«زن‌کشی محکوم است، علیه مردسالاری مبارزه کنیم»

جوانان انقلابی محلات کوردستان با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن قتل سه زن در طول یک هفته‌ی گذشته در ایران، مسبب اصلی جنایت و خشونت علیه زنان را جمهوری سرمایه‌داری اسلامی دانست.

مرکز خبر- امروز چهارشنبه ١٢ بهمن‌ماه، جوانان انقلابی محلات کوردستان در رابطه با قتل ٣ زن در طول هفته‌ی گذشته در ایران بیانیه‌ای صادر کرده و مسبب اصلی این جنایت و خشونت علیه زنان را جمهوری سرمایه‌داری اسلامی دانسته و ضمن محکوم کردن خشونت علیه زنان تنها راه چاره‌ی آزادی زنان از سیطره‌ی حکومت مردسالار را مبارزه علیه اشکال حاکمیتی زن‌ستیزانه، فرهنگ پدر/مردسالاری با ایجاد تشکل‌های زنان و ارتباط آنان با دیگر تشکل‌های انقلابی دانست.

 

متن کامل بیانیه‌ی جوانان انقلابی محلات کوردستان به شرح زیر است: 

متأسفانه طی چند روز گذشته سه زن با نام‌های نگین رستمی، رضوان ندیمی، زهره لندی به قتل رسیدند. نگین رستمی که قربانی پدوفیلیسم حاکمیتی سرمایه‌داری جمهوری اسلامی بود، بارها از طرف همسر سابقش تهدید شده بوده اما ظاهراً به دست فردی ناشناس که صورتش را پوشانده بوده زنده آتش زده شد، نگین پس از سپری کردن چند روز در بیمارستان جانش را از دست داد. رضوان ندیمی به دست همسرسابقش و زهره لندی همراه برادرش به وسیله‌ی همسرش به قتل رسیدند. 

این قتل‌ها در شرایطی رخ می‌دهد که بیش از ۴ ماه است از خیزش انقلابی مردم ایران می‌گذرد. خیزشی که با اسم رمز ژینا سراسر جهان را درنوردید و به همه‌ی دنیا نشان داد که مردم ایران و مشخصاً زنان، نه تنها در مقابل ۴٣ سال قتل‌عام، شکنجه زندان و فقر فلاکت تسلیم نشده‌اند بلکه تصمیم نهایی را برای به زیر کشیدن حاکمیت سرمایه‌داری اسلامی گرفته‌اند. زنان ایران با سوزاندن حجاب در واقع پرچم اسلام سیاسی را نه تنها در ایران بلکه در منطقه به آتش کشیده‌اند و این مسئله یکی از ویژگی‌های جنبش زنان ایران است که به آن شکوه و عظمتی مثال زدنی داده است. خصلت ضد دینی این جنبش که زنان نقش محوری را در آن داشته‌اند، ضربه‌ی مهلکی را به بخشی از دستگاه سرکوب و در عین حال روابط مبتنی بر کسب سود که در واقع ریشه‌های ستم بر زن در آن نهفته است وارد کرده است. 

با این وجود و متأسفانه تا کنون آن‌گونه که باید و شاید، با ایجاد تشکل‌های توده‌ای زنان روبه‌رو نبوده‌ایم، امری که بیش از هر زمان دیگری ضرورتش خود را نمایان ساخته است. ما به این تشکل‌ها نیاز داریم که در آن زنان و مردان هم، بتوانند علیه افکار ارتجاعی، منحط و نه تنها ضد زن بلکه ضد انسانی مبارزه کنند و در عین آن‌که مبارزه علیه جمهوری اسلامی را به پیش می‌برند با افکار ارتجاعی و مردسالارانه‌ی دستگاه حاکمه که به مردم حقنه شده است به مبارزه برخیزند.

زنان و مردان مبارز انقلابی، باید به هرشکلی که می‌توانیم زمینه را برای ایجاد تشکل‌های توده‌ای زنان فراهم کنیم تا بتوانیم در آن‌ها، گرایش‌های سیاسی اصلاح‌طلبانه و ناسیونالیستی را بیش از همیشه افشا کنیم. حال که آن‌ها آنقدر به خود جرأت داده‌اند با وجود خیزش عظیم انقلابی زنان و مردان ایران، کشته شدن بیش از ۵۰۰ نفر از جوان‌های رزمنده‌مان و ربودن بیش از ١۵ هزار فعالین سیاسی عرصه‌های مختلف، شکنجه‌های خارج از تصوری که هم اکنون علیه مبارزین در زندان‌ها جاری است و همچنین احکام اعدام و زندان و... بخواهند اسلام ناب محمدی مدینه‌ای را رنگ و بویی پست مدرنیستی داده، آن را تلطیف کرده و به جمهوری اسلامی رهنمود دهند که چگونه باید اسلام را بر مبنای پیمان مدینه پیاده کنند ما هم باید بتوانیم با بسیج عمومی راه را بر هرگونه خاک پاشیدن به چشم توده‌های تحت ستم ببندیم. 

چنین وقاحتی در بطن خیزش انقلابی حتی اگر چند روز بعد به شکل کج‌دار و مریضی به شکلی شائبه برانگیزتری فرموله شود و خود را لائیک بنامد، حاکی از وجود خطراتی است که در کمین جنبش انقلابی و مشخصاً مبارزه ی زنان نشسته است. وظیفه‌ی ما انقلابیون است نشان دهیم، چنین خط سیاسی مشخصاً از همان مناسبات فکری‌ای تغذیه می‌کند که باعث می‌شود زنان روزانه کشته شوند و خشونت‌های مختلفی چه حاکمیتی و چه خانوادگی و.... را متحمل گردند. 

ما جوانان انقلابی ضمن محکوم کردن هرگونه خشونتی علیه زنان، مشخصاً به قتل رساندن نگین رستمی، زهره لندی و رضوان ندیمی، مبارزه علیه اشکال حاکمیتی زن‌ستیزانه، فرهنگ پدر/مردسالاری، تلطیف کردن دین و هر شکلی از آداب و رسوم و سنن عقب مانده و ارتجاعی را وظیفه‌ی مبرم و کنونی خود می‌دانیم و در عین حال مسبب اصلی جنایت و خشونت علیه زنان را جمهوری سرمایه‌داری اسلامی می‌دانیم. از این رو همه‌ی مردم و علی‌الخصوص زنان را فرا می‌خوانیم تا آن‌جا که ممکن است و با رعایت کامل مسائل امنیتی به تشکل خود در جمع‌های حتی دو یا سه نفره اقدام کنند و زمینه را برای ارتباطات این تشکل‌ها با تشکل‌های انقلابی دیگر فراهم کنند. ما چاره‌ای نداریم جز پیروزی و آن پیروزی‌ای که با دستان خودمان متحقق شود.