زنان عفرین: تا آخرین نفس در برابر متجاوزان ایستادگی میکنیم
زنان منطقه شروای از توابع عفرین، علیرغم تداوم حملات وحشیانه متجاوزان به روستاهایشان، اعلام کردند که تا آخرین نفس در برابر متجاوزان و مزدورانشان ایستادگی خواهند کرد و اجازه نخواهند داد که روستا و زمینهایشان مورد اشغال قرار گیرند.
حسنا محمد
شهبا - از ١٨ مارس ٢٠١٨ که عفرین توسط دولت ترکیه و گروههای مزدور وابسته به آن اشغال شد، مناطق محل سکونت آوارگان عفرینی به طور مداوم مورد بمباران قرار میگیرد. منطقه شروا نیز از این حملات وحشیانه در امان نمانده و نیمی از آن تحت کنترل اداره خودمدیریتی و نیم دیگر تحت حاکمیت اشغالگر ترکیه است. مردم روستاهای منطقه شروای در کانتون عفرین، به خصوص با فرا رسیدن فصل تابستان، شاهد تشدید حملات دولت ترکیه هستند. متجاوزان با آتش زدن زمینهای مردم، خسارات زیادی به آنها وارد میکنند.
روستای سوخانک، که در نزدیکی مرز ترکیه قرار دارد، نمونهای از این ظلم و ستم است. با وجود حملات و بمبارانهای روزانه و آتشسوزی در زمینهایشان، اهالی سوخانک تاکنون از خاک خود دست نکشیدهاند. اما به دلیل قرار گرفتن بین خطوط مرزی، امکان خاموش کردن آتش برای آنها وجود ندارد. زنان سوخانک در گفتوگو با خبرگزاری ما، شرایط زندگی در روستا را روایت میکنند.
هفت سال مقاومت در برابر متجاوزان
زینب ممو در مورد زندگی در روستا میگوید: نزدیک به هفت سال است که سایه شوم توپ و هواپیماهای اشغالگران بر سر ما سنگینی میکند. اما ما تسلیم ظلم و ستم نشدهایم و هرگز از خانه و کاشانه خود دست نخواهیم کشید. هر روز با شجاعت و ارادهای قوی در برابر متجاوزان ایستادگی میکنیم. دشمنان با فرا رسیدن فصل برداشت، حملات خود را تشدید میکنند تا با خاکستر کردن حاصل دسترنج ما، اراده ما را سست کنند. این محصولات، تنها منبع درآمد ما برای گذران زندگی است. اما اردوغان و یارانش با کینهای کور، آنها را نیز نابود میکنند. ما هرگز در برابر این حملات وحشیانه و سیاستهای ظالمانه تسلیم نخواهیم شد. این سرزمین، خانه و کاشانه ما است و تا ابد از آن دفاع خواهیم کرد. مزدوران اردوغان حق ندارند در سرزمین ما جولاندهی کنند و هستی ما را به تاراج ببرند. متجاوزان نه تنها به جان و مال ما رحم نمیکنند، بلکه به طبیعت و حیوانات نیز رحم نمیکنند. آنها اطراف روستا را به طور کامل به آتش کشیدهاند و ما به دلیل حملات مداوم، قادر به خاموش کردن آتش نیستیم. همچنین پارک روستا نیز طعمه حریق اشغالگران شده است. سازمانها و دولتهایی که مدعی حمایت از حقوق بشر هستند باید به وظایف خود عمل کنند.
«در برابر آتش اشغالگران تسلیم نمیشویم»
سیهام ممو نیز با اشاره به درد و رنج مردم روستا در زیر سایه حملات گفت: هر روز، زندگی ما و فرزندانمان در سوخانک در معرض خطر است. هر لحظه ممکن است دولت ترکیه یورش وحشیانه خود را آغاز کند. یک هفته است که اطراف روستا را به آتش کشیدهاند و درختان زیتونی که منبع اصلی درآمد ما هستند، در حال خاکستر شدن هستند. ما نظارهگر سوختن زمین و خرمنهایمان هستیم، اما به دلیل حملات مداوم متجاوزان، قادر به خاموش کردن آتش نیستیم. سختیها و مشکلات زیادی را در این روستا تحمل میکنیم، اما هرگز خانه و کاشانه خود را ترک نخواهیم کرد. این پیام ما به اردوغان و مزدورانش است: شما با کشیدن مرز بین ما و روستاهای همسایه و تلاش برای ایجاد تفرقه در سرزمین عفرین، به هیچ وجه موفق نخواهید شد. ما تسلیم مرزها و دیوارهای ظلم شما نخواهیم شد. تا زمانی که ذرهای خون در رگهایمان باقی مانده باشد، در برابر متجاوزان سر خم نخواهیم کرد.