زاگرسانه؛ همبستگی با طبیعت، صدای زنان برای روژاوا

زاگرسانه، فراتر از یک مراسم زیست‌محیطی، به میعادگاهی برای اتحاد، برابری و احیای طبیعت در کوردستان تبدیل شده است؛ جایی که زنان، مردان و کودکان با کاشت بلوط، بذر همبستگی و مقاومت را نیز در دل‌هایشان می‌کارند.

سنه – جمعه ۱۶ آذر ماه مراسم زاگرسانه با هدف احیا و حفظ محیط زیست در تپه توس نوذر شهر سنه برگزار شد. این مراسم که از ساعت ۱۰ صبح تا ۱۲ ظهر به طول انجامید، با حضور گسترده انجمن‌ها، فعالان محیط زیست و دوست‌داران طبیعت از سنه و مریوان، به صحنه‌ای از همبستگی و اتحاد مردم کوردستان تبدیل شد.

 

زاگرسانه؛ حرکت سبز روژهلات

زاگرسانه به‌عنوان حرکتی زیست‌محیطی در بسیاری از شهرهای روژهلات در حال برگزاری است. اما آنچه این رویداد را متمایز می‌کند، حضور پرشور زنان و کودکان است. این مشارکت نشان از درک عمیق جامعه از اهمیت حفظ محیط زیست و نقش اساسی زنان و کودکان در این راه دارد. زاگروسانه تنها به کاشت درخت محدود نمی‌شود؛ بلکه نمادی از همبستگی اجتماعی و همراهی زن، مرد و کودک در یک حرکت جمعی برای حفاظت از طبیعت است. این همراهی، بذر برابری و اتحاد را نیز در جامعه می‌کارد.

 

تپه توس نوذر؛ از خاکستر تا سبزینگی

تپه توس نوذر، که بارها قربانی آتش‌سوزی‌های مکرر شده بود، این بار میزبان زاگرسانه شد. هدف از این مراسم، بازسازی و احیای دوباره این منطقه آسیب‌دیده بود. در این میان، حضور مادران شهدا در کنار فعالان زیست‌محیطی جلوه‌ای ویژه به این رویداد بخشید و نشان داد که زاگرسانه به یک ارزش مشترک برای همه اقشار مردم کوردستان تبدیل شده است.

 

زنان و کودکان؛ قلب تپنده زاگرسانه

حضور پررنگ زنان و کودکان به زاگرسانه روح و رنگ تازه‌ای بخشید. کودکان، به‌عنوان نسل آینده، در کنار والدین خود نهال‌های بلوط که نماد زاگرس است را کاشتند و آموزش‌های زیست‌محیطی را به‌صورت عملی فرا گرفتند. در این مراسم، شاعران کودک، کتاب‌های شعر با موضوع حفاظت از طبیعت را به کودکان هدیه دادند تا از همان کودکی، عشق به طبیعت در دل‌هایشان جوانه بزند.

 

بلوطم را بکار؛ زندگی‌ام را بکار

نهال‌های بلوط، که به‌نوعی شناسنامه زاگرس به شمار می‌روند، توسط زنان، کودکان و فعالان محیط زیست کاشته شد. این اقدام، نمادی از پیوند عمیق مردم با طبیعت زاگرس و تلاشی برای احیای دوباره آن بود. کاشت درختان با همراهی کارشناسان محیط زیست و با دقت فراوان انجام شد تا تضمینی برای رشد پایدار آنها باشد.

 

موسیقی، همخوانی و صدای زنان برای روژاوا

زاگرسانه تنها به کاشت درخت محدود نشد. اجرای موسیقی زنده، همخوانی زنان و برگزاری بحث‌های زیست‌محیطی، روح تازه‌ای به این رویداد بخشید. اما بخش ویژه مراسم، همبستگی عمیق با روژاوا بود؛ جایی که مقاومت زنان، به‌ویژه زنان نیروی مدافع زنان(ی پ ژ)، الهام‌بخش بسیاری از حاضران بود. این همبستگی، در میان سخنان فعالان و شعارهای حاضران، به‌ویژه زنان، به‌وضوح دیده می‌شد.

 

زاگرسانه؛ جریانی برای طبیعت، برابری و همبستگی

زاگرسانه فراتر از یک مراسم زیست‌محیطی است؛ این حرکت، تلاش برای احیای طبیعت، آموزش کودکان و تقویت روحیه برابری و اتحاد در جامعه است. زن و مرد، کودک و بزرگسال، با کاشت درختان بلوط، گویی درختی از همبستگی و ایستادگی را نیز در دل‌هایشان کاشتند. این مراسم، یادآور پیوند ناگسستنی مردم کوردستان با طبیعت زاگرس و نمادی از همبستگی مردم با روژاوا بود.

این‌گونه، زاگرسانه به الگویی برای سایر مناطق تبدیل شده است؛ الگویی که در آن، نه‌تنها درختان کاشته می‌شوند، بلکه ارزش‌های برابری، همبستگی و عشق به طبیعت نیز ریشه می‌دوانند.