تشدید اعتراضات «نسل Z » در ماداگاسکار

ده‌ها هزار نفر از «نسل Z » در ماداگاسکار در اعتراض به قطع مکرر برق و آب، فروپاشی نظام آموزشی، افزایش نرخ بیکاری و گسترش فقر به خیابان‌ها آمده‌اند.

مرکز خبر – ماداگاسکار در شرایطی از وخامت شدید خدمات اساسی رنج می‌برد که موجی از خشم عمومی در کشور بالا گرفته و مردم خواستار اصلاحات فوری هستند.

شرکت‌کنندگان در اعتراضات «نسل Z » که حدود دو هفته پیش در ماداگاسکار آغاز شد، از رئیس‌جمهور آندری راجولینا خواستند کناره‌گیری کرده و به‌طور رسمی از مردم عذرخواهی کند. همچنین خواستار انحلال مجلس سنا و کمیسیون انتخابات شدند؛ اقدامی که نشانگر افزایش سطح نارضایتی عمومی است.

با وجود آن‌که رئیس‌جمهور هفته گذشته در واکنش به اعتراضات، دولت را منحل و نخست‌وزیر جدیدی منصوب کرد، این اقدام نتوانست خیابان‌ها را آرام کند.

جنبش «نسل Z » در ۱۰ اکتبر جاری مردم را به اعتصاب سراسری در کشور فراخواند؛ اقدامی که چالشی مستقیم علیه رئیس‌جمهور محسوب می‌شود. این فراخوان چند روز پس از برکناری دولت و انتصاب کابینه‌ای نظامی به ریاست یک ژنرال صادر شد؛ کابینه‌ای که وزارت‌خانه‌های کلیدی را نیز به مقامات امنیتی و نظامی سپرده است‌، اقدامی که جنبش آن را «کودتایی علیه اراده‌ی مردم» توصیف کرد.

این جنبش در بیانیه‌ای اعلام کرد: «انتصابات اخیر، چالشی آشکار در برابر خواسته‌های مردمی است» و از شهروندان خواست تا در پایتخت آنتاناناریوو گردهم آیند و در اعتصاب سراسری شرکت کنند.

نیروهای امنیتی برای مقابله با تظاهرات و پراکنده کردن جمعیت خشمگین به‌طور مکرر از گاز اشک‌آور، نارنجک‌های صوتی و گلوله‌های پلاستیکی استفاده کردند.

این اعتراضات به درگیری‌های خشونت‌آمیز میان تظاهرکنندگان و نیروهای پلیس انجامید که در جریان آن غارت و هرج‌ومرج در چندین منطقه گزارش شد. براساس گزارش‌های سازمان ملل متحد، تاکنون دست‌کم ۲۲ نفر جان خود را از دست داده‌اند و شمار مجروحان از ۱۰۰ نفر فراتر رفته است؛ رخدادی که بیانگر شدت خشم مردمی و افزایش تنش‌های امنیتی در کشور است.

اعتراضات از ۲۵ سپتامبر آغاز شد و از جنبش‌های نسل Z در کنیا و نپال الهام گرفته بود؛ در ابتدا با هدف اعتراض به کمبود آب و برق شکل گرفت، اما به‌سرعت به موجی گسترده از خشم عمومی تبدیل شد که اکنون به‌عنوان جدی‌ترین چالش حکومت رئیس‌جمهور کنونی از زمان انتخاب مجددش در سال ۲۰۲۳ شناخته می‌شود.

این جنبش از حمایت گسترده سازمان‌های مدنی برخوردار است که خواستار اصلاحات سیاسی و اقتصادی بنیادین هستند و تأکید دارند که هدف آن‌ها «نجات کشور از بحران فزاینده کنونی» است.