سایه سنگین محرومیت پزشکی بر بارداریهای پرخطر در اردوگاههای آوارگان
اردوگاهها با شرایط زیستی و بهداشتی نامطلوبی مواجه هستند که ناشی از فقر، عدم رعایت بهداشت فردی و نبود سیستم فاضلاب مناسب میباشد. محدودیت دسترسی به خدمات درمانی، بهویژه برای زنان باردار، موجب تشدید مشکلات و افزایش رنج ساکنین این اردوگاهها گردیده است.
هدیل عمر
ادلب- زنان باردار در اردوگاهها با مشکلات بهداشتی متعددی مواجه میباشند. این مشکلات شامل شیوع بیماریهای مرتبط با بارداری و همچنین بیماریهای واگیردار و قابل انتقال در میان ساکنان اردوگاهها میشود. این وضعیت در شرایطی رخ میدهد که اقدامات پیشگیرانه لازم به طور کافی اجرا نمیگردد.
فادیا حمدان، زن ۳۶ ساله، پس از مواجهه با دشواری در دسترسی به مراکز مراقبت پزشکی، با موارد متعدد سقط جنین روبرو شده است. وی اظهار میدارد: «این سومین باری است که جنینم را بدون آگاهی از دلایل مستقیم سقط کردهام.» پزشک معالج وی احتمال میدهد که تأخیر در رسیدن به مراکز درمانی، عامل اصلی این مشکل باشد.
فادیا حمدان در اردوگاههای واقع در شمال شهر کفر دریان سکونت دارد. این منطقه از کمبود خدمات بهداشتی رنج میبرد و دسترسی به درمان به دلیل کمبود مراکز پزشکی در منطقه با دشواری همراه میباشد. این وضعیت چالش قابل توجهی را برای وی و سایر زنان باردار ساکن در منطقه ایجاد مینماید.
فادیا حمدان اظهار میدارد: «به طور ناگهانی در قسمت تحتانی کمر احساس درد نمودم. به دلیل فاصله زیاد اردوگاه از بیمارستانها و عدم دسترسی به وسیله نقلیه جهت انتقال به یکی از کلینیکهای تخصصی زنان، امکان مراجعه به مراکز درمانی برایم میسر نگردید. هنگامی که با تأخیر به مرکز درمانی رسیدم، متوجه شدم که جنینم را پس از طی پنج ماه از دوره بارداری از دست دادهام.»
وی توضیح میدهد که علاوه بر محرومیت از مراقبتهای بهداشتی کافی، با مشکلاتی نظیر فقدان آسایش، کمبود مواد غذایی و دارویی، و مخاطرات مستمر ناشی از زندگی در شرایط اردوگاهی نیز مواجه میباشد.
ربا حاج یونس، زنی ۳۱ ساله، تجربه بارداری و زایمان در اردوگاههای مشهد روحین واقع در شمال ادلب را پشت سر گذاشته است. وی اظهار میدارد که این دوره، دشوارترین و پیچیدهترین مرحله زندگیاش بوده و در مقایسه با سه زایمان پیشین خود قبل از آوارگی، با پیچیدگیهای بیشتری همراه بوده است. خطرات مرتبط با بارداری و زایمان به دلیل کمبود خدمات بهداشتی ضروری جهت محافظت از نوزادان، مشکلات ناشی از استفاده از سرویسهای بهداشتی مشترک، و فقدان امکانات رفاهی و حریم خصوصی، افزایش مییابد.
ربا یونس پس از طی مسیری درمانی که آن را دشوار توصیف مینماید، بین اردوگاه و مراکز درمانی، فرزندش را به دنیا آورده است. وی به طور خاص از عارضهای به نام «باکتری بارداری» رنج میبرد که مستلزم پیگیری و درمان مستمر میباشد. این امر همزمان با فقدان خدمات باروری در اردوگاه و دشواری دسترسی به داروهای گرانقیمت رخ داده است.
سلاف کرمو، زنی ۲۹ ساله، از فشار خون ناشی از بارداری رنج میبرد و نیازمند پیگیری مداوم درمانی میباشد. این نیاز به ویژه با توجه به اینکه وی اکنون در ماه ششم بارداری به سر میبرد، حائز اهمیت است. با این حال، او با مشکلات متعددی در زمینه دسترسی به خدمات پزشکی مواجه میباشد.
سلاف کرمو میبایست هر دو هفته یک بار به پزشک معالج خود مراجعه نماید تا وضعیت جنین مورد بررسی قرار گیرد، فشار خون وی اندازهگیری شود و از روند صحیح بارداری اطمینان حاصل گردد. با این وجود، فاصله زیاد بین منطقهای که خدمات پزشکی در آن ارائه میشود و اردوگاه محل سکونتشان، که در حاشیه شهر بابسقا واقع شده است، موجب میگردد که وی ویزیتهای پزشکی را برای مدت طولانی به تعویق بیندازد. این امر اخیراً تأثیر نامطلوبی بر روند بارداریش بر جای گذاشته است.
سلاف کرمو اشاره مینماید که از کاهش تحرک جنین و بیماریهای متعدد رنج میبرد. این مشکلات در شرایطی بروز میکند که دشواری جابجایی، محدودیت توان مالی و اتکا به نزدیکترین مراکز بهداشتی رایگان، که همواره داروها و درمانهای مورد نیاز را در دسترس ندارند، بر وی تحمیل میگردد.
دکتر عایشه بکور، متخصص زنان، اظهار میدارد که دریافت تغذیه و ویتامینهای ضروری، پیگیری منظم بارداری، دریافت درمان به موقع، واکسیناسیون و آموزش بهداشت، از بروز عوارض متعدد سلامتی برای مادر و جنین پیشگیری مینماید.
او در خصوص کمبود خدمات پزشکی موجود و فشار ناشی از ازدحام جمعیت در منطقه و کاهش تعداد متخصصان هشدار میدهد. این عوامل منجر به اتخاذ شیوههای مضر برای سلامتی توسط زنان باردار میشود، از جمله به تعویق انداختن ویزیتهای مراقبتی ضروری و قطع مصرف دارو، که تأثیرات نامطلوبی بر سلامت زنان باردار ساکن در اردوگاهها بر جای میگذارد.
دکتر بکور خواستار تشدید تلاشها جهت تأسیس کلینیکهایی میشود که به امور بهداشت باروری در اردوگاههای غیررسمی و مناطق دورافتاده، که فاقد خدمات اساسی، به ویژه خدمات پزشکی میباشند، رسیدگی نمایند. ایشان معتقد است این اقدام به بهبود سبک زندگی این زنان کمک خواهد نمود.