تجمع خانواده‌های زندانیان در اعتراض به ادامه سیاست انزوای زندانیان

اعضای خانواده‌های زندانیانی که در کمپین «صدای آزادی باش» مشارکت داشته‌اند، بر ضرورت خاتمه دادن به انزوای امرالی تأکید ورزیدند. آنان اظهار داشتند: «این مطالبه مشترک ما و فرزندانمان است. تنها از این طریق صلح در کشور محقق خواهد شد.»

 

مدینه مامداوغلو

آمد- فعالیت‌های اعتراضی زندانیان کە در زندان‌های کوردستان و ترکیه، که در راستای کارزار «آزادی برای عبدالله اوجالان، رهبر خلق کورد و راهکار دموکراتیک برای مسئله کورد» آغاز گردیده، همچنان تداوم دارد. خویشاوندان زندانیان نیز با مشارکت در ابتکار عمل «صدا آزادی باش»، در چارچوب این کارزار به فعالیت می‌پردازند. اعضای خانواده زندانیان که در مقابل زندان‌های شهرهای متعدد تجمع می‌کنند، با تأکید بر این نکته که انزوا صرفاً موجب ایجاد آشفتگی و بحران برای جامعه می‌گردد، مطالبات خود را در جهت تحقق صلح و آزادی مجدداً مطرح می‌سازند. خویشاوندان زندانیان که هر دوشنبه در برابر زندان نوع D دیاربکر گردهم می‌آیند، با بیان عبارت «ضرورت دارد همگان از خواب عمیق بیدار شوند»، دعوت به بلند کردن صدای اعتراض علیه انزوا نمودند.

 

«هیچ ظلمی نبود که به این مردم نکرده باشند»

 

 

آیتن کلیچ، مادر باسری کلیچ که مدت ٢٨ سال است در حبس به سر می‌برد، اظهار داشت که زندانیان با مشکلات بسیار جدی مواجه هستند و فشارها به طور مستمر در حال افزایش است. وی تأکید کرد که به ویژه زندانیان بیمار به شدت تحت تأثیر این فشارها قرار دارند.

آیتن کلیچ در ادامه سخنان خود بیان داشت: «برای فرزندان ما حکم ٣٠ ساله صادر کردند، و گویی این کافی نبود، آزادی آنها را نیز سلب نمودند. چشم انتظاری این مادران و فرزندان به درهای زندان همچنان ادامه دارد. امیدواریم خداوند حق ما را از این حکومت ستمگر بستاند. من هم برای فرزند خود و هم برای سایر زندانیان در اینجا حضور یافته‌ام. تمامی آنها از بیماری رنج می‌برند و به دلیل اعتصاب غذایی که در سال گذشته انجام دادند، همگی دچار عوارض جدی شده‌اند.» وی افزود: «مسیر طولانی تا ازمیر را برای تنها ۴٠ دقیقه ملاقات طی می‌کنیم. هیچ شکنجه‌ای نبوده که بر خانواده‌ها روا نداشته باشند و هیچ مصیبتی نبوده که بر سر ملت کورد نیاورده باشند. با این همه ظلم و خونریزی، تا کجا قصد پیشروی دارند؟ ما نیز انسان هستیم و خواهان زندگی شرافتمندانه در این جهان هستیم.»

وی تأکید کرد: «ما مادران هر آنچه در توان داریم انجام خواهیم داد. از ملت کورد می‌خواهیم به خود آیند. اعضای حزب عدالت و توسعه باید مسیر صحیح را بیابند. این خونریزی تا چه زمانی قرار است ادامه یابد؟ این انزوا و فشارها باید خاتمه یابد. ما خواهان صلح هستیم و شکنجه را نمی‌پذیریم. دیگر کافی است!»

 

فراخوان برای شکستن سکوت

 

 

حلیمه آلتاش، مادر سردار آلتاش که مدت ٨ سال است در زندان بستە هیلوان محبوس می‌باشد، اظهار داشت که جامعه باید صدای رسایی بلند کند. وی با تأکید بر اینکه سکوت موجود موجب تشدید فشارها و انزوا می‌گردد، بیان نمود: «ما خواستار خاتمه یافتن این انزوا در جزیره امرالی هستیم. این مطالبه مشترک فرزندان ما و خود ماست. تنها در این صورت است که صلح در کشور محقق خواهد شد. وظیفه ماست که صدای رسای فرزندانمان و ناقل پیام آنان باشیم. به همین دلیل امروز در اینجا حضور یافته‌ایم و به حمایت از آنها ادامه خواهیم داد.»

وی در ادامە افزود: «در حال حاضر، هیچ نوع شکنجه و فشاری نیست که در داخل زندان اعمال نگردد. هر اقدامی که در توان دارند علیه زندانیان انجام می‌دهند. ما خواستار پایان یافتن این اعمال غیرانسانی هستیم. مطالبه ما کاملاً انسانی است.» و تأکید کرد: «ضروری است این شکنجه‌ها خاتمه یابد و مردم از این غفلت بیدار شوند. اگر امروز صدای اعتراض خود را بلند نکنیم، فردا با اقدامات سرکوبگرایانە سنگین‌تری مواجه خواهیم شد. از مردم درخواست می‌کنیم از این سکوت دست بردارند. این مبارزه متعلق به همه ماست، لذا باید صدای خود را رساتر کنند.»