زنی که تسلیم نشد: روایت شجاعت و ایثار در یگان‌های مدافع زنان
دجله تربسپیه، مبارز شجاع YPJ، از آغاز انقلاب روژاوا در کوردستان علیه داعش و سایر گروه‌هک‌ها جنگید. او در حمله‌ای از سوی ترکیه، هر دو پای خود را از دست داد، اما با عزمی راسخ به مبارزه‌اش ادامه می‌دهد.
عبیر محمد
قامشلو- دجله تربسپیه، مبارز یگان‌های مدافع زنان (YPJ) از کانتون جزیره در شمال و شرق سوریه است. اواخر سال ٢٠١٢، زمانی که گروهک جبهة النصره به شهرهای کوردستان یورش آوردند، گروه‌های دفاعی شکل گرفتند. دجله به این گروه‌های دفاعی پیوست و سپس رسماً در عملیات‌های مبارزه با داعش، آزادسازی شهرها و حفاظت از جهان در برابر تروریسم شرکت کرد.
او در حمله‌ای از سوی دولت اشغالگر ترکیه مجروح شد و بخشی از بدن خود را از دست داد. دجله داستان پرفراز و نشیب خود را با ما در میان گذاشت.
«دفاع از میهن، مایه افتخار است»
دجله تربسپیه سخنانش را این‌گونه آغاز می‌کند: «همواره به ما می‌گفتند زنان از عهده کاری برنمی‌آیند. ما نیز با تردید به خود می‌نگریستیم و می‌پرسیدیم آیا توان ایستادگی در برابر تروریست‌های داعش و دفاع از سرزمینمان را داریم یا خیر. خانواده‌هایمان نیز از ما حمایت کردند، زیرا هنگامی که سرزمینت مورد تهاجم قرار می‌گیرد، شریف‌ترین کار، دفاع از آن است.»
YPJ با مبارزه و مقاومت زنان شکل گرفت
دجله تربسپیه اذعان داشت که در صفوف YPJ با مفاهیم بسیاری آشنا شده است؛ تاریخ زنان، کوردستان، مبارزه و حقوق خویش. او چنین ادامه داد: «این آگاهی، قدرت و اراده ما را تقویت کرد. با این روحیه در عملیات‌ها شرکت کردیم. YPJ به سادگی شکل نگرفت، زنان توانمندی خود را ثابت کردند و نامشان در سراسر جهان طنین‌انداز شد. این دستاورد، حاصل تلاش و مبارزه YPJ بود. هزاران زن از اقصی نقاط جهان به آن پیوستند. کشورهای مختلف خواستار پیاده‌سازی تجربه ما در شهرهای خود شدند.»
هدف: رهایی زنان و میهن
دجله تربسپیه با تأکید بر اهمیت حفاظت از زنان و مردم، چنین ادامه داد: «ما تمام شهرهایمان را از چنگال داعش آزاد کردیم. همچنین به شنگال رفتیم و در عملیات‌های نجات مردم ایزدی شرکت جستیم. اگرچه سختی‌های بسیاری را متحمل شدیم و شاهد شهادت رفقایمان بودیم، اما این دردها عزم ما را برای انتقام راسخ‌تر کرد. ما حتی یک گام عقب ننشستیم، زیرا اهدافمان روشن بود. خلق‌های مختلف از ما حمایت کردند؛ همه طیف‌ها خواهان رهایی از ظلم و ترور بودند. آنها به ما امید بسته بودند و ما نیز این امید را پاس داشتیم.»
ایثار جسم برای آرمان
در ٣٠ می ٢٠٢٢، دجله به همراه چند تن از رفقایش، هدف حمله پهپادی دولت اشغالگر ترکیه در شهر قامشلو واقع در شمال و شرق سوریه قرار گرفتند. در این حمله، دجله هر دو پای خود را از دست داد، برخی از رفقای او به شهادت رسیدند و بقیه مجروح شدند.
دجله در این باره می‌گوید: «پس از مجروح شدنم، همواره فکرم درگیر سرنوشت رفقایم بود. در بیمارستان دریافتم که هر دو پایم را از دست داده‌ام. این برایم آغاز مرحله‌ای نو بود، اما هنگام پیوستن به صفوف YPJ، همه احتمالات را پیش چشم آورده بودم؛ مجروح شدن و شهادت نیز جزئی از این چشم‌انداز بود، زیرا ما در مسیر مبارزه، با هر پیشامدی روبرو هستیم.»
«متحد شوید»
دجله تربسپیه در پایان سخنانش، پیامی خطاب به زنان جهان داد: «پیام من به تمام زنان دنیا این است که اتحاد خود را شکل دهند و نیروی خویش را تقویت کنند. هرگز تن به بردگی ندهند. باید ارتش خود را بنا نهید. همزمان، باید از نیروی زنان خود، چه YPJ و چه هر سازمان نظامی زنان دیگر، پشتیبانی کنیم.»