زنان بامیان نوروز را با امید و مقاومت جشن گرفتند

با وجود محدودیت‌های طالبان، زنان در افغانستان نوروز را به شیوه خود جشن گرفتند و به زیارتگاه‌ها و مکان‌های عمومی رفتند تا لحظاتی از شادی و امید را تجربه کنند.

بهاران لهیب

بامیان- طالبان برای نشان دادن استقلال خود، مراسم‌های رسمی مانند نوروز، عید فطر و عید قربان را طبق تصمیمات خود در افغانستان برگزار می‌کنند. اما این اقدامات همیشه با مخالفت مردم روبه‌رو شده است، زیرا شهروندان تلاش دارند که این مناسبت‌ها را مطابق با تقویم بین‌المللی گرامی بدارند. امسال نیز نوروز به جای روز پنجشنبه، به تصمیم طالبان روز جمعه، اول سال ۱۴۰۴، اعلام شد.

با این حال، زنان از این فرصت استفاده کردند و با وجود مخالفت‌های طالبان، لباس نو پوشیدند و همراه کودکان‌شان به مکان‌هایی که ورودشان مجاز بود، رفتند. در شهر بامیان، یکی از زیارتگاه‌هایی که زنان اجازه ورود به آن را دارند، شاهد حضور گسترده زنان بود.

فوزیه صفا، دختر ۲۱ ساله‌ای که با لبخند سخن می‌گفت، از تصمیمش برای جشن گرفتن نوروز گفت: «طالبان نوروز، تحصیل و کار زنان را حرام می‌دانند، اما من با دوستانم آمده‌ام که هر حرکتی را که مرا و سایر زنان خوشحال کند، انجام دهیم، حتی اگر سرکوب شویم.»

کمی آن‌سوتر، شیما واثق در حالی که کودکان قد و نیم‌قدش را در آغوش داشت، گفت: «آمدم تا امروز را بدون دغدغه در کنار فرزندانم باشم، به امید این که امسال زندگی آزادتر و بهتری داشته باشیم.»

در داخل زیارت، فوزیه نور همراه دختر جوانش نشسته بود. از چهره‌هایشان فقر آشکار بود. وقتی به سراغ شان رفتیم، با گرمی از ما استقبال کرد و اجازه داد در کنارشان بنشینیم. او گفت: «فاصله طولانی را پیاده آمدیم، چون پول کرایه را نداشتیم. اما رسم است که در آغاز سال، برای تازه شدن روحیه، سبزه‌ها را تماشا و لگد کنیم. من و دخترم از خانه بیرون زدیم تا این روز را جشن بگیریم.»

او که در چشمانش غمی عمیق موج می‌زد، ادامه داد: «پسرم در دولت پیشین در کابل کار می‌کرد، در یک حمله انتحاری شهید شد. از آن روز به بعد، من و دخترم در بدترین شرایط اقتصادی به سر می‌بریم. من در زمین‌های دیگران کار می‌کنم، اما کار به‌ندرت پیدا می‌شود، زیرا همه در شرایط مشابهی هستند و سعی دارند خودشان روی زمین‌هایشان کار کنند تا لقمه نانی به دست آورند. تمام تلاشم این است که تنها دخترم آینده بهتری داشته باشد.»

نوروز امسال نیز در سایه محدودیت‌ها و فشارها برگزار شد، اما زنان افغانستان همچنان در تلاشند تا با کوچک‌ترین فرصت‌ها، شادی را به زندگی خود و فرزندان شان بیاورند.