برای رهایی زنان در اسارت طالبان صدا بلند نمایم!

کمیته مدافعان حقوق بشر افغانستان» سال‌های ۲۰۱۱ در کابل تاسیس شده است. کمیته زمانی ایجاد شد که تعداد از فعالین مدنی و خبرنگاران مورد تهدید و قتل قرار گرفته بودند از آن زمان تا امروز نقش در انتقال مدافعین به مناطق امن را ایفا نموده است.

بهاران لهیب

کابل- امروز برای تقبیح از سرکوب و زندانی شدن، تعدادی از فعالین حقوق زن، حقوق بشر و خبرنگاران اعلامیه به نشر رسانده است که در دسترس «خبرگزاری زن» قرار گرفته است.

 اعلامیه کمیته مدافعان حقوق بشر افغانستان در پیوند به:

بازداشت، شکنجه، تعذیب و سلب آزادی مدافعان حقوق بشرو فعالین مدنی

۱۴ قوس ۱۴۰۱برابربا ۵ دسامبر۲۰۲۲،

بعد از تسلط گروه طالبان در کشور صدها تن از مدافعین حقوق بشر، فعالین مدنی و فعالین رسانه به خصوص زنان که برای حقوق قانونی و مشروع  خود، صدا بلند کرده اند بازداشت، شکنجه، تعذیب و مورد پیگرد غیر قانونی قرار گرفته در مواردی هم به قتل رسیده اند. این امر نشان می‌دهد که گروه طالبان کوچک‌ترین اعتنا و نمکینی به مصونیت، آزادی فردی، حفظ حریم خصوصی و حتا ابتدایی‌ترین حقوق شهروندی مندرج در قوانین وضعی و نصوص شرعی ندارند. گزارش‌های متعددی از دستگیری، ناپدید شدن، حبس، شکنجه و مجازات  فراقانونی فعالین مدنی، مدافعان حقوق بشر و فعالین رسانه‌ها همه روزه در مطبوعات بخش و نشر می‌گردد.

سرنوشت عالیه عزیزی، الهه دلاوری، ظریفه یعقوبی با سه همکارش حسین، رضا شازش و محمد سیرت، حمیرا یوسف، فرحت پوپلزی و دختران دیگر که در اسارت اند، نمونه‌های بارز وحشت حاکم برزنان است. همچنان دستگیری پرویز خلیلی، احمد مایل، رهنورد و بشیر آرمان از نقص ابتدایی‌ترین حقوق بشر و آزادی بیان در زیر سایه حکومت سرپرست، حکایت می‌کند، گزارش‌ها می‌رسد که بیشتر این مبارزین و فعالان شدیداّ زیر تهدید و شکنجه قرار دارند و حتا خانواده‌های شان از آنان هیچ خبر ندارند و یا هم از هراس بازداشت شدن نمی‌توانند برای پیگیری و پرسیدن عزیزان شان به طالبان رجوع کنند.

نبود یک سیتم معیاری عدلی و قضایی، نبود قوانین و میکانیزم‌های مدون محاکماتی که بتواند جاگزین نحوه برخورد فردی و گروهی طالبان شود، چالش فراتر از فقری‌ست که مردم با آن دست پنجه نرم می‌کنند. شیوه‌های بازداشت و انواع شکنجه هر روز پیچیده‌تر می‌شود. فعالین حتا در کشور‌های همسایه معصون نیستند. ادامه این وضعیت زندگی عادی مردم را به چالش مواجه نموده شهروندان از آینده نامعلوم عدم مسولیت فردی و جمعی نگران اند.

«کمیته مدافعان حقوق بشر افغانستان» از نهادهای حقوق بشری بین‌المللی می‌خواهد تا برای رهایی مدافعین بی‌گناه و مظلوم از اسارت غیر قانونی اقدام جدی نموده و بیشتر از این اجازه ندهند تا این سرزمین، زندان تاریک‌تری برای فعالان حقوق زن و مدافعین حقوق بشر و آزادی‌های اساسی شهروندی باشد. کمیته همچنان تقاضا دارد:

  • گروه طالبان به کرامت انسانی، حقوق اساسی و مصونیت شهروندان مطابق قوانین و کنوانسیون‌‌های بین‌المللی که افغانستان به آن‌ها محلق است، احترام و رفتار نمایند.
  • به علامیه عفو عمومی که به مردم وعده داده اند متعهد بمانند و بیشتر ازین از مجازات و فراقانونی و کشتار مردم جلوگیری کنند.
  • نهادهای جهانی مسوول و امضا کنندگان قرار داد دوحه طالبان را برای کردار شان پاسخگو بسازند.
  • کمیته از سازمان ملل تقاضا‌مند است. تا روند کار گزارشگر ویژه را گسترش داده و تیم‌های حقیقت‌یاب بیشتر برای روشنگری از سرنوشت تاریک زنان افغانستان و مردان اسیر و ناپدید شده، آغاز به کار نمایند.
  • جامعه جهانی باید از تمامی راه‌های ممکن طالبان را برای رعایت حقوق انسانی مردم تحت فشار قرار دهند، تا مردم بتوانند در آرامش روانی قرار بگیرند.