود و جامعه به طور کلی باشد.
آیه سلطان، فعال حقوق بشر، نیز گفت که «احکام زیادی صادر شده اما به نفع زنان و در خدمت آنها نبوده است. برای ارتقای جایگاه زنان به حاشه رانده شده به ویژه پس از جنگ ٢٠١۵ که زنان را از تمامی عرصه‌ها حذف کرد و مشارکت آنها نسبی شد، کارهای زیادی باید انجام دهیم.»
وی با بیان این‌که زنان باید به صورت مؤثر و ملموس و نه صرفاً ظاهری در قانونگذاری مشارکت داشته باشند، گفت که «راه پیش روی زنان هموار و آسان نیست و برای پیشبرد نقش زنان و حفظ حقوق و برابری آنان با مردان و همچنین افزایش سهم زنان در مناصب تصمیم‌گیری و در مسئولیت‌های بالاتر مدنی، قضایی و نظامی نیازمند تلاش بیشتر هستیم.»
دنیا کوکا، رئیس ابتکار ساندیها تأیید کرد که مشارکت زنان در تصمیم‌گیری‌ها مستلزم آموزش واقعی است. علی‌رغم تلاش‌های سازمان‌ها و انجمن‌هایی که به امور زنان در یمن اهمیت می‌دهند و تلاش می‌کنند نقش آنها را در مجامع سیاسی و عمومی برجسته کنند، در صلاحیت کادرهای زن ضعف وجود دارد.
