مرکز خبر- دومین کنفرانس بین‌المللی زنان در برلین پایتخت آلمان برگزار شد و روز گذشته یکشنبه ۶ نوامبر( ١۵ آبان‌ماه) با سخنرانی نمایندگان جنبش‌ها و انجمن‌های زنان و جمع‌بندی پایان یافت. در این کنفرانس زنان با سر دادن شعار «ژن ژیان آزادی» اعلام کردند، زنان به آزادی دست خواهند یافت و از همه‌ی زنان خواستند که به جنبش آنان بپیوندند و براساس «انقلاب زنان» مبارزه‌ی مشترک را گسترش دهند.

در دومین روز از دومین کنفرانس بین‌المللی زنان که توسط جنبش زنان آینده و با حضور صدها زن از ۴١ کشور جهان و تحت عنوان «یافتن راه خود، زن زندگی آزادی» برگزار شد، درباره‌ی موضوعات، چرا یک سازمان بین‌المللی زنان؟ پیشنهاد زنان برای «کنفدرالیسم دموکراتیک جهانی» چیست؟  گفت‌وگو انجام شد.

 

زمان آزادی زنان فرا رسیده است

هاوین گونشر از سخنگویان ابتکار آزادی عبدالله اوجالان و صلح برای کوردستان که مدیریت بخش پایانی کنفرانس را بر عهده داشت، گفت: «زن زندگی آزادی فقط یک شعار نیست بلکه یک فلسفه است. یک رهبر این شعار فلسفی را نوشته است و آن شخص رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان است. رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان در یک عملیات مشترک ناتو بازداشت شده و به کشور ترکیه تحویل داده شد. وی ٢۴ سال است که در انزوا به سر می‌برد. آزادی عبدالله اوجالان آزادی همه‌ی زنان است. اکنون زمان آزادی زنان رسیده است. با وجود درگیری، مردم و زنان در حال مبارزه با رژیم‌های سرکوب‌گر هستند. زنان قطعاً باید در تمامی عرصه‌های زندگی حضور داشته باشند.»

 

دعوت به مبارزه‌ی مشترک

هاسکار کرمیزگول از اعضای جنبش زنان کورد با اشاره به این‌که زنان و محیط زیست در حال کشتار و نابودی هستند، گفت: «باید روی این سؤال تمرکز کنیم که ما چگونه می‌توانیم مبارزه‌ی خود را بیشتر به پیش ببریم. انقلاب زنان انقلابی نیست که به یکباره ساخته شود و به یکباره نیز فرو ریزد. مدرنیته‌ی سرمایه‌داری در این فرآیند که عمیق‌ترین بحران خود را تجربه می‌کند، بیشترین حمله را به زنان وارد می‌کند. اگر زنان در مقابل آن متحد نشده و قیام نکنند، نابود خواهند شد. مبارزه‌ی زنان مبارزه برای هستی است. بنابراین همه‌ی زنان در بسیاری از موقعیت‌ها و مشکلات با هم شریک می‌شوند. هر چه ما قوی‌تر شویم، آن‌ها ضعیف‌تر خواهند شد. بنابراین مبارزه‌ی مشترک بسیار مهم است. اگر بخواهیم بر آزادی زنان پافشاری کنیم و آ را به دست بیاوریم باید اعتراض خود را به نظام سرمایه‌داری نشان دهیم».

 

مشکلات متفاوت است اما راه‌حل یکسان است

مونتس جوویتا ماتارو که به نمایندگی از اتحادیه‌ی بین‌المللی زنان از فیلیپین در این کنفرانس حضور یافته بود، به اهمیت حمایت بین‌المللی اشاره کرده و گفت که اگر زنان متحد شوند در مبارزه‌ی خود پیروز خواهند شد.

بشری علی از ائتلاف زنان دموکراتیک اظهار داشت که مشکلات در هر کشور متفاوت است اما راه‌حل‌ها یکسان است. بشری علی همچنین اظهار داشت که زنان مبارز باید در برابر دولت ترکیه که زنان مبارز و پیشرو را هدف قرار داده و ترور می‌کند، قرار کرفته و مبارزه کنند. وی همچنین گفت: انقلاب تنها با حمایت زنان از هر کشوری می‌تواند پیشرفت کند. اگر همه‌ی ما با هم بجنگیم کسی نمی‌تواند ما را متوقف کند.

نماینده‌ی جنبش متحد آلمان، جمینسام کامپن گفت که او و زنان کورد سال‌هاست که با هم برای آزادی می‌جنگند. جمینسام با بیان این‌که برای شمال و شرق سوریه کار می‌کند، خاطرنشان کرد که میلیون‌ها نفر انقلاب را در آن‌جا دیده‌اند.

 

زنان نتایج کنفرانس را اعلام کردند

پس از بحث و گفت‌وگو و سخنرانی اختتامیه، کنفرانس به پایان رسید و نتایج اعلام شد. نتیجه‌ای که زنان مبارزه مشترک را تأیید کردند به شرح زیر است:

در اولین کنفرانس خود در اکتبر سال ٢٠١٨، ما زنان گفتیم: «ما می‌خواهیم زندگی‌مان آزاد باشد. دومین کنفرانس بین‌المللی زنان که با همکاری جنبش آینده زنان برگزار شد با شعار مقاومت ما آزاد کردن زندگی است، در روزهای ۵ تا ۶ نوامبر ٢٠٢٢ با حضور ٨٠٠ زن از ۴١ کشور جهان و با شور و نشاط بسیار در برلین پایتخت برگزار شد.

در این روزهایی که کنفرانس خود را تشکیل دادیم، زن زندگی آزادی به عنوان شعار انقلاب در همه جای جهان با صدای بلند شنیده شد. زنان در حال قیام هستند تا قرن بیست‌ویکم را به قرن آزادی زنان در همه جای دنیا تبدیل کنند. ما در یک زمان سیاه و تاریک هستیم اما این تغییر خواهد کرد.

نظام سرمایه‌داری جهان ما را به سوی جنگ جهانی سوم همراه با تخریب زیست محیطی، بیماری‌های همه‌گیر، غذا برای نیروی کار و خشونت، برای کار و قدرت بیشتر سوق می‌دهد.

ما به این برنامه نه می‌گوییم. برای جلوگیری از این شرم و گناه، اعلام می‌کنیم که برای یک زندگی آزاد و منصفانه، برای هر کسی که ما زنان خود را مسئول می‌دانیم، پیشگام ساختن سیستمی خواهیم بود که آرزوی آن را داریم. باشد که زمین، آتش، آب و هوا با ما باشد!

ما در همه‌ی جای دنیا گفتیم: «من هم» و با رقص لاس تسیس ناراحتی خود را ابراز کردیم. ما برای حفظ حق حیات خود به کوچه و خیابان‌ها رفتیم. و برای دفاع ذاتی از خود، خودمان را سازماندهی کردیم. زنان در تمام قاره‌ها با شعر، آواز، رقص و شوخ طبعی خود با اجبار و زور مبارزه کردند. زنان با قدرت شفابخش طبیعت روی پای خود می‌ایستند و برای آینده‌ی خود خیال‌پردازی می‌کنند و برای آینده می‌جنگند. زیرا کلمات بدون عمل بی معنی هستند.

ما علیه نظامی‌گری، نژادپرستی، ظلم، مردانگی، شرکت‌ها و دولت‌های سرمایه‌داری چند ملیتی مبارزه می‌کنیم. به همین دلیل از ما می‌ترسند. ما آن‌ها را بیشتر می‌ترسانیم. ما متحد می‌شویم و در برابر سیستمی که اعمال، گفتار ما، دفاع مشروع ما را جرم انگاری می‌کند و انرژی زندگی ما را از ما می‌گیرد، خواهیم ایستاد و با آن مبارزه خواهیم کرد.

نیروهای رژیم ایران ژینا امینی و نیروهای فاشیست ترکیه رفیق ما ناگهان آکارسل را از ما گرفتند. در آمریکای لاتین، رهبران زن محلی به قتل می‌رسند. در سودان، یمن و ایالات متحده‌ی آمریکا، مانند کوردستان، زنان بازداشت، کشته و شکنجه می‌شوند. آن‌ها بیش از یک زندگی به ما بدهکارند. ما در برابر جان مادران، مادربزرگ‌ها و خواهرانمان مدیون هستیم. ما مظهر مقاومت آن‌ها هستیم.

تجربه‌ی مبارزات زنان برای صدها سال ادامه دارد، ما شاهد هستیم که در قرن بیست‌و‌یکم به سطح متفاوتی رسیده است. ما روندی را طی می‌کنیم که گروه‌های مختلف اجتماعی آزادی خود را در آزادی زن می‌‌بینند و معتقدند آزادی زن باعث رهایی جامعه می‌شود. ما عصبانی هستیم. این یک خشم جمعی است. ما قوی هستیم، دنیا را تغییر خواهیم داد.

ما در دوران جدیدی از مبارزات آزادی زندگی می‌کنیم که توسط انقلاب زنان رهبری می‌شود. همانطور که رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان گفت، زندگی مطلوب یک قانون نیست، با انقلاب ساخته می‌شود. ما می‌ایستیم و برای زندگی مطلوب در کوردستان، ایران، افغانستان، آمریکای لاتین و اروپا مبارزه می‌کنیم.

ما زنها «خودمان» می‌شویم، نام‌هایی را که نظام سرمایه‌داری، استثمار و مردسالاری و سرزمین‌ها به ما داده‌اند را رد می‌کنیم و نام‌های جدیدی برای خود می‌گذاریم.

ما اکنون در عصر زنان هستیم. مهمترین پاسخی که در این زمان باید داده شود مبارزه‌ی مشترک زنان و حفظ جنبش‌های وحدت و حمایت است. به مناسبت این کنفرانس، «زن، زندگی آزادی»: جنبشی «از زنانی که آینده را می‌سازند» را اعلام می کنیم. سپس کار اولیه‌ای که انجام خواهیم داد، تهیه‌ی برنامه‌ی مشترکی است که دو روز است در مورد آن بحث می‌کنیم. ما از همه‌ی زنانی که خواهان زندگی خارج از نظام ستم کنونی هستند می‌خواهیم به جنبش ما بپیوندند و یک مبارزه‌ی مشترک مبتنی بر "انقلاب زنان" را توسعه دهند.