مدینه مامد اوغلو

رحا- در واکنش به حملات به روژاوا، صدها نفر در منطقه پیرسوس (سوروچ) که روبروی کوبانی قرار دارد، جمع شدند و اعتراض خود را به این حملات نشان دادند. این افراد، علی‌رغم موانع پلیس، حمایت خود را از مردم روژاوا اعلام کردند و خواستار اتحاد ملی میان کوردها شدند.

بعد از انتظار طولانی در ایست بازرسی ورودی پیرسوس، تظاهرات‌کنندگان به ناحیه‌ای نزدیک مرز منتقل شدند. در این منطقه، آن‌ها با در دست داشتن پلاکاردهایی و تحت محاصره پلیس، بیانیه‌ای صادر کردند و سپس «زنجیره زندگی» تشکیل دادند. این زنجیره که تنها زنان در آن شرکت داشتند، برای دقایقی ادامه یافت و زنان با فریاد خواسته‌های خود برای صلح را اعلام کردند. سپس، با شعارها و در دست داشتن پلاکارد راهپیمایی خود را از سر گرفتند. زنان، علیرغم تلاش‌های پلیس برای ممانعت، به حرکت خود ادامه دادند و با شعارهایی مانند «دیگر جنگ کافی است، برای صلح می‌رویم، ما را نه، بلکه گروه‌های تروریستی را متوقف کنید» اعتراض خود را بیان کردند.

زنان که برای دقایق طولانی با شعارها و پلاکارد راه می‌رفتند، در پاسخ به تهدیدهای حمله، بارها اعلام کردند که مردم کورد در کنار مردم روژاوا ایستاده‌اند. آن‌ها پلاکاردهایی با نوشته‌هایی همچون «هر جا روژاوا باشد، هر جا مقاومت است»، «با هم برنده شدیم، با هم دفاع خواهیم کرد» و «روژاوا خط قرمز ماست» حمل می‌کردند و خشم خود را ابراز کرده و تأکید کردند که این روند باید با صلح و نه جنگ ادامه یابد.

زنان شرکت‌کننده در راهپیمایی با قاطعیت گفتند به هر قیمتی از روژاوا دفاع خواهند کرد و در این زمینه اظهارنظرهایی داشتند.

 

«آن‌ها از سایه این مردم می‌ترسند»

 

 

بدریه اولوتاش با تاکید بر اینکە «ما برای زندگی و صلح آمده‌ایم. دیگر نمی‌خواهیم مرگ و جنگ‌ها ادامه داشته باشند»، افزود: «در روژاوا جنگ دوباره آغاز شده، داعش دوباره ظاهر شده است. با حمایت اردوغان، آن گروه‌های تروریستی این کار را می‌کنند. ما مخالف این جنگ و این بن‌بست هستیم. آن‌ها هر کاری که از دستشان برمی‌آید برای کشتن مردم کورد انجام می‌دهند. امروز زنان و کودکان را می‌کشند و مردم را مجبور به مهاجرت از خانه و کاشانه‌شان می‌کنند. این وضعیت اینطور ادامه نخواهد یافت. مشکلات سوریه با جنگ حل نمی‌شود، باید از طریق حل و فصل مسأله پیش برویم. ما که از صلح سخن می‌گوییم، آن‌ها از جنگ حرف می‌زنند. ما که از زندگی می‌گوییم، آن‌ها مرگ را به ارمغان می‌آورند. هر روز تانک‌ها و توپ‌ها از روی سر ما می‌گذرند. دیگر بس است، می‌گوییم، دست از مردم، زنان و کودکان این سرزمین بردارند. آن‌ها از این مردم می‌ترسند، از سایه این مردم می‌ترسند. به همین دلیل در هر جبهه‌ای حمله می‌کنند. از طرفی با انتصاب قیم، از طرفی با زندان‌ها و از طرفی با جنگ به ما حمله می‌کنند. ما کوردیم و هرگز وجود خود را انکار نخواهیم کرد. روژاوا افتخار ماست. برای مردم خود اگر لازم باشد خواهیم مرد. در هر جبهه‌ای که ممکن باشد مقاومت خواهیم کرد. نه کودکانمان را و نه مردممان را تنها خواهیم گذاشت.»

 

«مردم کورد باید در برابر این حملات متحد شوند»

 

 

رابیا ایکنچی که اعلام کرد برای حفظ انقلاب و دستاوردهای روژاوا مبارزه خواهند کرد، گفت: «ما اینجا به عنوان مادران و زنان برای روژاوا جمع شده‌ایم. برای روژاوا هر کاری می‌کنیم. ما جنگ نمی‌خواهیم. اینجا برای گفتن «صلح» به مرز خواهیم رفت. دشمنان این مردم از این مردم می‌ترسند و به همین دلیل در هر جبهه‌ای به ما حمله می‌کنند. اگر از ما نمی‌ترسیدند، چنین نمی‌کردند. با جنگ به هیچ‌جا نخواهند رسید. دیگر مادران نباید بگریند، باید صلحی با عزت برقرار شود. مردم کورد بسیار رنج کشیدند. سخت‌ترین دوران تاریخ را آن‌ها پشت سر گذاشتند. این مردم اکنون به صلح و زندگی نیاز دارند. برای روژاوا هر کاری که از دستمان برآید خواهیم کرد. ما ماه‌ها در این مرز مبارزه کردیم. امروز چهار بخش را از هم جدا کرده‌اند و در هر بخش ظلم خاص خود را دارند. اگر ما متحد نشویم، یکی‌یکی نابود خواهیم شد. ما باید متحد شویم و کنار هم بایستیم. این لحظه مهم‌ترین چیز است، ما باید متحد شویم و برای مبارزه کنار هم باشیم.» او همچنین تاکید کرد: «دشمن از وجود ما می‌ترسد.»

 

«روژآوا تنها نیست»

 

 

نسیبه کوچوک‌کلیچ که در راهپیمایی شرکت کرده بود، گفت: «ما زنان نمی‌خواهیم خونریزی شود. باید متحد شویم و مبارزه کنیم. امروز از هر جبهه‌ای به این مردم حمله می‌کنند. ما در این سرزمین متولد و بزرگ شده‌ایم. زمین‌های خود را می‌خواهیم. هیچ‌کس نباید در سرزمین خود پناهنده باشد. امروز هزاران نفر مجبور به ترک خانه‌هایشان هستند. این بزرگترین بدی است، آن‌ها این کار را می‌کنند و مردم را می‌کشند. ما از این جنگ و این روند راضی نیستیم. وقتی روژاوا مورد حمله قرار می‌گیرد، دل ما نیز می‌سوزد. هیچ‌وقت این را قبول نمی‌کنیم و همیشه در مقابل آن خواهیم ایستاد. تا آخرین قطره خونمان کنار مردم روژاوا خواهیم بود. این دشمن از ما می‌ترسد، از قبر ما می‌ترسد، از یک کلمه ما می‌ترسد. اما برای صلح مقاومت خواهیم کرد.»

 

«آن‌هایی که به داعش اعتماد دارند، بازنده خواهند بود»

 

 

ندمه الوَن یلدریم با اشاره به اینکه شمال و شرق سوریه از همان آغاز انقلاب هدف حملات بوده است، گفت: «مردم روژاوا سال‌هاست که تحت ظلم قرار دارند. این ظلم باید پایان یابد. ما به همین دلیل به اینجا آمده‌ایم. این جنگ نه یک‌بار، نه دو بار، بلکه سال‌هاست که ادامه دارد. تنها مشکل ما نیست، بلکه تمام دنیا باید در برابر این ظلم بایستد. ما تحت هر شرایطی کنار مردم خواهیم بود. مردم روژاوا هیچ‌گاه تنها نخواهند بود. ما مبارزات آن‌ها را ارج می‌نهیم. حالا باید از زندگی و سرزمین مردم کرد دست بردارند.»

 

 

لمان اوزکان که اعلام کرد به مبارزه ادامه خواهند داد و هیچ‌گاه عقب‌نشینی نخواهند کرد، گفت: « ما در برابر ظالمان مقاومت خواهیم کرد. امروز اینجا هستیم و اگر لازم باشد فردا برای مردم به آنجا هم خواهیم رفت. آن‌ها کودکان و زنان را می‌کشند. ظلم ظالمان باید هر چه زودتر پایان یابد. همیشه مردم کورد تحت فشار بوده‌اند، اما روژاوا با ایستار مردم کورد وضعیت جدیدی به دست آورد. امروز به دلیل ترس از زبان و هویت اصلی آن‌ها به روژاوا حمله می‌کنند. آن‌ها نتواسته‌اند تحمل کنند که مردم آزاد باشند. ما نیز با آن‌ها ایستاده‌ایم. اگر مبارزه نکنیم، آن‌ها همین کار را اینجا هم خواهند کرد. کسانی که به داعش اعتماد دارند، بازنده خواهند بود، پیروزی از آن مردم و مبارزات آن‌هاست.»